نوازنده بادی ارکسترسمفونیک تهران گفت: وضعیت ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی ایران فاجعه‌بار است و از طرفی ارکسترهایی که سمبل فرهنگ این مملکت هستند، تقریبا منحل شده‌اند. پس اینقدر ادای بودن در نیاورید.
آرمین قیطاسی در گفت‌وگو با خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در ارزیابی وضعیت فعلی ارکسترهای دولتی گفت: من سال‌هاست که در ارکستر سمفونیک تهران نوازندگی می‌کنم و در ساختار جدید ارکستر نیز فعالیت دارم. اصلا کنسرتی در کار نیست و ارکستر به برگزاری برنامه‌های ارگانی و پروژه‌ای، آن هم ماهی یک‌بار اکتفا کرده است.
وی افزود: مسؤولان حقوق نوازندگان را با تاخیرهای طولانی پرداخت می‌کنند و نسیه به نوازنده پول می‌دهند. نام این چیزی که می‌بینید، ارکستر سمفونیک نیست. نامش فاجعه است.
این هنرمند درباره درآمد نوازندگان ارکستر گفت: حقوق اعضای ارکسترسمفونیک تهران با کارگر شهرداری مطابقت دارد. ما سال‌ها در زمینه موسیقی تحصیل کردیم اما من با حقوق ۵۰۰ هزارتومان گران‌ترین نوازنده ارکستر هستم و نوازندگان دیگر حدود ۲۰۰ هزارتومان درآمد دارند.
قیطاسی همچنین گفت: این ارکسترها را تعطیل کنند، بهتر است. فقط شعار می‌دهند و هیچ کاری نمی‌کنند. اگر موسیقی و ارکسترها را نمی‌خواهند، خب تعطیلش کنند؛ چرا تکلیف مشخص نیست؟ به همان موسیقی پاپ بچسبند بهتر است. چون درآمدزایی بهتری برایشان دارد.
او اضافه کرد: دفتر موسیقی پر از پرونده‌های مراجعه‌کنندگان موسیقی پاپ است نه پرونده ارکسترهای سنتی و کلاسیک. اصلا سلسله مراتب میان هنرمندان رعایت نمی‌شود. نمی‌گویم موسیقی پاپ بد است، بنده هم در موسیقی پاپ فعالیت دارم. حرفم این است، تکلیف این دو ارکستر که نماد فرهنگ و هنر کشور هستند، مشخص شود.
سرپرست ارکستربادی «آرسنوا» درباره آزمون‌های موسسه ارکستر ایران نیز گفت: آن آزمون‌ها همه بازی بود. گفتند، می‌خواهند امتحان بگیرند و نوازندگان هم بعد از کلی درس خواندن، آزمون دادند. این در حالی است که اصلا نتایج آن آزمون اعلام نشد.
این هنرمند با تاکید بر اینکه نوازندگان ایرانی پتانسیل زیادی دارند، توضیح داد: ما رهبر ارکستری مانند پروفسور منوچهر صهبایی و نادر مرتضی‌پور در ایران داریم و از آنها استفاده نمی‌کنیم. از هر کارشناسی هم بپرسید، می‌گوید که ارکستر در زمان رهبری آقای صهبایی بهترین صدادهی را داشت.
قیطاسی در بخش دیگری از سخنانش گفت: بسیاری از نوازندگان ارکستر از ایران مهاجرت کرده‌اند و اکنون در ارکسترهای خارجی ساز می‌زنند. اگر نوازندگان قدیمی را همین طور از دست بدهند، می‌خواهند در نهایت چه کنند؟ در صورتی که اگر نوازنده درآمد خوبی داشت و بیمه بود، هیچ‌گاه این کار را نمی‌کرد.
او تاکید کرد: دفتر موسیقی باید برای هنرمندان تحصیل کرده امتیازاتی در نظر گیرد. نه اینکه مثل آب خوردن کنسرت لغو کند. ما برای کنسرت اسفندماه مجوز گرفته بودیم و اجرای ما پس از مدت‌ها دوندگی در نهایت لغو شد. کسی نپرسید ۳ میلیون تومان هزینه‌ای که ما برای تمرین صرف کرده بودیم، چه شد؟
وی اضافه کرد: ما هم که از تحصیل‌کرده‌ها در زمینه موسیقی هستیم، مجبوریم تمام مسیرهای قانونی مجوز را طی کنیم و هیچ امتیازی برای قدیمی‌ترها قائل نیستند. امیدوارم دفتر موسیقی راه تازه‌ای را برای طی کردن مراحل قانونی و اداری مجوز، برای شناخته شده‌ها طبق نظر شورای محترم فنی در نظر گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید