بهمن بابازاده: آخرین اتفاق سال ۹۱ در حوزه موسیقی، انتشار آلبوم «من خود آن سیزده ام» محسن چاوشی بود تا پرونده اتفاقات و فرآیند های موسیقی سال گذشته، بسته شود.
سال ۹۲ از همین آغاز راه اش، داستان ها و اتفاق های جالب توجهی را به خود دیده که همین ماجراها نشان می دهد سالی شلوغ و پر از حادثه را در بین اهالی موسیقی پیش رو داریم و از دل همین شلوغی، می شود گزینه هایی را هم برای همه گیر شدن و سر و صدای اساسی پیش بینی کرد. آلبوم «همین…» با جنجال ها و شگفتی های فراوان وارد بازار شد و حرف و حدیث های فراوانی را هم در پی داشت. آلبوم «داروگ» هم در همین ماه های نخست منتشر شد و باز هم صحبت هایی در مورد برخی از قطعات آن به گوش می رسد تا داستان موسیقی در سال جدید، از همین اوایل سال پر ماجرا و پر خبر آغاز شود. در این بین تحول اساسی و ورود موسیقی های سبک جدید ، اعم از تلفیقی و ترنس و موسیقی الکترونیک، باعث شده زنگ خطر برای چهره های پاپیولار تر به صدا در بیاید تا آنها فکری به حال اجراهای تکراری و خسته کننده شان کنند.
موضوع این گزارش هم همینی هست که خواندید. یعنی پیش بینی اتفاقات و به قولی خبرهایی که می تواند در سال جدید بازار موسیقی را تحت تاثیر خود قرار دهد و دوستداران این عرصه را بیشتر درگیر خود کند. گروه ها، آلبوم ها و چهره هایی که می توانند پدیده های سال لقب بگیرند و بتوانند خودی نشان دهند تا عرصه موسیقی تکانی بخورد و از حکومت معدود ستاره های پاپ، خارج شود. عرصه ای که در یکی دوسال گذشته، غافلگیری خاصی را به خود ندیده و در تب و تاب انتشار چند آلبوم متوسط، روزگار گذرانده. اما آیا قرار است در سال جدید هم همین رویه حفظ شود و موسیقی کشور، با همین رویه پیش برود؟
این گزارش را تا انتها بخوانید:
- * تلفیق داریم تا تلفیق…
اواخر سال گذشته بود که فرهنگسرای نیاوران، شب های شلوغی را در سالن کوچک اش تجربه کرد تا یک عده جوان پر انرژی کاری کنند که سالهاست بسیاری از مسئولین موسیقی کشور در پی آن بودند.
یک تیم شش نفره با برپا کردن جشنواره ای به نام «هفته موسیقی تلفیقی تهران» باعث شدند که در شب های برفی و سرد آخر سال، تعداد زیادی از دوستداران موسیقی خود را به بالا شهر تهران برسانند و لحظات بکری را تجربه نمایند. از دل همین برنامه ها و اجراها بود که رسانه ها متوجه گل کردن برخی گروه های جوان و پدیده های نوظهوری شدند که البته پیش از این نیز تا حدودی سر و صدا به پا کرده بودند، ولی این جشنواره بهانه ای شد تا شهرت و اعتبارشان به حد اعلا برسد.
گروه هایی مثل «پالت»، «مانوها» ، «کامنت» ، «پیتر سلیمان پور» و گروه «دارا دارایی» با کنسرت های کوچک ۳۰۰ نفره اما پر طرفدارشان، باعث شدند که مفهوم موسیقی تلفیقی در ایران وارد فاز جدید و اعتباری جدیدتر شود. آنهایی که با هوش تر بودند، با دعوت رسمی از اهالی رسانه ها برای اجراهایشان، توانستند برد خبری عجیب و غریبی را به دست بیاروند و حالا به فاصله یکی ، دو ماه از آن شب ها می بینیم که بسیاری از رسانه های معتبر عرصه موسیقی هنوز در حال «به به» و «چه چه» از اجرای خاص آنها هستند.
حالا که تا اینجای این گزارش آمده اید و نرفته اید سراغ پاراگراف بعدی، اتفاق های ویژه این ژانر در سال جدید را هم در چند جمله می آوریم تا شاید بیشتر وسوسه شوید و شما هم تریپ هنری بردارید و سری هم به آثار این گروه ها بزنید.
بدون شک اتفاق ویژه سال جدید در این ژانر، اجراها و برنامه های گروه «پالت» است که در کنار انتشار آلبوم رسمی شان، می توانند مخاطبان زیادی را به خود جذب کنند. استقبال عجیب و غریب از آلبوم آنها «آقای بنفش»، باعث شده بسیاری از تهیه کننده ها در صف عقد قرارداد با آنها قرار بگیرند و پیش بینی نخستین اجرای آنها در برج میلاد، پیش بینی دور از ذهنی نیست که می تواند شروع بزرگی برای اعضای «پالت» باشد.
«مانوها» هم قدم هایی را برای انتشار آلبوم نخست اش برداشته و با توجه به گستردگی دایره مخاطبان این گروه ، به نظر آنها هم با انتشار این آلبوم قدم بزرگی را برای یک شروع خوب بر می دارند تا با در نظر گرفتن این ماجراها، سال جدید تا حد زیادی در دست «تلفیقی باز» های با استعدادی باشد که این روزها نقش پر رنگی در صفحات موسیقی روزنامه ها و مجلات داشته اند.
- * حال شما خوب است؟
گروه «دنگ شو» در سال گذشته کلی سر و صدا کرد و حتی سر از تلویزیون و سینما هم در آورد. از شما چه پنهان که در اواخر سال هم به صورت مخفیانه اقدام به برگزاری اجرای زنده و کنسرت کرد ولی با توجه به ترافیک فراوان کنسرت های آخر سال ، نتوانستند به نتیجه درستی برسند. بلاتکلیفی در دفتر موسیقی و جابه جایی مدیران دفتر موسیقی هم دلیل دیگری شد تا «دنگ شو» نتواند اجرای زنده اش را در تهران بروی صحنه ببرد و همه این ماجراها باعث شده که سال ۹۲ برای این گروه هم سال مهمی باشد. آنها در حال تدارک آلبوم و گرفتن مجوز اجرای زنده شان در تهران هستند و حتی اقدامات لازم را هم برای این مهم انجام داده اند. حالا حسابش را بکنید که امسال این گروه مجوز بگیرد و آلبومش منتشر شود و از طرف دیگر گروه هایی مثل «مانوها» و «پالت» هم در مسیر فعالیت جدی قرار بگیرند. آن وقت است که یک نفر باید حال اهالی پاپ را بپرسد و اینکه بازارشان چقدر در خطر است. آنها با اجراهای تکراری و خسته کننده شان آیا باز هم در سبد انتخاب خانواده ها خواهند بود؟ شما تیتر بهتری برای این گزارش به جز «پاپ می میرد؟!» سراغ دارید؟
- * سال «بی کلام»ها
در روزهای اوایل عید بود که خبر کوتاهی در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی پیچید و حال خیلی ها را خوب کرد. «یاشار خسروی» (نوازنده ساکسفون گروه موسیقی بی کلام «دیوار») از سوی بزرگترین کمپانی تولید کننده ساز ساکسیفون مورد حمایت قرار گرفت و قراردادی قابل توجه هم با او منعقد شد. این اتفاق در حالی رخ داد که کنسرت های این گروه با حضور چهره هایی چون «بابک ریاحی پور»، «پویا نیک پور» و «مسعود همایونی» در سال گذشته بسیار همه گیر شده بود و طرفداران زیادی را هم جذب کرده بود. موسیقی بی کلام ولی پر هیجان و پر از خلاقیت این گروه که شاخص ترین نوازنده های داخلی را دور هم جمع کرده بود باعث شد «دیوار» خیلی زود به فکر انتشار آلبوم و اجرای تور شهرستان بیفتد. استقبال از اجراهای این گروه باعث داغ تر شدن کنسرت های بی کلام دیگر مثل اجراهای گروه «رومی» و «افشارستان» و «بهنا» نیز شد تا سال گذشته به نوعی سال رواج کنسرت های «بی کلام» و «موسیقی محور» در کشور باشد. این اتفاق خوب قرار است در سال جدید به ثمر بنشیند و این ادعا از قرارداد های قابل توجه شرکت ها کنسرت گذار با منیجرهای این گروه ها کاملا محسوس است. حالا این وسط حساب گروه هایی مثل «لیان» و «دارکوب» که دیگر جداست و آنها مدت هاست که دیگر بدون حضور چهره های سینمایی، سالن هایشان را پر و شلوغ دیده اند. حالا باید باز هم سوال پاراگراف قبلی را تکرار کرد: یک نفر حال اهالی پاپ را بپرسد و اینکه بازارشان چقدر در خطر است؟ آنها با اجراهای تکراری و خسته کننده شان آیا باز هم در سبد انتخاب خانواده ها خواهند بود؟ شما تیتر بهتری برای این گزارش به جز «پاپ می میرد؟!» سراغ دارید؟
- * دور شو ای کابوس تکراری…
ستاره های پاپ سال جدید را با یک سری خبرهای خوب آغاز کردند. تعدادی از ممنوع الکار های دوباره به گود رقابت برگشته اند و مجوز تعدادی از چهره های زیر زمینی هم صادر شده تا طرفداران این چهره ها هم در انتظار آلبوم های رسمی خواننده هایی باشند که تا به حال فقط در فضای مجازی و زیرزمینی فعالیت هایی را داشتند و قطعا آلبوم های رسمی و کنسرت های رسمی آنها می تواند طرفداران زیادی داشته باشد. دکتر اصفهانی دیگر آن خواننده پر کار سال های نخست فعالیت اش نیست و حالا گزیده کار تر شده شاید دکتر می داند که دیگر دوره تنظیم های دهه هفتادی تمام شده و باید بیشتر روی «موسیقی الکترونیک» حساب باز کند. پدرام کشتکار و بهروز صفاریان هم از دیگر چهره های حاضر در آلبوم دکتر اصفهانی هستند. این چندمین بار است که برای زمان انتشار آلبوم دکتر نوشته ام: «هیچ زمان مشخصی برای انتشار اعلام نشده است».
- * این لیست را هم داشته باشید!
آلبوم های دیگر زیادی هم در لیست انتشار قرار دارند و با توجه به اتفاقات و سر و صداهایی که در حول و حوش آنها رخ داده، می شود انتظار برخی جرقه ها را از آنها داشت. آلبوم جدید گروه «سون»، آلبوم «علی لهراسبی»، آلبوم «بنیامین»، آلبوم «علیرضا عصار» (که خدا می داند چه خواب هایی برایش دیده)، آلبوم دوم «شهرام شکوهی»، آلبوم «آریان»، آلبوم «بابک جهانبخش»، و…
اینها همه و همه لیست آلبوم هایی ست که پیش بینی می شود بتوانند جریان ساز شوند و بازار راکد و تکراری آلبوم های داخلی را تکان دهند.
این لیست را به خاطر داشته باشید. در طول سال درباره آنها حرف ها و گزارش های زیادی را خواهیم داشت….
دیدگاهتان را بنویسید