یادداشت خشایار پارسا به یاد استاد خوشرو
خشایار پارسا، کارشناس موسیقی ایرانی به یاد پیشکسوت فقید هم خطه اش استاد خوشرو یادداشتی نوشت.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، خشایار پارسا را به آثار اصیل ساخته و پرداخته بر مبنای موسیقی فاخر دوره تیموریه و مکتب منتظمیه می شناسیم. این آهنگساز شمالی، نوازنده سنتور و سرپرست گروه شناخته شده همنوازان فاخته برای مجموعه پاسداشت های مکتوب موسیقی ایرانیان به یاد زنده یاد خوشرو مطلبی ارائه کرده است که تقدیم مخاطبان می شود.
با بررسی و شناخت موسیقی مردمی هر کشوری می شود به ریشه های عمیق فرهنگی و هنری آن نزدیک شد.
کشور ایران با تنوع اقلیمی و فرهنگی دارای نمونه ها بسیار زیبا و تاثیر گذار در موسیقی مردمی است، که متاسفانه با سو مدیریت، این هنرها در حال فراموشی است.
وقتی در دور افتاده ترین روستاهای مازندران یا خراسان می بینیم که برای مراسم جشن از ساز کیبورد استفاده می کنند، عمق فاجعه مشخص می شود.
موسیقی مردمی هر منطقه مجموعه ای از باورها گویشها نگرش ها سنت ها و زیباشناسی مردم منطقه است، که از پدر و مادر به پسر و دختر، به دور از کسب شهرت و منافع مالی منتقل میشده است.
اما در حال حاضر این ریشه ها در حال فراموشی است و امثال استاد ابوالحسن خوشرو آخرین بازماندگان این میراث کهن محسوب می شدند.
استاد ابوالحسن خوشرو دایره المعارف زنده موسیقی مازندران و از آخرین حلقه های زنجیره ی نسل طلایی و درخشان این فرهنگ و هنر به شمار می آمده و تمام کسانی که شیفته موسیقی مازندران بودند، یا مستقیم یا غیر مستقیم از ایشان درس گرفته بودند.
اهمیت جایگاه استاد خوشرو نه تنها در ارائه هنر بکر و زیبایشان بلکه در دانش بالا و جامع ایشان نیز بود. منبع مطمئنی برای رجوع هر علاقمند به موسیقی مردمی مازندران.
امیدوارم قدر باقی این ستارگان با ارزش فرهنگ و هنر کشور را بدانیم و مسئولین فرهنگ و هنر کشور این میراث گرانبها را حفظ کنند.
