شمس‌الله پرند خواننده شیرازی، در آخرین شب از اجراهای سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی به اجرای واسونک های شیرازی پرداخته و مختصری از ریشه این آثار فولکلور را تشریح کرد.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، استاد پرند که در آخرین روز جشنواره موسیقی نواحی به اجرای واسونک‌های شیرازی پرداخت، در رابطه با رپرتوار اجرایی خود گفت: برنامه امشب ما کاری با گویش شیرازی به نام “واسونک شیرازی” بود. واسونک‌ها بیشتر در عروسی‌ها اجرا می‌شود و در گذشته گاهی در دورهمی‌ها نیز اجرا می‌شده است. مخاطب واسونک، عروس و داماد هستند و به همین خاطر حتماً باید در جایی خوانده شود که عروس و داماد حضور داشته باشد.
وی افزود: واسونک را قبلاً خانم‌ها می‌خواندند ولی کم‌کم آقایان هم مشغول خواندن واسونک شدند. معمولاً خانم‌ها به واسطه شعرهای بیشتری که بلد هستند آن را می‌خوانند.
این هنرمند موسیقی نواحی بیان کرد: کتابی از واسونک‌ها نوشته‌ام و قرار است آن را به چاپ برسانم. شاعران واسونک‌ها مشخص نیستند و اشعار دست به دست شده است. واسونک در عین حال که موسیقی نشاط‌آوری است ولی گاهی شعرهای غم‌انگیزی دارد.
پرند اظهار داشت: واسونک مثل دستگاه‌های موسیقی ایرانی نیست که حتماً باید یک استاد به شما آموزش بدهد. آدم ناخواسته به سمت این اشعار می‌رود و بعدها سعی می‌کند شعرهای بیشتری یاد بگیرد. در شیراز، عروسی بدون واسونک هیچ فایده‌ای ندارد. واسونک‌های شیرازی مثل “جینگ جینگه ساز میاد و از بالای شیراز میاد، شازده دوماد غم مخور که نومزدت با ناز میاد” قابلیت ثبت در یونسکو را دارد.
وی در پایان به مخالفت‌ها با برگزاری جشنواره واکنش نشان داد و گفت: تمام ابزار کار یک موسیقی‌دان، دست و حنجره اوست. واقعاً سخت است که بخواهد در خانه بماند. امیدوارم هیچ‌وقت این جشنواره لغو نشود. هنرمند از این طریق زندگی می‌کند و منبع درآمدش نیز از راه موسیقی است.
دیدگاهتان را بنویسید