اینکه یک خبرنگار موسیقی باشید، می‌تواند مزایای زیادی برای شما به همراه داشته باشد؛ مزایایی چون کنسرت‌های رایگان، موسیقی رایگان و فرصتی برای دیدار با افراد مشهور. ولی نوشتن درباره موسیقی فراتر از تأثیری است که از یک آلبوم یا کنسرت می‌گیرید؛ موسیقی پنجره‌ای را به روحیات و طرز تفکر دوره خود یا گذشته باز می‌کند.
به گزارش ایسنا، آهنگ‌ها فرصتی برای بحث درباره مسائل داغ روز همچون مناقشات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم می کند. به همین جهت اگر بخواهیم به درستی به عنوان یک خبرنگار موسیقی و منتقد این حوزه فعالیت داشته باشیم، باید نکاتی را رعایت کنیم که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
به یک ژانر موسیقی محدود نشوید
اگر خبرنگار حوزه موسیقی هستید باید ذهن خود را برای انواع موسیقی که شاید لزوما سبک مورد علاقه شما نباشد، باز بگذارید؛ زیرا می‌تواند بسیار به شما بیاموزد؛ به عنوان مثال در سبک هیپ هاپ، نمونه‌های کار موسیقی دیگر هنرمندان یک جنبه ضروری و ارجاعی از روند هنری و نتیجه آهنگ های جدید هستند. همچنین اگر درباره آهنگی می‌نویسید که از ضرب درام بیلی اسکوایر الگو می‌گیرد، نمی‌توانید خبر را بدون اطلاع از آن نمونه بنویسید. پس بهتر است که داستان خود را با جزئیات غنی سازید.
به طور کلی بسیاری از منتقدان و یا روزنامه نگاران حوزه موسیقی، خود را محدود به یکسری سبک خاص می‌کنند و معتقد هستند که تنها باید به آثار همین سبک گوش داده و درباره آن بنویسند ولی این تفکر اشتباه است و باید فرای این مرزها عمل کرد.
درباره موسیقی و تاریخ آن بخوانید
بزرگترین اشتباه بسیاری از نویسندگان جوان این است که به قدر کافی مطالعه نمی‌کنند. باید مطالعه بیشتری داشته باشید به خصوص اگر بخواهید درباره موسیقی بنویسید. باید آثار مکتوبی را درباره موسیقی دهه‌های مختلف خریداری کرده و بخوانید.
بسیاری از منتقدان موسیقی درباره موسیقی از دیدگاه یک کارشناس موسیقی نمی‌نویسند، بلکه بیشتر از دیدگاه جامعه شناسی آن را بررسی می کنند.
تحقیق کنید
پیش از اینکه درباره یک گروه نوظهور یا یک گروه قدیمی با تاریخچه‌ای طلایی بنویسید، درباره آنها تحقیق کنید. بسیاری از نویسندگان وقتی که بحث تحقیقات به میان می‌آید، بسیار تنبل هستند؛ گرچه که امروزه این کار با وجود اینترنت ساده تر شده است.
با شخص مصاحبه کنید نه با شخصیت
اگر می‌خواهید موفق به انجام یک مصاحبه خوب شوید، باید به فرد مصاحبه شونده نشان دهید که به دانستن درباره او به عنوان یک شخص مستقل علاقه‌مند هستید. یکی از مشکلاتی که برخی از خبرنگاران مشهور دارند این است که هر زمان که افراد به شهرت می‌رسند، تازه به سراغ او می روند و داستان برایشان شروع می‌شود.
یادتان باشد مردم وقتی به شما احترام خواهند گذاشت که بدانند شما می‌دانید درباره چه چیزی صحبت می‌کنید.
می‌توانید از مصاحبه شونده سوالاتی چون: «آیا نخستین آلبومی که خریداری کردید را به یاد دارید؟ یا آیا محلی که نخستین آلبوم موسیقی را از آن خریداری کردید به خاطر می‌آورید؟» بپرسید.
همچنین باید از آن هنرمند سوال کنید که پیش از اینکه وارد استودیو شود چه کسی است؟ چه نکاتی شخصیت او را به عنوان یک هنرمند شکل می‌دهد؟
وقتی سوال می‌پرسید خودتان پاسخ ندهید
اینکه بخواهید با یک هنرمند به صورت حضوری آن هم حتی برای ۱۵ دقیقه وقتی تنظیم کنید، به قدر کافی کار سختی است، پس وقت ارزشمندی را که به دست آورده‌اید با نظرات اضافی یا سوالات بیش از حد پر نکنید.
اجازه دهید که فرد مصاحبه شوند صحبت کند؛ اینگونه نباشد که خودتان سوال بپرسید و خودتان هم جواب دهید. کلیه سوالاتی که قصد پرسیدنش را دارید روی یک کاغذ بنویسید و مطمئن باشید که حین صحبت فرد مصاحبه شونده، حرف اضافی نمی‌زنید.
گاهی اوقات مسئله صحبت زیاد ما حین مصاحبه به این دلیل است که می‌خواهیم نشان دهیم تا چه حد باهوش و مسلط به اوضاع هستیم.
سعی نکنید برای مصاحبه شونده خود اجرا کنید
گاهی اوقات وقتی برای مصاحبه با یک هنرمند موسیقی می‌رویم گویی قصد داریم برای آنها اجرا داشته باشیم. اینکه برای موسیقی می‌نویسیم نباید ما را به این اشتباه بیندازد که ما هم بخشی از صنعت موسیقی به شمار می‌رویم.
منبع این گزارش سایت The GroundTruth Project است.
دیدگاهتان را بنویسید