×
×

یادداشتی از زینب مرتضایی فر

  • کد نوشته: 41485
  • موسیقی ایرانیان
  • چهارشنبه, ۱۳ام شهریور ۱۳۹۲
  • ۰
  • سال‌ها پیش بود که رهبر معظم انقلاب تاکید کردند باید شرایطی در جامعه ایجاد شود تا خانواده‌هایی که بیمار دارند، علاوه بر روبه‌رویی با بیماری، مشکل مالی نداشته باشند و بتوانند بدون دغدغه مراحل درمانی را طی کنند. آن زمان هر چند سن و سال کمی داشتم، اما به این فکر می کردم که چه […]

  • سال‌ها پیش بود که رهبر معظم انقلاب تاکید کردند باید شرایطی در جامعه ایجاد شود تا خانواده‌هایی که بیمار دارند، علاوه بر روبه‌رویی با بیماری، مشکل مالی نداشته باشند و بتوانند بدون دغدغه مراحل درمانی را طی کنند.

    آن زمان هر چند سن و سال کمی داشتم، اما به این فکر می کردم که چه بار سنگینی از روی دوش خانواده های بیمار برداشته می شود وقتی با وجود بیمه، دغدغه مالی برای بهبود بیماران کمتر شود.

    سال ها از این موضوع می گذرد و وقتی اخباری مبنی بر مشکلات درمانی هنرمندان می شنوم یاد رهنمودهای رهبری می افتم.

    نیازی نیست برای اثبات این موضوع بنشینیم و فهرستی تهیه کنیم از هنرمندان بیماری که روزهای سختی را گذراندند و با بیماری دست و پنجه نرم کردند؛ چون هر یک از ما دست کم چند هنرمند را که امسال با گذراندن این سختی ها از دنیا رفته اند، می شناسیم.

    حالا هم نوبت رسیده به پیرمرد دوتار نوازی که سال ها وصف شوریدگی هایش را شنیده ایم. سال ها با نوای نوایی و الله مدد او به دشت های تربت جام سفر کرده ایم. هر چند نورمحمد درپور، خواننده مقامی اهل خراسان اهل هیاهو و آمد و شد و حرف زدن نبوده، اما به واسطه آثار زیبایش برای بسیاری شناخته شده است و بسیاری هم او را با آثار زیبایی که در مدح پیامبر اسلام اجرا کرده به خاطر می آورند.

    پیرمرد حالا بیمار شده است. دیگر نمی خواند و دوتار باید در انتظار زخمه های او بماند که هرازگاهی در بیمارستان بستری می شود و دیگر نفسی برای خواندن برایش نمانده است. چنان که پسرش محمد فاروق گفته است پزشکان بیماری او را سرطان روده تشخیص داده اند و هم اکنون او تحت شیمی درمانی است و تاکید کرده هزینه های درمان پدرش سنگین است و مستمری ماهی ۱۴۰ هزار تومانی او کفاف این هزینه ها را نمی دهد و به دلیل سن بالایی که دارد او را بیمه هم نمی کنند.

    نورمحمد درپور، یکی از شناخته شده ترین نوازندگان و خوانندگان موسیقی خراسانی و تربت جام که نامش در رده استادان بزرگی چون حاج قربان سلیمانی و استاد محمدحسین یگانه، حسین سمندری و استاد ستارزاده قرار دارد؛ یکی از آخرین حلقه های اتصال موسیقی نواحی ایران به نسل تازه است. او بیمار است و قانونی برای بیمه و رسیدگی بیشتر به او وجود ندارد و پرونده بیمه هنرمندان هنوز هم مانند قبل می لنگد و نتوانسته مرهمی باشد بر زخم هنرمندان پیشکسوت کشورمان در روزهای سختی و بیماری. کاش به جای پیام های تسلیت، یادبودها و مراسم مختلف کمی زودتر می جنبیدند و به جای آه های پر از حسرت، مرهم می شدند.

    https://musiceiranian.ir/?p=41485
       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *