وزارت ارشاد ۱۱ تیر ماه گزارشی را از تعداد تک‌آهنگ‌های مجوز گرفته در سه ماهه اول امسال منتشر کرد. با استناد به این گزارش، انتشار تک‌آهنگ نسبت به سال گذشته دو برابر افزایش یافته در حالی که تعداد انتشار آلبوم‌ها کاهش یافته است.
در واقع امسال تعداد ۴۹۵ تک آهنگ از دفتر موسیقی مجوز گرفته که سال گذشته این رقم به ۲۷۷ می‌رسید. همچنین سال گذشته تعداد آلبوم‌ها ۹۱ نسخه بود، ولی امسال تنها ۷۶ آلبوم مجوز انتشار گرفته‌اند.
در همین راستا خبرنگار بخش موسیقی ایسنا این موضوع را با برخی از فعالان و کارشناسان این حوزه در میان گذاشته تا علت گرایش هنرمندان به انتشار تک‌آهنگ به جای آلبوم را جویا شویم؛ این گفت‌وگوها در روزهای آتی به تناوب منتشر خواهد شد.
حیدر کاکی ـ نوازنده تار، تنبور و سه‌تار ـ به ایسنا می‌گوید: این تک آهنگ‌ها بیشتر برای تبلیغات هنرمند استفاده می‌شود تا اینکه دارای بار هنری و حتی اقتصادی باشند. در حال حاضر چه تک‌آهنگ و چه آلبومی که منتشر می‌شود به سادگی در فضای مجازی پخش می‌شود؛ زیرا در ایران قانون کپی‌رایت رعایت نمی‌شود. درنهایت نیز هزینه‌هایی که هنرمند برای ساخت آلبوم خود یا حتی تک‌آهنگ صرف می‌کند، بازنمی‌گردد و ممکن است حتی باعث نابودی او شود.
او ادامه می‌دهد: در حال حاضر کمتر هنرمندی قصد انتشار آلبوم دارد؛ مگر اینکه بخواهد خود را معرفی کند چون این کار از هر زاویه‌ای که به آن نگاه کنید برابر با ضرر مالی هنرمند است. از طرفی اگر هنرمند قصد برگزاری کنسرتی داشته باشد از مجموع تک‌آهنگ‌هایی که منتشر کرده برای اجرا استفاده می‌کند و دیگر نیازی به انتشار آلبوم نیست.
از این هنرمند سوال می‌کنیم که افزایش انتشار تک‌آهنگ چه تأثیری در موسیقی ما خواهد داشت؟ که پاسخ می‌دهد: دولت تفاوتی بین موسیقی سنتی و پاپ قائل نیست؛ این در حالی است که باید حمایت بیشتری از موسیقی ملی نشان دهد. در تمام دنیا از کسی که در عرصه موسیقی ملی کشور خود فعالیت می‌کند، حمایت‌هایی می‌شود که موسیقی ملی آنجا را حفظ کند؛ به عنوان نمونه به او سالن رایگان جهت اجرا می‌دهند یا اینکه برایش حقوق در نظر می‌گیرند؛ ولی متأسفانه در ایران اینگونه نیست.
کاکی اضافه می‌کند: موسیقی ملی و اقوام در همه جای دنیا دارای مخاطب محدود و خاص است؛ درواقع کسانی که بیشتر اهل مطالعه و کتاب هستند سراغ موسیقی‌های سنتی و اقوام می‌روند ولی موسیقی پاپ همیشه مخاطب خود را خواهد داشت و برای مصرف روزانه است.
او نتیجه می‌گیرد که در نهایت همه این موارد باعث می‌شود هنرمند دیگر برای انتشار فیزیکی آلبومی که برایش سود مالی ندارد تلاش نکند و تنها به انتشار چند تک آهنگ و در نهایت اجرای یک کنسرت بسنده کند. به همین دلیل موسیقی ما دچار یک سیر نزولی خواهد شد و پیشرفت نخواهد کرد.
کاکی درباره هزینه‌های ساخت آلبوم در ایران می‌گوید: در حال حاضر اگر بخواهید یک آلبوم ضبط کنید باید ساعت‌ها وقت بگذارید که در نهایت نیز باید پول زیادی را تنها برای ضبط کار پرداخت کنید. همچنین کمترین پولی که برای ضبط یک آلبوم می‌توانید پرداخت کنید، ساعتی ۱۸۰ هزار تومان است و در نهایت باید برای ساخت یک آلبوم ابتدایی، حداقل ۵۰ میلیون تومان هزینه کنید. به همین دلیل حتی آنهایی که مخاطبانشان زیاد است هم ترجیح می‌دهند به جای آلبوم، تک‌آهنگ منتشر کنند یا کنسرت به روی صحنه ببرند.
او در پاسخ به اینکه افزایش انتشار تک‌آهنگ تا چه اندازه به سیاست‌های ارشاد برمی‌گردد؟ می‌گوید: ارشاد کاری به این چیزها ندارد؛ چون خودش را کنار کشیده است. ارشاد با حمایت از موسیقی‌های جدی‌تر می‌تواند چرخ اقتصاد موسیقی‌های سنتی و محلی را به کار بیندازد. در واقع می‌تواند سالن رایگان یا با تخفیف در اختیار آنها قرار دهد و اگر قرار است ۱۰ درصد از سود مالی اجرای یک کنسرت پاپ را که در یک سالن چند هزار نفری اجرا می‌کند بردارد، نباید همین سیستم را برای کنسرت‌های اقوام که در سالن‌های کوچک‌تر اجرا می‌کنند نیز پیاده کند.
این موسیقیدان فضای مجازی را از جمله عوامل مؤثر بر انتشار تک‌آهنگ می‌شمارد و می‌گوید: می‌توان از طریق فضای مجازی به راحتی به موسیقی که منتشر شده دسترسی پیدا کرد و آن را دانلود کرد. درواقع حتی اگر بخواهیم یک آهنگ را به صورت مجازی دانلود کنیم، می‌توانیم این کار را با هزینه کمتری نسبت به خرید فیزیکی یک آلبوم انجام دهیم. چون هزینه‌ای برای تولید فیزیکی آن آهنگ پرداخت نشده است.
دیدگاهتان را بنویسید