گروه رستاک در فجر۳۵
گروه موسیقی رستاک در پنجمین شب از سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر در دو نوبت در تالار وحدت به صحنه رفت و مجموعه ای از قطعات محلی و فولکلوریک سراسر ایران و کشورهای همجوار را با روایت خود اجرا کرد .
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، گروه رستاک در اجرای مربوط به سی و پنحمین جشنواره موسیقی فجر؛ شامگاه یکشنبه ۲۷ بهمن با انتخاب قطعه کردی «بهاران» بعنوان قطعه آغازین، کنسرت خود را آغاز کرد و قطعه آذری «لاله لر» را بعنوان دومین قطعه با حرکات موزون تقدیم مخاطبان کرد.
فرزاد مرادی از اعضای این گروه در بخشی از این کنسرت گفت: «از اینکه در بین اجراهای امروز سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر گروه رستاک را انتخاب کردید از شما سپاسگزارم؛ در رپرتوار امشب قطعات جدید رستاک را برای نخستین بار در کنار قطعات قدیمی اجرا می کنیم.»
مرادی سپس به معرفی قطعه ای تازه از این گروه که برگرفته از موسیقی جنوب کرمان بود پرداخت و گفت: «این قطعه تلفیقی از موسیقی هرمزگان و جنوب کرمان است که در آن به دنبال تجربه فضاهای فانتزی جدیدی بودیم.»
قطعه بعدی «رعنا»، قطعه ای از منطقه اشکور گیلان بود که گروه رستاک با همراهی صفرعلی رمضانی نوازنده کمانچه و خواننده، روایت تازه ای از داستان عشق رعنا را بصورت پرفورمنس برای مخاطبان اجرا کرد.
قطعات بعدی رستاک «بارو بارو» از قطعات معروف موسیقی لرستان و «لیلا در واکن مویوم» از موسیقی محلی خراسان و تربت جام بود.
مرادی پس از اجرای این قطعه با معرفی حامد بلند همت نوازنده این گروه که خود اصالتی خراسانی دارد گفت: «اعضای گروه رستاک در واقع یک خانواده هستند و حامد بلند همت چهار سال است که عضو این گروه شده است و از نوازندگان خوب رستاک است.»
این خواننده و نوازنده گروه رستاک سپس به پروژه «در خانه بی مرز» اشاره کرد و گفت: «ما در طول ۲۲ سال فعالیت در این گروه نقشه از پیش تعیین شده نداشتیم و تنها در مسیر رشد و شکوفایی کارمان را پیش می بردیم تا اینکه پروژه های ما تنها در مسیر رشد رستاک قرار گرفت.»
وی افزود: «در پروژه در خانه بی مرز، به موسیقی کشورهای اطراف ایران می پردازیم، در این پروژه تاکنون قطعاتی از موسیقی محلی ترکیه و آذربایجان را ساخته ایم و موسیقی افغانستان را هم در دست ساخت داریم.»
سپس گروه موسیقی رستاک قطعه ای از موسیقی محلی کشور آذربایجان را در این کنسرت اجرا کرد.
قطعه شاد «هله مالی» از موسیقی جنوب ایران و موسیقی محلی بوشهر بود که با همخوانی تماشاگران همراه شد..
«جینگ و جینگ ساز»، قطعه ای از قطعات شیرازی بود که در زبان محلی به آن واسونک گفته می شود و قطعه کردی «سوزله» آخرین قطعه این کنسرت بود اما پس از درخواست تماشاگران قطعه «بارو بارو» بعنوان بیز پیشکش مخاطبان شد.
دیدگاهتان را بنویسید