علی رستمیان از انتشار ردیف‌های آوازی جلیل شهناز با صدای خودش در قالب یک آلبوم موسیقی خبر داد.
به گزارش خبرنگار موسیقی فارس، علی رستمیان خواننده مکتب آوازی اصفهان است که تاکنون با بزرگان موسیقی همچون فرامرز پایور، پرویز مشکاتیان، جلیل شهناز و … آثاری را از خود به جای گذاشته است.
او بعد از انتشار آخرین اثرش با عنوان سیه چشم، قصد دارد ردیف‌های آوازی جلیل شهناز را در قالب یک آلبوم موسیقی در بازار منتشر نماید.
* کار جلیل شهناز به چه شکل منتشر می‌شود؟
– این اثر شامل ردیف‌های آوازی استاد جلیل شهناز است که بنده آنها را اجرا کرده‌ام و به زودی منتشر می‌شوند.همچنین کاری هم از قدما بر اساس آثار روح الله خالقی دارم که توسط نوید دهقان تنظیم شده است. این آثار نیز به صورت آلبوم منتشر می‌شوند.
* آلبوم سیه چشم، آخرین کار منتشر شده شماست. در این خصوص هم توضیح بفرمایید؟
– این اثر دارای ۸ تصنیف بر روی اشعار حافظ و فریدون مشیری و اشعار جدید از ترانه سرایان معاصر است که توسط پیمان خازنی آهنگسازی شده است.من از کار ایشان خیلی راضی هستم و آینده درخشانی را برای ایشان پیش‌بینی می‌کنم و فکر می‌کنم خیلی در آینده موفق شوند چون آثاری که اخیرا از ایشان به نام «فکر و فریاد» آمده، بسیار کار زیبایی است و فکر می‌کنم در آینده‌ای نزدیک موفق شوند.
* این اثربه نوعی برگرفته از موسیقی مشروطه است، بر چه اساسی آهنگسازی ها و خط آوازی در آن اعمال شده است؟
– خازنی از ۸- ۷ سالگی ساز نواخته و موسیقی قدیم را خیلی خوب می‌شناسد، بر این اساس کارهای او برگفته از موسیقی قدماست.در این اثر وقتی قطعات را می‌شنوید احساس می‌کنید آهنگی است که ۵۰ سال پیش یک نفر اجرا کرده اما هیچ وقت نمی‌توانید بگویید شبیه کدام آهنگ است. همین شاخصه باعث شد که من از بین ۳۰ آهنگ گه او برای من آورد که به نظرم نیز یکی از دیگری زیباتر بود، این ۸ قطعه را انتخاب کردم. به نظر من قطعات «سیه چشم» خیلی به کارهای شیدا و دیگر بزرگان نزدیک است.
* شما با چهره‌هایی چون پایور، مشکاتیان و شهناز کار کردید و یک‌دفعه با یک آهنگساز جوان که خود جای تأمل است، دلیل این همکاری علاوه بر سلیقه شخصی شما در پسند آثار ایشان، چه بوده است؟
– سال ۶۴ در منزل ما تجلیلی از استاد بنان بود که پایور، قمشه‌ای، کسایی و … نیز حضور داشتند من در آن مراسم قطعه آوازی را خواندم و استاد پایور نیز خوششان آمد.این دیدار و آشنایی در منزل ما باعث شد آقای پایور از من برای انجام کاری با گروه استادان که متشکل از استاد شهناز، بهاری، اسماعیلی و موسوی و خود ایشان بود، دعوت کنندکه واقعا افتخار بزرگی برای من بود. ماحصل آن کار، تولید نوار چهار باغ بود که بسیار نیز ماندگار است. در آن زمان استاد پایور در جواب سئوالی مبنی بر این که چرا با جوانی مثل رستمیان کار کردید، گفته بودند که ما باید دست این جوان‌ها را بگیریم.
* در واقع صحبت‌های وی، در شرایط کنونی باعث همکاری شما با جوانان شد؟
– شخصیت افراد برای من مهم است و من نیز معتقدم که اگر ما دست جوان‌ها را نگیریم پس چه کسی باید آنها را به جامعه معرفی کند. ما باید در کنار خازنی‌ها باشیم، کار کنیم و بتوانیم آثار خوبی را ارائه دهیم به نظرم سن بالا و پایین مهم نیست همه باید با هم همکاری کنند که موسیقی ما رشد کند و بتوانیم موسیقی خوبی را به مردم ارائه دهیم.
* کار کردن بزرگان موسیقی با جوان‌ها به گفته خود آنها باعث شکوفایی جوانان می‌شود و این مسئله‌ای است که ما در کار هنرمندان شاخص، این اواخر شاهد هستیم اما آیا به عقیده شما قرار گرفتن اسم بزرگان در کنار جوان‌ها، باعث لطمه زدن به کارشان نمی‌شود؟
– استادان خودشان تشخیص می‌دهند که آن شخص جوان توانا هست یا نه. اما متأسفانه در مکتب آوازی ما یک مقدار تقلید ایجاد شده که خوانندگان خیلی شبیه به هم می‌خوانند که من خیلی مخالف آن هستم چرا که این خود به مکتب آوازی ما لطمه می‌زند.
دیدگاهتان را بنویسید