اعظم ایزدیار: فرهنگسرای ارسباران پس از وقفه ای دوماهه بار دیگر و این بار در سیزدهم آبان نود و هشت، شاهد رقابت گروه های موسیقی سنتی درقالب برنامه ی هزار صدا بود.
هزار صدا برنامه ای است برای استعداد یابی موسیقی سنتی و پاپ که در دو اجرای متفاوت توسط آرش نصیری خبرنگار باسابقه و فعال در حوزه‌ی موسیقی، برگزار می‌شود. در اجرای سیزدهم آبان این برنامه که به رقابت گروه‌های موسیقی سنتی اختصاص داشت آقایان علیرضا میرعلینقی، داوود آزاد و پوریا اخواص به داوری آثار پرداختند. در ابتدای برنامه کلیپی از خاطرات مربوط به برنامه‌های گذشته پخش شد و این برنامه به صورت اختصاصی به دو نفر تقدیم شد. آرش نصیری، ضمن گرامیداشت استاد حسین دهلویِ تازه درگذشته، عنوان کرد که این برنامه از هزار صدا به استاد فضل الله توکل، پیشکسوت موسیقی، که اتفاقا زادروز سالگی نیز در ۱۴ آبان است و همچنین به بانوی فقید ترانه سرا، مهدخت مخبر که در هفته گذشته دار فانی را وداع گفته است، تقدیم می‌شود.
بعد از مقدمات، اولین گروه با عنوان «گروه سماع» از استان زنجان برای رقابت و نواختن به روی صحنه آمد. این گروه به سرپرستی علیرضا وثیقی با اجرای تصنیف شب های ناباور و آوازی در مایه دشتی به کار خود پایان داد. در بخش اعلام نظرات داوران نیز، همگی داوران روی آهنگسازی خوب و کوک مناسب کار اجرا شده اتفاق نظر داشتند. هرچند که پوریا اخواص با این عنوان که این ها نکات ریزی هستند برای بهتر شدن، ابراز کرد که آواز دشتی با عجله شروع شده و همچنین لحن و ادای عبارت «در این شب های ناباور منت آواز می‌دادم» به درستی رعایت نشده است. در پایان، گروه نیز عنوان کردند که به دلیل سرماخوردگی خواننده، محمود حیدری، حتی قصد این را داشته اند که در این برنامه اجرا نداشته باشند اما در نهایت به این اجرا رسیده اند و آن را سمع و نظر حضار رسانیده اند.
اجرای دوم متعلق به گروهی با نام «محمود خوانساری» بود. نصیری،مجری برنامه، در معرفی این گروه یادآور شد که محمود خوانساری هنرمندی مهجور و مظلوم بود که در اوج هنرش آنچنتان که باید قدر ندید. علیرضا میرعلینقی نیز از این گروه بابت نام‌گذاری تشکر کرد و از نام‌گذاری گروه‌ها با نام افراد به نام به عنوان یک حسن یاد کرد.
میرعلینقی سپس از حضار درخواست داشت که برای یک استاد ویولون نواز، استاد مهران مهتدی، که در سالن هم حضور داشت، دست زده شود. بعد از اجرای این گروه داوران روی هم نوازی گرم و صمیمی و راحت آنها تاکید و توافق داشتند. هرچند که در پایان باز هم اخواص به ذکر نکاتی پرداخت. او خاطر نشان کرد که تحریر یکی از وجوه تمایز آواز ایرانی است و اگر مصوتی در تحریر به یک شکل ادا می‌شود باید در بقیه ی آواز هم به همان شکل ادا شود. همچنین کلمات و لغات و حروفی که در شعر استفاده می‌کنیم یک بار عاطفی دارند که نباید در آواز این بار عاطفی آنها گرفته شود که البته به نظر می‌رسد این امر دارد به یک حلقه گمشده تبدیل می‌شود.
در ادامه آرش نصیری از داوران پرسید که چرا در موسیقی قبل از انقلاب ویولن نوازی غالب بوده است در حالی که پس از انقلاب ویولن نوازی کمرنگ شده و حتی می‌شود گفت تارنوازی جای آن را گرفته است؟
اخواص در پاسخ به این سوال اظهار داشت که اتفاقا موسیقی ایرانی یک موسیقی لگاتو است. البته که بعد از انقلاب، به دلیل تغییرات در شیوه آهنگسازی، این اتفاق یعنی رواج تارنوازی، رخ داده است اما هیچ سازی جای ساز دیگری را نمی‌گیرد. از این رو نمی‌شود گفت چون کمانچه با تار هماهنگ است پس جای ویولون را بگیرد.
میرعلینقی نیز در جواب این گونه بیان داشت که، در این که ویولن در موسیقی ما یک تولد تازه پیدا می کند، شکی نیست اما دوره طلایی ویولن که در گذشته و پنجاه سال پیش در موسیقی ما وجود داشته است نه لازم است که دوباره صورت بگیرد و نه صورت می‌گیرد. آنچه که به نظر من اهمیت دارد، ردیف است. حتی دوری از ویولن نوازی و استقبال نشدن از آن به دلیل دوری از ردیف نوازی و عدم توجه به آن است چرا که ردیف اصلیت موسیقی ما را شکل می‌دهد.
سپس دو نوازنده کودک و نوجوان، پارسا باجلاوند چهار ساله و تارا قهرمانی یازده ساله به روی صحنه آمده و با سازهای تمبک و سنتور به هنرنمایی پرداختند. اجراهای این دو با استقبال و به وجد آمدن داوران و حضار همراه شد. آنها در ابتدا قطعه مشهور نقش غم از ابتدا فضل الله توکل را اجرا کردند که با صدای استاد اکبر گلپایگانی شنیده شده است. آنها سپس قطعه ای از درویش خان و همایون خرم را نیز اجرا کردند.
گروه سومی که برای رقابت به روی صحنه آمد، گروه «دَرای» از استان البرز بود . داوران بر ترکیب سازی و صوتی و همچنین آهنگسازی بدیع این گروه تأکید و اتقاق نظر داشتند. و همچین معتقد بودند که خواننده باید از گام های زیر تر شروع می‌کرد. اخواص ابراز داشت که وزن عروضی شعر بسیار اهمیت دارد اگر وزن شعر را بشناسیم و درست ادا کنیم شنونده نه تنها آن را می‌شنود بلکه حتی آن را می‌بیند. میرعلینقی نیز بیان داشت که اگر چه اشکال هایی در کوک خواننده وجود داشت اما در هیاهوی امروزه این تصنیف با تکرار و تمرین در ذهن می ماند.
پس از به پایان رسیدن اجراهای مسابقه‌ای، گروه مهمان دوم که اختلاف سنی زیادی با گروه مهمان اول یعنی گروه کودک و نوجوان، داشتند به اجرای زیبای چند تصنیف پرداختند.
اعضای این گروه را سید رضا زهرایی (خواننده)، علیرضا امیدی (ویولن نواز) و سهراب هویدا (ضرب نواز) تشکیل می دادند. در حین این اجرا گروه داوران در پشت صحنه به شور نشسته بودند تا گروه برنده را به حضار اعلام کنند.
در پایان دهر سه گروه و گروه های مهمان برای اعلام گروه برگزیده و گرفتن عکس یادگاری به روی صحنه دعوت شدند و داوران ضمن یادآور شدن این که هرکدام از گروه ها حسن هایی داشته است، برنده برنامه ی سیزدهم آبان را گروه سماع از استان زنجان معرفی کردند
اعضای گروه موسیقی سماع
سرپرست، نوازنده سنتور و آهنگساز: علیرضا وثیقی
نی: حمید مرادی/ کمانچه: حسن رضا علی بیگلو/ تار: اصغر حیدری
تار باس: حمیده قربانی/ دف: سمیرا جوادی / تمبک: وحید مرادی / آواز: محمود حیدری
محمدرئوف قنبری، رضا شاکری، رحمت شاکری، مهران مهتدی، مهران مهرنیا، بهمن فردوسی و جمعی دیگری از هنرمندان از مهمانان ویژه این برنامه بودند.
برنامه بعدی هزار صدا در بخش پاپ ۱۶ آبان ماه و در بخش سنتی در تاریخ چهار آذر ماه سال جاری برگزار خواهد شد.
عکاس: امین آزاد
دیدگاهتان را بنویسید