×
×

آنجا که «تار» فضا را روشن می‌کند

  • کد نوشته: 26920
  • موسیقی ایرانیان
  • دوشنبه, ۴ام دی ۱۳۹۱
  • ۰
  • حمیدرضا عاطفی: رئیس مرکز منطقه‌ای مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی در آسیای غربی و مرکزی در مقام دفاع و در توجیه مساله “ثبت ساز تار” از سوی کشور آذربایجان برآمد و در گفتگو با خبرگزاری مهر به جای یک جمله صریح و روشن مبنی بر غفلت از موضوع ثبت این ساز در یونسکو به عنوان […]

  • حمیدرضا عاطفی: رئیس مرکز منطقه‌ای مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی در آسیای غربی و مرکزی در مقام دفاع و در توجیه مساله “ثبت ساز تار” از سوی کشور آذربایجان برآمد و در گفتگو با خبرگزاری مهر به جای یک جمله صریح و روشن مبنی بر غفلت از موضوع ثبت این ساز در یونسکو به عنوان ساز ملی ایرانیان آسمان وریسمان را به هم بافته تا موضوع را عادی و حل شده قلمداد کند اما متاسفانه مخاطبان و فرهنگدوستان را بیش از پیش نومید و نگران کرد.

    این مسئول گرامی ابتدا مدعی شده که ساز تار ایران قبلا به ثبت رسیده است؛وی صریحا گفته: “هنگام ثبت ردیف موسیقی دستگاهی ایران در سال ۲۰۰۹ در یونسکو عنوان شد که مجموع ردیف‌های موسیقی با سازهایی چون تار، کمانچه، نی و سنتور اجرا می‌شود بنابراین همان زمان این ساز در پرونده مربوط به ردیف به نام ایران ثبت شد.”در اینجا عین جملات جناب “یدالله پرمون” نقل شد بدون کمترین حک و اصلاحی ! بر این اساس، همه ایرانیان اهل فرهنگ، بویژه موسیقیدانان باید خیالشان راحت باشد که ساز تار به نام ایران به ثبت رسیده و جای هیچ نگرانی هم نیست ، حتی دیگر نیازی به ثبت سازهای دیگری مثل کمانچه و نی و سنتورهم نیست چرا که ردیف را با آن سازها می نوازیم پس آنها هم در یونسکو به نام ایران به ثبت رسیده است.
    در اینجا اگر بتوانیم این استدلال را تعمیم بدهیم و بخواهیم سازهای دیگری را هم به آن سازها اضافه کنیم و بدون چک و چانه در یونسکو به ثبت برسانیم کافی است که ردیف را با آنها بنوازیم؛ملاحظه می کنید که ثبت ساز به عنوان میراث فرهنگی و قومی یک ملت در یونسکو آنقدرها هم که فکر می کنید کار چندان پیچیده و سختی نیست!

    اما شگفتی اینجاست که این مسئول محترم علاوه بر عملکرد خویش و احیانا همکارانش، از اقدام کشور آذربایجان که از اساس نامش را هم از ایران گرفته دفاع کرده و می گوید:”… ثبت این ساز به نام آذربایجان در یونسکو دقیقا با عنوان “تکنیک‌های هنر ساخت و موسیقی تار” ارائه شد و من دقیقا و کلمه به کلمه تمام مفاد این پرونده را مطالعه کردم. به این معنا که در این پرونده بخشی به عنوان محدوده جغرافیایی عنوان شده بود که هیچ تخطی از حدود این محدوده صورت نگرفته است”.به معنای دیگرآقای پرمون گفته که آذربایجان هیچ تقصیر و قصوری نداشته و خیلی تمیز کارش را انجام داده و ما هم تائید می کنیم.(ما یعنی ایشان).

    وی به این اندازه هم کفایت نکرده و آنچه را هم که ممکن بوده به فکر آذربایجانی های سارق نرسد به زبان آورده و اضافه کرده است که :…در حوزه میراث معنوی و ناملموس ادعا و یا رقابتی وجود ندارد بنابراین اگر مدعی هستیم ساز تار متعلق به ایران است و تاریخچه چند صد هزارساله[!] دارد باید به این مسایل نیز دقت کنیم. از همین رو همان اندازه که ایرانیان درباره ساز تار حق دارند، کشور آذربایجان هم حق دارد که ساز آذری را به نام خود در یونسکو ثبت کند…”

    یعنی که بله …باز هم جای شکرش باقی است که ایشان برای تار ایران به اندازه آذربایجان حق قائل شده است و احتمالا این حق شناسی هم از آنجا نشات می گیرد که این مسئول دلسوز خودش را اهل ساز و نوازندگی تار و سه تار می داند!  پرمون همچنین در پاسخ به این پرسش که بخشی از این اعتراض ها به شخص خودش مبنی بر عدم توجه لازم از سوی نماینده ایران در یونسکو هنگام ثبت این پرونده برمی گردد، گفته که:”… متاسفانه من هم شنیدم اما لازم می دانم که متذکر شوم من جزو ۶۰ مدرس بین المللی در حوزه میراث معنوی هستم… بنابراین اینگونه نیست که نماینده ایران در یونسکو فردی خالی از ذهن باشد.”  اما پایان این گفتگوی جالب نیزبسیار تامل برانگیر است؛ آنجا که این مسئول متبحر که اصلا ذهنش از هنر و موسیقی خالی نیست فراموش می کند که در آغاز مصاحبه به همه اطمینان داده بود که سازهای ایرانی از جمله کمانچه به ثبت رسیده و می گوید:”…باید زودتر درباره ثبت ساز کمانچه اقدام کنیم قبل از اینکه آذربایجان این ساز را نیزثبت کند.”[!]

    https://musiceiranian.ir/?p=26920
       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *