همشهری جوان نوشت: نقطه مقابل بازیگران انگشت‌شماری که در عرصه خوانندگی معروف شدند، یک لیست طولانی از بازیگران و سوپر‌استار‌هایی است که شانس خود را امتحان کردند اما نتوانستند موفقیت‌های حرفه اصلی خود را تکرار کنند. چند نمونه ا این خروار را بهتر بشناسید:
«غریبه آشنا» – برزو ارجمند
برخلاف اغلب کاراکتر‌های طنزی که از «برزو ارجمند» سراغ داریم، وی در موسیقی به دنبال یک ژانر کاملاً جدی رفت. او آلبوم »غریبه آشنا» را با اشعاری از «افشین علاء»، «غلامرضا محمدی»، «مولانا» و سهراب سپهری» و با ۱۰ قطعه منتشر کرد. آهنگسازان کار «مهران سراجیان»،«میراد موحدی» و «فرید کریمیان» بودند و از دکلمه «فرید کریمیان» استفاده شده بود. در این آلبوم نوازندگان نام‌آشنایی چون «مازیار ظهیر‌الدینی»، «رضا تاجبخش»، میثم مروستی»، «کریم قربانی و «شاهرخ پورمیامین» نیز حضور داشتند اما هیچ کدام از این موارد نتوانستند موفقیتی برای ارجمند خلق کنند.
«باران» و بوی بهشت» – امین حیایی
نخستین آلبوم «امین حیایی» در سال ۱۳۸۰ منتشر شد که «بوی بهشت» نام داشت. در همان سال فیلمی سینمایی به همین نام و به کارگردانی «حمید‌رضا محسنی» ساخته شد که در آن امین حیایی علاوه بر بازی به خوانندگی هم پرداخت. آلبوم بوی بهشت ۱۳ قطعه داشت که محوریت اصلی آن موسیقی متن فیلم بود. آن فیلم سینمایی نسبتاً موفق بود اما آلبوم بازیگر نقش اول مرد آن هویت مستقلی نداشت. آلبوم «باران» دومین حضور حیایی در عرصه موسیقی بود که به همراه «کویر باند» رقم خورد. باران با ۹ قطعه و به آهنگسازی «پدرام مرندیز»، در بهار سال ۸۵ راه بازار را پیش گرفت که برخی از منتقدان اعتقاد داشتند به جز برخی ملودی‌های این اثر نقطه قوت دیگری در آن یافت نمی‌شد.
«برگ و باد» و «ماه می‌خنده» – محمد‌رضا هدایتی
«محمد‌رضا هدایتی» در سال ۱۳۸۷ نخستین آلبوم خود به نام «برگ و باد» را منتشر کرد. این اثر ۹ قطعه داشت که در آن «هما میر‌افشار»، «سید‌جواد موسوی» و «میلاد کزازی» به عنوان شاعر و «میثم کزازی» و «ایمان حجت» در بخش آهنگ و تنظیم حضور داشتند. دومین آلبوم وی در سال ۱۳۹۰ منتشر شد که به زعم برخی از منتقدان آلبوم «ماه می‌خنده» به مراتب ضعیف‌تر از آلبوم اول بود. این اثر ۹ قطعه داشت و ترانه‌سرایی، آهنگسازی و تنظیم توسط «رشید رفیعی» انجام شده بود. سومین آلبوم هدایتی این روز‌ها مراحل اخذ مجوز را طی می‌کند.
«روی دیگر» – بهرام رادان
از اوایل سال ۹۰ زمزمه‌هایی مبنی بر انتشار آلبوم شخصی «بهرام رادان» شنیده شد. سرانجام با حاشیه‌ها و اتهاماتی از جمله شیطان‌پرستانه بودن پوستر آلبوم، او نخستین اثر خود به نام «روی دیگر» را در بهار ۹۱ منتشر کرد. روی دیگر شامل ۱۲ قطعه بود و با وجود حضور چهره‌های مطرحی چون «کیوان هنرمند» و «اندیشه فولادوند» و محبوبیتی که رادان در بین مخاطب عام دارد،این آلبوم در فروش و جلب توجه شکست بزرگ خورد. البته تیم سازنده بر این مساله تأکید داشتند که آلبوم فوق ژانر مخاطبان خاصی را شامل می‌شود و عام‌پسند نیست!
دیدگاهتان را بنویسید