محمدرضا لطفی دلیل بازخوانی آثار گذشتگان در تمام دنیا را هجمه زیاد موسیقی‌های غیروطنی دانست و گفت: به دلیل دور شدن موسیقی گذشته از ذهن و گوش ملت، تصمیم گرفتم تا گروه شیدا را برای بازسازی آثار گذشته شکل دهم و به دلیل اینکه اسناد و مدارک خوبی از گذشته در دسترس نبود مجبور بودم به کارهایی که از اساتید خود آموخته بودم اکتفا کنم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیست‌وششمین نشست نقد نغمه با موضوع بررسی بازخوانی‌ها و بازنوازی‌های آثار گذشتگان با حضور استاد محمدرضا لطفی شب گذشته (۲۹ بهمن ماه) در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
وی ادامه داد: در شروع کار جز نت‌های مجله موسیقی یا مجله رادیو، نت‌های زیادی باقی نمانده بود و حتی برای نواختن سازهایی مانند کمانچه، نی و سه‌تار دچار مشکل بودیم به طوری که در آن زمان فقط آقای عبادی و چند نفر دیگر نوازنده سه‌تار بودند، استایل نوازندگان ما هم رادیویی بود و باید به ردیفی تغییر می‌کرد.
وی در خصوص اولین کار گروه شیدا گفت: ما برای بازسازی اثر «الا یا ایها الساقی» به عنوان اولین کار گروه شیدا، حدود چهار ماه زمان صرف کردیم.
لطفی با بیان این نکته که بازسازی تنها مرمت نیست، افزود: آثار گذشته باید به گونه‌ای بازسازی شود که تبدیل به هنر شوند.
در بخش دیگری از این نشست، سیدعلیرضا میرعلینقی پژوهشگر و منتقد موسیقی در خصوص بازسازی آثار گذشتگان گفت: در بازسازی یک اثر می‌توان تا حدی در نغمه و کمی کمتر در وزن تغییراتی صورت داد اما تغییرات در فرم باید تا جایی صورت بگیرد که اجتهاد موسیقیدان به او اجازه می‌دهد.
در ادامه لطفی در پاسخ به این سوال علینقی که در بازخوانی، کدام آثار باید به عنوان متن مرجع مورد توجه قرار گیرد گفت: بخشی از ماخذ ما صفحات قدیمی است که به دلیل زمان کم این صفحات،خواننده و نوازنده باید تندتر کار می‌کردند؛ بنابراین در برخی صفحات حتی شاهد حذف تصنیف‌ها هستیم به همین دلیل ملاک اصلی ما باید راویان بر حق موسیقی باشد.
وی ادامه داد: استاد برومند به طور بی‌واسطه از اساتیدی نظیر قهرمانی و مختاری و صبا آموخته بودند و داشته‌های خود را نیز به ما منتقل کردند.
لطفی با اشاره به یکی از مشکلات اساسی موسیقی در ایران گفت: اگر بخواهیم موسیقی گذشته را به امروز منتقل کنیم و یا موسیقی امروزی را به آیندگان انتقال دهیم باید خود هنرستان‌های موسیقی دایما آثار را کار کنند و موسیقی به صورت دایم تداوم داشته باشد و باید هنرمندانی را تربیت کنیم که همچون استاد برومند، مکاتب را به خوبی بشناسند.
وی درباره دلایل انتخاب آثار برای بازسازی خاطرنشان کرد: بعضی آثار نفوذ بیشتری در جامعه پیدا می‌کنند. همان گونه که امروزه آثار استاد شجریان در جامعه نفوذ زیادی دارند که اکثر خوانندگان خصوصا در شهرستان‌ها از آن تقلید می‌کنند.
وی در خصوص انگیزه بازسازی آلبوم به یاد طاهرزاده می‌گوید: در دوره انقلاب و در آن شرایط اجتماعی ما کارهایی با احساس متفاوت انجام می‌دادیم اما با گذشت آن شور و حال، ما باید کارهایی به شکل گذشته انجام می‌دادیم تا سبب تداوم موسیقی به شکل منطقی آن شود که بعد از مدتی به یاد طاهرزاده یا درویش‌خان کارهایی را انجام دادیم.
لطفی ادامه داد: ممکن است در بعضی بازسازی‌ها، نقاط ضعفی دیده شود اما این نقاط ضعف به مرور زمان اصلاح می‌شود. همان گونه که اگر از ابتدا این‌قدر به بازسازی انتقاد و با آن مخالفت نمی‌شد امروز شاهد بازسازی‌های قویتری می‌بودیم.
وی در خصوص حمایت از هنرمندان نیز گفت: حال که با تغییرات تاریخی دیگر شاهد حمایت ثروتمندان از هنرمندان نیستیم، دولت‌ها باید این وظیفه حمایتی را بر عهده بگیرند.
دیدگاهتان را بنویسید