مهدی کشاورز: پس از حاشیه های فراوان مربوط به لغو کنسرتهای احسان خواجه امیری در جنوب کشور ، برج میلاد از شنبه شب باز هم میزبانی هفتادو دو ساعته از احسان خواجه امیری و هوادارانش را آغاز کرد! در یک شب بارانی مرد محبوب این روزهای موسیقی پاپ با کت و شلوار اسپورت روی سن رفت و اجرایش را با شکرگزاری آغاز کرد که امسال فروش کنسرتهایش رکورد زده است!
ورود تماشاگران به سالن همایشهای برج میلاد یادآور نوع استقرار مسافران کشتی «تایتانیک» بود! این بار پایین نشینان به بالانشینان فخر می فروختند که صندلی شان گران تر است و روکش چرم دارد! همان چرمی که به بهانه کسب میزبانی جشنوار فیلم فجر باعث منت ششصد میلیونی برجی ها به مسوولان برگزاری جشنواره شد! البته این روزها «برج میلاد» که زمانی به پروژه ملی معروف بود به یکی از اماکن تفریحی گران قیمت گروهی از مردمی تبدیل شده که حاضرند برای صرف دو ساعت از زمان یک خانواده چهار نفره در یک کنسرت نزدیک به دویست هزار تومان خرج کنند! جالب اینجاست که وضعیت شنیداری در این سالن فاجعه بار است و مسوولان میلاد نسبت به سال گذشته که شاهد کنسرت رضا یزدانی با صدابرداری وحشتناک بودیم هیچ تلاشی در ایجاد استانداردهای لازم به عمل نیاوردند تا جایی که باید به صدای احسان خواجه امیری شک می کردیم! اما وقتی او در گامهای بالا حجم صدایش را به رخ می کشید به ما ثابت کرد که دلیل نشنیدن اشعارش در لابلای صدای سازها فقط و فقط به کیفیت نازل سیستم صدابرداری سالن همایش ها مربوط می شود. جالب است که با این کیفیت صوتی سرسام آور ماموران حراست مدام بر روی موبایلها لیزر می انداختند و از این نگران بودند که سی دی این کنسرت با این کیفیت صدا و این کیفیت تصویر برداری سر از میدان انقلاب در آورد!
احسان خواجه امیری البته نشان می دهد که هوای طبقه ارزان نشین را دارد و با اشاره به بالا از آنها سوال می کند که آیا به آنها خوش می گذرد و به این نکته اشاره می کند که همیشه طراوت و فضای گرم کنسرتهایش را مدیون «بالکنی ها» ست! البته برخی از این تماشاگران که با علم و تحقیق، بالکن را به ردیفهای شست و پنج هزار تومانی طبقه همکف ترجیح دادند می دانستند که اغلب شصت و پنج هزارتومانی ها هیچ دیدی به سن و نوازندگان ندارند و مجبورند تصاویر را از طریق ال سی دی سالن تعقیب کنند! در این کنسرت هم فریاد ها و جیغهای بنفش هواداران خواجه امیری از طبقه بالا بلند می شد و ماموران حراست سالن مجبور میشدند گهگاهی چشم غره ای نثار تماشاگران با حرارت کنند و تند روها را سر جای خود بنشانند تا مبادا این دور هم نشینی رویکردی فاسقانه و فتنه انگیز در پیش گیرد و مخرب سلامت اخلاقی و امنیت اعتقادی و نجابت عمومی گردد! یکی از برکات روزهای قبل از انتخابات در این است که با هر نوع تیپ و لباسی می توانی برای کنسرت وارد برج میلاد شوی و با همان وسیله نقلیه خودت به خانه برگردی نه با «ون» های خاص!
احسان خواجه امیری هم با شوخی های چیده شده ای قصد داشت کنایه هایی بر برخی مقولات روز اجتماع بزند و نمک فضا را بالا ببرد که چون او ذاتا یک خواننده خوب است نه یک شومن چیره دست این شوخی هایش به قول معروف «در نمی آمد. » مثلا اشاره کرد به تعداد پرایدهای موجود در پارکینگ و خداراشکر کرد که وضع همه توپ است. چون او کلی پراید در پارکینگ دیده و حتی بعضی ها را هم دیده که در جیب خود آجیل ریخته اند! یا اینکه او از حضار می پرسید: «کی خسته است؟» مردم هم جواب می دادند: «دشمن!» او در یک مورد هم « دوشواری » معروف را هم وارد طنازی های خود کرد! شوخی جالب او کنایه اش به آکادمی موسیقی یکی از برنامه های پرطرفدار شبکه های ماهواره ای بود که در هنگام رای گیری از حضار برای خواندن یک ترانه این چنین اظهار کرد: « رای گیری می کنیم اما نه مثل آرای آکادمی.» خواجه امیری تاکید زیادی روی حرف «ک» داشت تا نوع لحن یکی از خوانندگان آن سوی آب را مورد شوخی قرار بدهد. یکی از شوخی های نخ نما شده خواجه امیری این بود که به کفش رنگی یکی از اعضای گروه گیر بدهد و از او بپرسد که آیا مردانه این کفش هم پیدا می شود یا نه! خواجه امیری با لباس یکی دیگر از همکارانش هم شوخی کرد و گفت: «تیپت منکراتی شده.» احتمالا اگر خواجه امیری از اتفاقات مربوط به مراسم خاکسپاری رییس جمهور ونزوئلا هم اطلاعاتی در دست داشت باب شوخی را من باب «مصافحه» باز می کرد!
مرد جوان موسیقی پاپ در این کنسرت هم به یاد پدرش بر دست پدران و مادران بوسه فرستاد. او دو قطعه از کارهای قدیمی پدر را باز خوانی کرد. یک ترانه که حضار را به یاد مرحوم فردین انداخت و دیگری ترانه فولکلور «پرنده» که به عنوان حسن ختام، وزن «شیش و هشت» مجلس را به شدت بالا برد! خواجه امیری در این اجرا تاکید بیشتری بر آثار جدیدش داشت و اجرای ترانه های شاد را ترجیح می داد. اجرای ترانه جدیدش «دارم میام پیشت» که به یکی از آثار محبوب او تبدیل شده و همچنین شاهکار «سلام آخر» با استقبال بی نظیر حضار مواجه شد. خواجه امیری در این شب سورپرایز خاصی برای تماشاگران نداشت و فقط با یادی از بزرگ مردی چون همایون خرم یکی ازساخته های او را اجرا کرد.
نقطه قوت کنسرت خواجه امیری را می توان همکاری او با «هومن » ها دانست. هومن غفاری و هومن نامداری. یکی در نقش درامر و دیگری به عنوان رهبر گروه و تنظیم کننده سهم زیادی در قوت اجرای این کنسرت داشتند. امید حجت نوازنده چیره دست گیتار الکتریک یکی دیگر از ویژگیهای برجسته کنسرت خواجه امیری محسوب می شد.
خواجه امیری این بار رفقای آبی پوش فوتبالیست را به عنوان مهمان دعوت نکرده بود و به جز حمید گودرزی و مازیارفلاحی در میان جمعیت هزار و پانصد نفره چهره شاخص دیگری جز چهره مردم نجیبی که همین روزها و موقعیتها را هم برای ابراز طراوت ته نشین شده و تخلیه آلام درونی خویش به غنیمت می شمرند در سالن به چشم نمی خورد که به قول خواجه امیری :« غمی که از نگاه تو میاد ترانه می شه..»
دیدگاهتان را بنویسید