به گزارش خبرنگار مهر، بخش پاپ بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر، شب گذشته ۳۰ بهمن ماه با کنسرت محسن یگانه خواننده محبوب پاپ در برج میلاد پایان یافت.
گروه موسیقی یگانه نیز همچون گروه موسیقی مازیار فلاحی، در مقایسه با گروه‌های دیگر این بخش از تنوع بیشتری در سازبندی برخوردار بود. حضور سازهایی مانند ترومبون، ترومپت، فلوت، ویلن و پیانو به موسیقی این کنسرت تنوع ویژه‌ای داده بود.
محسن یگانه با هوشمندی برای آغاز کنسرت خود ترانه “سکوت” را اجرا کرد که به دلیل محبوبیت این قطعه بین مخاطبان، از همان ابتدا شور و حال خاصی در بین حاضران سالن همایش‌های برج میلاد به وجود آورد.
وی پس از اجرای این ترانه به مخاطبانش گفت: بدون اینکه من از شما بخواهم، همه چی با انرژی و خوب پیش رفت. ترانه‌های بعدی را با بالاترین حد صدای خود بخوانید!
اجرای ترانه دوم و سوم نشان داد که اشکالاتی در صدابرداری وجود دارد به حدی که صدای سازهای بادی بر صدای دیگر سازها حتی خواننده غالب بود. هرچند یگانه عنوان کرد که حالش خوب نیست اما واقعا بعضی لحظات صدایش شنیده نمی‌شد. او همچنین به دلیل کسالتش، اجرای خود را در حد لطف و تشویق‌های مردم ندانست.
هیجان شنوندگان با آلبوم حباب
یگانه پیش از اجرای ترانه چهارم از مخاطبان خواست در همین حالتی که نشسته‌اند دست بزنند! گفتن ترک track 13 آلبوم حباب، شنوندگان را به هیجان آورد. این قطعه ریتمیک بسیار طرفدار داشت اما شعر منفی و عاری از شادی آن باز هم این سوال را به وجود می‌آورد که آهنگسازان موسیقی پاپ کشور ما به کجا می‌روند و واقعا براساس چه دانشی در تلفیق شعر و موسیقی تا این اندازه متناقض عمل می‌کنند.
یگانه قطعه‌های اجرایی خود را معرفی نکرد. او پس از اجرای ترانه ششم خود در این کنسرت از مخاطبان خواست با صدای تشویق و دست‌هایشان به او دلگرمی بدهند. او گفت: صداهای عجیب و غریب دربیاورید که از سالن هم خارج بشود!
این خواننده جوان در اجرای ترانه هفتم، حدود چند میزان گیتار نواخت. ترانه بعدی نیز با ریتمی شاد از دل نگرانی‌های شاعر نسبت به معشوق‌اش می‌گفت! پس از پایان این ترانه مخاطبان با گفتن دوباره! دوباره! خواستار اجرای مجدد آن شدند اما یگانه به علت کمبود وقت، اجرای آن را به زمان دیگری موکول کرد. ترانه بعدی از آلبوم حباب انتخاب شد و ترانه دهم تلفیقی از سه ترانه معروف از سه آلبوم نفس‌های بی‌هدف، رگ خواب و حباب بود.
قطعه یازدهم این کنسرت هم از آلبوم حباب بود و یگانه در توضیح موسیقی آن گفت: ملودی این ترانه از یک آهنگساز خارجی است که من حق امتیاز آن را خریده‌ام. او از مخاطبان خواست شماره این قطعه را در آلبوم را بگویند و بسیاری از مخاطبان یک‌صدا فریاد زدند ۶! ظاهرا اعلام این نکته برای از بین بردن ابهامی بود که شاید در ذهن برخی وجود داشت و آن شایعه استفاده بدون حق کپی رایت از این ترانه توسط یگانه بود که چندی پیش شکل گرفت.
اجرای آهنگ شماره یک آلبوم حباب در ادامه باعث شد تا یگانه یکبار دیگر از مردم بخواهد دست بزنند و گفت: در کنسرت من به اجبار هم که شده باید خوشحال باشید!
پایان اجرا با ۱۴ ترانه
او به درخواست مخاطبان، یکی از قطعات اجراشده در همین کنسرت را به عنوان ترانه ما قبل آخر خواند و با اجرای ترانه چهاردهم به اجرای خود پایان داد.
بابک حامدی‌فر(گیتار)، پیام طونی(ویلن)، علی عباسی(ترومبون)، حسن فراهانی(ترومپت)، مهران سراجیان(فلوت)، وحید قاسمی(پرکاشن۲)، سعید برادران(پرکاشن ۱ و ادوات الکترونیک)، رامین زواری(درامز)، مجتبی شکاری (گیتار بیس)، بابک ملکی‌فر(گیتار الکتریک)، سروش اسدی(کیبورد۲)، علیرضا جعفری(گیتار اسپانیش) و علی ثابت(پیانو، تنظیم، رهبری و سرپرستی گروه) یگانه را در این کنسرت همراهی کردند.
با پایان این اجرا بخش پاپ بیست‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر نیز به پایان رسید. این بخش از جشنواره بخشی سراسر مردانه بود چراکه در هیچ یک از گروه‌ها، نوازنده یا حتی هم‌خوان زن حضور نداشت تا جایی که در یکی از همین کنسرت‌ها، همخوانان مرد گاهی آنقدر از نت زیر صدایشان بهره بردند که اجرایشان شکلی خنده‌دار به خود گرفته بود. شاید هم باید این نکته را قانونی نانوشته در برگزاری کنسرت‌های پاپ در جشنواره و خارج از آن دانست که دقت در چند و چون آن راه به جایی نبرد.
در حاشیه چه گذشت:
– یگانه در طول کنسرت، گاهی ترانه‌هایش را با شماره آن‌ها در آلبوم معرفی می‌کرد و بعضی را هم اصلا معرفی نمی‌کرد!
– با توجه به کسالت یگانه، اجرای ارکستر به نسبت خوانندگی او از سطح بالاتری برخوردار بود.
– مشکل صدابرداری در طول کنسرت به وضوح مشخص بود.
– جایگاه خبرنگاران در این کنسرت توسط خانوادهایی با کودکان خردسال همراهشان پر شده بود.
– لباس اعضای گروه این کنسرت هیچ تناسبی با هم نداشت. در واقع هرکس یک جور لباس پوشیده بود که ظاهری ناهمگون به صحنه داده بود.
دیدگاهتان را بنویسید