×
×

منصور نریمان از عید می گوید

  • کد نوشته: 401
  • موسیقی ایرانیان
  • چهارشنبه, ۴ام فروردین ۱۳۸۹
  • ۰
  • منصور نریمان گفت : همیشه دوست داشتم بعد از تحویل سال جدا از اسکناسهای تا نخورده لا به لای صفحات قرآن یک ساز از پدرم هدیه بگیرم اما هیچگاه این اتفاق نیفتاد. این نوازنده پیشکسوت عود ضمن بیان این مطلب در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت : نوروز سنت پسندیده ما ایرانیان است و به عقیده من طراوت […]

  • منصور نریمان گفت : همیشه دوست داشتم بعد از تحویل سال جدا از اسکناسهای تا نخورده لا به لای صفحات قرآن یک ساز از پدرم هدیه بگیرم اما هیچگاه این اتفاق نیفتاد.

    این نوازنده پیشکسوت عود ضمن بیان این مطلب در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت : نوروز سنت پسندیده ما ایرانیان است و به عقیده من طراوت و تازه شدن خاصیت طبیعت است و چه خوب است که این طراوت در همه ما ایرانیان به خوبی نفوذ کند و در طول سال تاثیر خود را بگذارد.

    وی در پاسخ به این سئوال که چه هدیه ای را به عنوان عیدی و برای شادباش سال نو در نظر گرفته است گفت : همانطور که دوست داشتم ساز هدیه بگیرم خیلی دوست دارم به شاگردانی که برای تبریک نوروز به دیدن من می آیند سازی هدیه دهم اما متاسفانه قیمت ساز گران است و خرید آن در توان من نیست.

    نریمان در ادامه با ارزیابی هنر موسیقی در سالی که گذشت گفت : تمام پدیده ها با گذشت زمان تکامل پیدا می کنند به عنوان مثال در گذشته هنر موسیقی توسط اساتید سینه به سینه منتقل می شد اما در حال حاضر مسائل و نکته های آموزش موسیقی بیشتر به شکل آکادمیک انتقال پیدا می کند و این نشان از تکامل آموزش این هنر است ؛ اما آنچه جای تاسف دارد نبود شرایط مناسب برای رشد و بالندگی این هنر در بین جوانان است و این مسئله در سال گذشته به دلیل وجود شرایط بد اجتماعی قوت بیشتری گرفت و شاهد بودیم که کنسرت های موسیقی به حالت تعطیلی درآمد.

    این استاد پیشکسوت موسیقی در ادامه افزود: در کنار تمام این ناملایمت ها آنچه بیش از هرعنوانی مرا خوشحال می کند احیای دوباره ساز عود است چراکه این ساز در گذشته تنها دو نوازنده خوب داشته و اغلب هم گمان می کردند عود متعلق به کشورهای عربی است ولی خوشبختانه این تصور غلط به واسطه تحقیق های فراوانی که صورت گرفته از بین رفته و به عنوان یک ساز ایرانی شناخته شده و در بین گروه های موسیقی جا افتاده است.

    وی در ادامه افزود : بسیار خوشحالم که من به سهم خودم قدم کوچکی در این زمینه برداشته ام و امیدوارم از این پس شاگردان من ادامه دهنده این راه پرخطر باشند و اگر خدا خواست و زنده بودم شاهد شکوفایی این ساز در بین جوان ها باشم.

    https://musiceiranian.ir/?p=401
       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *