احسان حق شناس خواننده موسیقی کشورمان که با انتشار آلبوم «فرکانس» مخاطبان را به خود جلب کرد در تازه ترین گفتگویش از زندگی شخصی اش، از علاقمندی به فوتبال و از آخرین کارش در سال ۹۱ می گوید. گفتگوی احسان حق شناس با «ترانه ماه» را در ادامه با هم می خوانیم.
کلیشه ها را شکستیم
کارهای اولیه آلبوم «فرکانس» از فروردین ماه سال ۹۰ شروع شد. ابتدا من و فرید احمدی بودیم و بعد شهاب رمضان، امیر طبری و امیر یگانه هم به ما اضافه شدند. در طول این مدت و قبل از اینکه تیم تکمیل شود ما قراردادی با شرکت توئنی هرتز (شرکت آمریکایی که تنظیم قطعات را بر عهده دارد) امضا کردیم. فکر می کنم با ارائه این آلبوم توجه مخاطبان بیشتری را جلب کردم و این آلبوم طیف وسیع تری از مخاطبان رادر بر می گیرد. حال و هوای همه قطعه های آلبوم فرکانس ریتمیک است، البته ریتم هایی که تا به حال شنیده نشده. در واقع من می توانم قول دهم ریتم های این آلبوم نسبت به آلبوم هایی که این اواخر شنیده اند کاملا متفاوت خواهد بود. ما با ذهنیت جدیدی روی این آلبوم کار کردیم، از آنجاییکه تنظیم کننده ها ایرانی نیستند هم باعث شده یکسری کلیشه ها که در ذهن ایرانی ها وجود دارد فاصله داشته باشد.
همیشه دستم توی جیب خودم بوده
شاید خیلی ها به من بگویند تو این همه برای آلبومت هزینه کرده ای چون پولش را داشته ای و خرج کرده ای. به نظرم اینکه درآمد خوبی داشته باشی در ارائه یک کار بهتر قطعا تاثیر دارد اما من مثل بعضی از دوستان در صنف های مختلف با پول پدرم خرج کنم. ازدواج هم نکرده ام که بگویم با پول همسرم این کار ها را انجام می دهم. هیچ ارثیه ای هم بهم نرسیده! یکی از افتخاراتم این است که از بچگی کار کردم و وارد عرصه بیزنس شدم. همه هم این را می دانند. همیشه مستقل بودم و دستم توی جیب خودم بوده. اگر هم برای آلبوم خرج کردم از پول خودم بوده که برایش زحمت کشیدم. همیشه هم همینطور بودم و از زمانی که در عرصه موسیقی وارد شدم نیز همه کارهایم را خودم انجام دادم.

همیشه باید بهترین باشی
همیشه معتقدم یا یک کاری را نباید انجام بدهم یا اگر تصمیم گرفتم باید آن را به بهترین نحو ممکن انجام دهم. من اگر تجربه ای که الان دارم سال ۸۴ زمانی که کارم را باآلبوم «کی فکرشو می کرد» شروع کردم داشتم مطمئنا آن آلبوم را هم با همین کیفیتی که حالا «فرکانس» دارد به بازار می دادم. متاسفانه من آن زمان کم تجربه بودم و فکر می کردم وقتی کسی می گوید دوستم است واقعا دوست است ولی خیلی ها در عمل ثابت کردند اینطور نیست و آن موقع هم من از همین به اصطلاح دوستان ضربه خوردم. وگرنه خودم دوست داشتم کیفیت کارهای قبلی ام هم مثل کار جدیدم عالی باشد. از همان ابتدا که کار را شروع کردیم قرار بود خیلی ها با ما همکاری داشته باشند، اما بعد از به سرانجام رسیدن مقدمات اولیه به این نتیجه رسیدیم که بعضی قطعات به درد این آلبوم نمی خورند و در واقع با بقیه قطعات همخوانی ندارند. خوشحالم که دراین آلبوم قطعات کاملا ایرانی با کیفیتی بسیار بالا قرار گرفته و امیدوارم همه به دل مخاطبان بنشیند. خودم کلیت کار را دوست داشتم و فکر می کنم با توجه به وقت و انرژی که من صرف این آلبوم کردم نتیجه ای غیر از این انتظار نمی رفت. ناگفته نماند برخی از قطعه هایی هم که در آلبوم استفاده نشده را هم به صورت تک آهنگ در دسترس علاقه مندان موسیقی قرار دادیم.

خوب کار کنی، ورشکست می شوی
کیفیتی کاری که قرار است ارائه دهی هم مهم است. در زمینه موسیقی با وسواس و دقتی که من دارم به هیچ عنوان نمی شود با در آمد خود موسیقی کار کرد و با این کیفیت آلبوم داد. هر کسی بخواهد مثل من آلبوم کار کند اگر فقط بخواهد با درآمدی که از موسیقی دارد پیش برود فکر می کنم با ساختن دو سه قطعه ورشکست بشود! افرادی که من با آنها در آلبوم هایم همکاری می کنم افراد مطرحی هستند که قطعا دستمزدهایشان هم با بقیه فرق دارد. من از آن دسته خوانندگان نیستم که بخواهم به خاطر کم هزینه تر شدن کارم با افراد معمولی کار کنم.
فرکانس محبوب خواهد شد
من از استقبالی که مردم و طرفدارانم از آلبوم تیک تیک کردند راضی بودم، در باره آلبوم اولم اما نمی توام نظری بدهم چون به دلیل وجود برخی رانت ها اصلا در شرایط مناسبی پخش نشد. ولی تیک تیک دیده شد و مردم آن را شنیدند و اتفاقا استقبال خوبی از آن کردند، در آلبوم دوم چون تجربیاتی کسب کرده بودم دیگر می دانستم که چطور باید پیش بروم. با اینکه از کنسرتم هم استقبال خوبی من هنوز هم معتقدم ۶۰-۷۰ درصد راه را رفته ام و با آمدن فرکانس با تاخیر می توانم به هدفی که مد نظرم بوده برسم. فکر می کنم در حال حاضر من در بین ۱۰-۱۵ نفر اول موسیقی در ایران هستم، کسانی که از بچگی و قبل از اینکه خودم خواننده شوم کارهایشان را دنبال می کردم، پس راه زیادی در پیش دارم تا به هدفم برسم.
با وسواس زیاد کار کردم
موزیک های خارجی که ما می شنویم همه از استانداردهایی دارند که شاید در کارهایی که در ایران شنیده می شود کاملا متفاوت است. تمام کارهای نظارت کیفی آلبوم جدید من را یک کمپانی هالیوودی که آلبوم های خوانندگان مطرح خارجی را نظارت می کند انجام می دهد. شخص من در کارهای نظارتی دخیل نیست و نمره استاندارد را آنها به آلبوم می دهند. همین موضوع باعث شده که من با وسواس بیشتری کارم را انجام دهم تا جای هیچ اعتراض و یا تذکری وجود نداشته باشد. من خیلی خوشحالم که توانستیم این ارتباط را با آن طرف برقرار کنیم، چون حتما می تواند اتفاق خوبی باشد. امیدوارم این وقت و هزینه ای که ما صرف کردیم در نهایت نتیجه خوب از آب درآید.
می دانم کارم سخت تر شده
خیلی ها به من می گویند حالا که من «فرکانس» را با این کیفیت به بازار ارائه دادم و خدا را شکر مورد استقبال زیادی هم قرار گرفته در آینده باید تلاش بیشتری کنم. خودم هم این قضیه را می دانم که کارم سخت تر شده و برای اینکه پیشرفت کنم باید انرژی بیشتری بگذارم.
علم نداشته باشی بی فایده است
در ایران هم ما موزیسین های بسیار خوبی را داریم که کارشان هم خیلی خوب است، اما می خواهم در این زمینه مثالی برایتان بزنم. یک نفر کامپیوتر بلد است و آن را بدون هیچ علمی و فقط بر اساس تجربه یاد گرفته است اما یک نفر تحصیلاتش در این زمینه است. به نظر من مقایسه موسیقی ما و آن طرف مثل همین قضیه است. در ایران هم ممکن است کسی باید کارش خیلی خوب باشد ولی بیشترش تجربی است نه علمی. آن طرف همه چیز علمی است و تجربه هم به آن اضافه می شود. حتی اگر کسی بخواهد سوپر مارکت هم بزند باید دیپلم داشته باشد. آنجا کسی بدون علم به جایی نمی رسد.
همکاری من و یاس
چند وقتی است که همکاری جدیدی را با یاس شروع کردم و او برای قطعه ای که قرار است بخوانم شعر و ملودی ساخته. تنظیم کار را همان کمپانی آمریکایی که تنظیم های فرکانس را انجام داد برعهده دارد. دلیل این همکاری هم دغدغه های اجتماعی است که در ذهنم است. البته نه اجتماعی-سیاسی. بحث ما اصلا سیاسی نیست و فقط به برخی مشکلاتی که مردم در جامعه دارند و دور و بر همه ما هم وجود دارد در کاری که قرار است بخوانم اشاره می کنیم. خودم دوست دارم یک مقدار در این وادی وارد شوم و وظیفه ای که احساس می کنم روی دوشم است را به نحو احسن به سرانجام برسانم.
آلبوم یا تک ترک؟
اینکه خواننده ها چند وقتی است کارهای خود را به صورت تک ترک وارد بازار می کنند اتفاقی است که در موسیقی دنیا در حال رخ دادن است و فقط به ایران مربوط نمی شود. این مسئله خاصیت خیلی خوبی که دارد این است که کارها خیلی به روز هستند. شما وقتی می خواهی یک مجموعه آلبوم را آماده اگر خیلی وقت نگذاری و وسواس به خرج ندهی حداقل یکسال طول می کشد. البته این کوتاه ترین زمانی است که من مثال زدم چون اگر کسی بخواهد مثل خودم و با این دقت و حساسیت کار کند و حتی چند ترک آماده شده را از آلبوم بیرون بگذارد تا کارهای با کیفیت تری را بسازد مسلما دو سال زمان می برد. در این یکی-دو سال قطعا در عرصه موزیک اتفاق های ریز و درشتی می افتد و ممکن است سلیقه مخاطب هم دستخوش تغییر شود. اما وقتی بخواهی فقط یک یک قطعه آماده کنی نهایتا یک یا دو ماه زمان می برد و طبیعال به روز تر هستی. خواننده ای که تک ترک بیرون می دهد ممکن است به دلیل راحت تر شدن کار خودش هم این روش را انتخاب کند ولی بخاطر مسائل دیگر از جمله همین زمان بر نبودن و … هم احتمالا ترجیح می دهد این کار را کند. من خودم هم بعد از آلبوم «تیک تیک» هفت-هشت تک ترک بیرون دادم. تک ترک هایی که همه شان مجوز داشتند و قرار بود در آلبوم باشند اما چون در آن مجموعه قرار نگرفتند تصمیم گرفتیم آنها را به صورت تکی بیرون بدهیم. البته در این مورد دوندگی های ارشاد هم کمتر است. گرچه من سیاست های آنجا را رد نمی کنم اما مراحل اخذ مجوز واقعا زمان می برد و وقت زیادی از خواننده می گیرد. ما برای همین آلبوم «فرکانس» نزدیک به یکسال منتظر بودیم. آخرین کاری که قبل از آلبوم وارد بازار شد قطعه «لب دریا» بود که متعلق به همین آلبوم است و خوشبختانه مورد توجه هم قرار گرفت. خودم هم این کار را خیلی دوست داشتم چون حس خوبی دارد.
نمی خواهم خودم را مطرح کنم
من مثل بعضی از خواننده های دیگر این اخلاق را ندارم که در موزیک هایم اسمم را بگویم. به همین خاطر شاید خیلی ها با اسم من آشنا نباشند. اما خیلی ها وقتی متوجع می شوند ترک «لب دریا» در آلبوم «فرکانس» است آن را می خرند. خیلی ها هم من را با قطعه «ای وای قلبم» می شناسند چون آن کار هم زمان خودش بسیار هیت شد. چند تا از دوستانم که در مراکز فروش هستند می گویند همه به محض اینکه آهنگ ها را می شنوند آلبوم را می خرند. سبکی که ما کار کردیم همه اش طبق نظر مردم بوده و به همین دلیل است که مورد توجه آنها قرار گرفته.
از جو سازی فراری ام
من سال ۸۴ اولین با دانوب اولین قطعه دو صدایی ام را خواندم و در «تیک تیک» هم دو سه قطعه با مازیار فلاحی داشتم. اما به نظرم کار گروهی در ایران فرهنگ سازی نشده است. متاسفانه یکسری جو و حاشیه دور این کارها است که من از آنها فراری ام. گاهی اوقات خواننده ای فکر می کند سوپراستار است و بعدها هم حرف و حدیث هایی را به وجود می آورد که من از آنها دوری می کنم. البته راجع به شخص خاصی صحبت نمی کنم اما فکر می کنم از نظر فرهنگی این قضیه هنوز در کشور ما جا نیفتاده است.
فرکانس را عاشقانه دوست دارم
همه قطعات آلبومم را عاشقانه دوست دارم و نمی توانم بین شان یکی را انتخاب کنم اما فکر می کنم ترک های۱، ۳،۷ و ۱۱ بین مردم از محبوبیت بیشتری برخوردار باشد. این قطعات سلیقه مردم است و به نظرم مخاطبان بیشتر می توانند با آنها ارتباط برقرار کنند. خودم بقیه ترک ها را دوست دارم و البته این ۴ ترک را. معمولا خواننده ها یک آهنگ در آلبومشان خوب و پرطرفدار باشند راضی اند اما خوشبختانه ما در «فرکانس» ۴ آهنگ را برلی مردم کار کردیم یعنی مطمئن بودیم با این قطعات ارتباط برقرار می کنند.
جلب توجه نمی کنم
من نمی خواهم با کارهایی که انجام می دهم توجه کسی را به خودم جلب کنم. اگر سی دی ام را در یک پک خوب عرضه می کنم استاندارد جهانی این است. اگر این اتفاق در کشور ما نمی افتد اینجا غیر استاندارد است و من کار عجیبی نمی کنم. فقط طبق استانداردهای دنیا جلو رفتیم.
بچه درسخوان بودم
من در دبیرستان ریاضی فیزیک خواندم و رشته تحصیلی ام در دانشگاه هم کامپیوتر بود. به اصطلاح بچه درسخوان هم بودم همیشه معدلم خوب بود. البته دوست داشتم در دانشگاه هم موسیقی بخوانم ولی از آنجاییکه یک مقدار شرایط تحصیل در چنین رشته هایی در دانشگاه های ما سخت است و حتی شاید متدهای آموزشی که در این رشته ها به کار گرفته می شود خیلی ابتدایی و پیش پا افتاده است ترجیح دادم از راه های دیگر اطلاعات و سطح دانشم را در زمینه موسیقی بالا ببرم. ضمن اینکه شاید به خاطر اینکه همیشه درسم خوب بود و نمره های بالایی می گرفتم تحصیل در رشته هایی مثل کامپیوتر یا مهندسی از من انتظار می رفت. البته نمی خواهم در این زمینه ایرادی وارد کنم یا کسی را مقصر بدانم اما فکر می کنم مشکل از زیر ساخت هاست که از ابتدا خیلی روی آن فکر نشده است. من قبل از شروع خوانندگی و قبل از آغاز کارهای آلبوم اولم دوره های موسیقی را زیر نظر اساتید برجسته موسیقی گذراندم. حتی بعد از آلبوم هم این دوره ها را ادامه دادم و از آنجاییکه همیشه در موسیقی تازگی وجود دارد هر جا احساس کنم نیازمند یادگیری هستم به دنبال کسب آگاهی و اطلاعات در زمینه موسیقی می روم.
سال جدید در خانه جدید
تازه اسباب کشی کردم و الان که مصاحبه می کنیم تازه سه روز است به خانه جدیدم نقل مکان کرده ام. هنوز خیلی چیزها سر جایش نیست و آنطور که باید و شاید همه جا را مرتب نکرده ام. جالب است که اسباب کشی ام دقیقا با زمان پخش آلبوم یکی شد و آنقدر کارها زیاد بود که برای خودم هم سخت بود اما خوشبختانه همه چیز به خوبی انجام شد.
عاشق غذای خانگی ام
خیلی عادت ندارم که هر سال جابه جا شوم و خانه ام را عوض کنم. ۵ سال هم در خانه قبلی ام بودم اما چون آنجا یک کم قدیمی شده بود تصمیم گرفتم به یک خانه نو و بزرگتر بیایم. من در زندگی شخصی خودم خیلی منظم و با برنامه ریزی هستم. به تمییزی هم خیلی اهمیت می دهم. نظم و ترتیب همیشه برایم مهم است و معمولا خانه ام را نامرتب نمی بینید. خانمی هم هستند که در هفته چند روز می آیند و برای من غذا درست می کنند چون اصلا غذای بیرون دوست ندارم عاشق غذای خانگی ام.
پرسپولیسی ام…
خیلی اهل فوتبال هستم و پلی استیشن هم زیاد بازی می کنم. پرسپولیسی شدید هم هستم. خیلی هم اهل سفرم. هم سفرهای کاری و هم تفریحی. خارج از کشور را هم معمولا ترجیح می دهم چون آنجا راحت تر هستیم و امکانات تفریحی بیشتری داریم.
دوستان و همراهان همیشگی، ممنونم
از منوچهر حسنی خیلی تشکر می کنم چون برای آلبوم زحمات زیادی کشید. از خانم مریم فلاحی روابط عمومی هم ممنونم که خیلی به ما کمک کردند. مجید روغنی هم از دوستان دیگری است که بی نهایت از او سپاسگذارم. او طراحی خیلی خوبی برای آلبوم داشت و در طول این مدت خیلی به من کمک کرد و برادرانه همراهم بود. پیام شمس ، فرید احمدی، شهاب رمضان، امیر طبری و امیر یگانه که همکاران من در آلبوم هستند. از خانم شقایق شمس الدین شاعر قطعه «لب دریا» هم باید تشکر کنم. از مهندس رضا منفرد که کمپین فروش آلبوم هم بر عهده ایشان است هم ممنونم. همچنین لازم می دانم از همه مجلات و مطبوعاتی که در این مدت به ما کمک کردند و دوستمان بودند، و همچنین سعید عبدالهی، علی پالیزی و محسن بیگلری هم تشکر می کنم.