کیوان ساکت این روزها بیشتر سرگرم برگزاری مستر کلاس و نوشتن کتاب‌های جدید و اجراهیش در خارج از کشور است. این هنرمند از سختی گرفتن مجوز برای برگزاری کنسرت آنقدر دل خسته شده که ترجیح می‌دهد فعلا کنسرتی در ایران برگزار نکند.
نوازنده چیره‌دست تار و سه‌تار درباره اینکه چرا این روزها بیشتر بر امر آموزش و نگارش متمرکز است و کمتر به برگزاری کنسرت می‌پردازد به خبرنگار بخش موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)گفت: چند سال پیش، شاید بیش از ۴۰ تا ۶۰ کنسرت سالانه در کشور برگزار می‌کردم، ولی در حال حاضر برگزاری کنسرت در ایران شرایط دشواری دارد و مراحل اداری خاصی را باید بگذارنی تا بتوانی یک کنسرت را برگزار کنی که من آمادگی گذراندن این مراحل را ندارم.
ساکت با بیان اینکه کنسرت‌هایم شامل تک نوازی تار و سه‌تار است؛ تصریح کرد:اما جالب است که قرار بود چند هفته پیش من در شهرستان «پاوه» کنسرتی برگزار کنم که مجوز داده نشد و سال گذشته نیز می‌خواستم در شهرستان بابل کنسرتی برگزار کنم که شب اجرا مجوز آن لغو شد و حالا هم دیگر حوصله ندارم، مگر اجرایی باشد که هماهنگی آن راحت باشد و نخواهم اینگونه بازیچه دست مدیرانی بشوم که با ندانم‌کاری خودشان سوء مدیریتی به وجود می‌آورند که باعث بدبین شدن مردم و هنرمندان به سیستم می‌شود.
وی اذعان داشت: تا مجوز اجرای من تأمین نباشد و از لحاظ همه چیز احساس آرامش نکنم، نمی‌توانم اجرا کنم و ما که این همه داعیه‌ی اجرای موسیقی فاخر، هنر و موسیقی ایرانی را که می‌تواند انسان‌ساز باشد و درون انسان را پالایش کند، در کشور داریم، چرا اینگونه لای چرخ موسیقی کشور سنگ و چوب می‌گذاریم؟
این هنرمند تاکید کرد:ندادن مجوز به کنسرت‌های تک نوازی تار و سه‌تار من در شرایطی است که موسیقی‌هایی که در شمار موسیقی فاخر کشور قرار نمی‌گیرند، به راحتی مجوز می‌گیرند و از صداوسیما به راحتی پخش می‌شوند و همه جا در دسترس هستند.
کیوان ساکت گفت:کتاب‌های من در همه جای ایران تدریس می‌شود و آثار من نیز دائم از رادیو پخش می‌شود؛ اگر آثار من از نظر مسوولین مشکلی دارد، خب آنها را پخش نکنند ولی وقتی آثار هیچ مشکلی ندارد، نمی‌دانم چرا به کنسرت‌های من مجوز نمی‌دهند.
چرا قدر هنرمندان را نمی‌دانیم؟
کیوان ساکت در ادامه با انتقاد از وضعیت سیستم اداری کشور برای ثبت یک شرکت برای انتشار کتب و سی‌دی‌هایش گفت: بعد از آنکه آزمایش‌های عدم اعتیاد و سوء سابقه و … را انجام دادم به اداره اماکن رفتم و به من گفتند که بروم و جواب مثبت ثبت شرکت‌ام را بگیرم، اما وقتی به اداره اماکن مراجعه کردم دیدم پرونده من اصلا نیست و فردی که آنجا بود گفت که پرونده شما منفی خورده است و هفته بعد مراجعه کنید و من مدتها می‌رفتم و می‌آمدم، می‌رفتم و می‌آمدم و … و بعد از مدتی که پرونده‌ام پیدا نشد، آبدارچی آنجا آشنا درآمد و در بایگانی پرونده‌ی من را پیدا کرد و گفت که مثبت دارد و بعد از هشت ماه پرونده را به وزارت ارشاد بردم و هنوز در آنجا مانده است و به من هنوز مجوز ثبت شرکت برای انتشار آثار خودم را نداده‌اند و این وضعیت هنرمندی است که خودش می‌خواهد آثارش را منتشر کند. باز هم برای من جای این سوال باقی است که اگر آثار من مجاز نیست چگونه صداوسیما دائم آثار من را پخش می‌کند و اگر اینگونه نیست چرا اینقدر سنگ‌اندازی می‌شود؟!
او در ادامه از هنرمندانی که از کشور مهاجرت کرده‌اند، یاد کرد و گفت: این فرار مغزهاست و ما نباید با نخبه‌های خود کاری بکنیم که از کشور بروند، چرا قدر هنرمندان کشور خود را نمی‌دانیم؟!
باید از ارکستر ملی حمایت شود
کیوان ساکت درباره فعال نبودن ارکستر ملی نیز گفت: موسیقی آیینه تمام نمای فرهنگ یک کشور است و در هر کشوری که داعیه فرهنگی وجود داشته باشد، ارکستر آن کشور نیز می‌نوازد و نشانگر این است که چقدر مردم و حاکمیت آن به فرهنگ کشور علاقه‌مند هستند و به رشد فرهنگی اهمیت می‌دهند.
این هنرمند ادامه داد: ارکستر ملی با تمام مشکلاتی که داشت و با چنگ و دندان و دستمزد کم و شرایط نامناسب‌اش فعال بود و کار می‌کرد و باید باز هم از آن حمایت شود تا دوباره به راه بیفتد.
وی یادآور شد:در شهرستان‌ها راه افتادم و ارکستر تاسیس کردم و حالا در شهر کرمان یک ارکستر ملی دارم که نیازمند به آهنگ‌های تنظیم شده و بودجه است و از دفتر موسیقی کرمان خواستم که جوانان به جای اینکه وقت خود را تلف کنند، صاحب مهارت شوند و کار یاد بگیرند و هنرمندان جوان به خاطر نبودن عرصه‌ی فعالیت به تهران مهاجرت نکنند.
کیوان ساکت که این روزها به خاطر نوازندگی تار و سه‌تارش شهرت دارد، خاطرنشان کرد: سالها نزد استاد صادق پور، پیراسته و دولو نقاشی می‌کشیدم و پس از آن به سیاه قلم و مداد کنته روی آوردم و مدتی با مداد رنگی و رنگ روغن کار می‌کردم و بعد از آن مدتی خوشنویسی کردم و در جوانی نجاری می‌کردم و تفریح‌ام این بود که اسباب‌بازی‌هایم را در زیرزمین خانه‌ی پدرم می‌ساختم و کارگاه نجاری داشتم، مدتی کاریکاتور می‌کشیدم ولی وقتی در ۱۴ سالگی به موسیقی رسیدم، موسیقی تمام وجود مرا تسخیر کرد و در شهرستان مشهد در یک کارگاه موسیقی که مربوط به کودکان و نوجوانان بود، تار را به همراه دایی‌ام شروع کردم و از حمید متبسم آموختم و پس از آن جز یکی دو جلسه که با هنرمند گرامی، استاد حسین علیزاده برخورد داشتم، آنچه آموختم، نزد خودم بود که با کار و تلاش بسیار همراه بود.
اجرای ساکت با ارکستر سمفونیک شهر بوخوم
کیوان ساکت در این گفت‌وگو که چند هفته قبل از سفرش به آلمان انجام شد،گفت:۳ سپتامبر برابر با ۱۲ شهریور ماه از طرف وزارت خارجه آلمان برای اجرا با ارکستر سمفونیک شهر بوخوم، دعوت شده‌ام تا آهنگ‌های غربی از موتسارت، دینیکو، مونتی، چایکوفسکی و کورساکوف را اجرا کنم و از آهنگ‌های من نیز در این برنامه اجرا خواهد شد.
وی توضیح داد: در آلمان من و «شروین مهاجر» ـ نوازنده کمانچه ـ به همراه دکتر «مسیح مدنی» ـ نوازنده تنبک ـ که از کشور سوئد به ما محلق می‌شود، به اجرای برنامه خواهیم پرداخت به عبارتی این کنسرت شامل یک گروه کوچک موسیقی ایرانی است که در دل این ارکستر سموفونیک به گفت‌وگوی دو فرهنگ می‌پردازد و در این ارکستر ۱۲ اثر از من و موسیقیدانان غربی اجرا می‌شود که شش اثر را به همراه کمانچه و تمبک و باقی قطعات را به تنهایی با ارکستر همراهی می‌کنم.
این نوازنده‌ی تار و سه‌تار درباره قطعاتی که اجرا می‌شود، توضیح داد: من به همراه «مانی جعفرزاده» اثری تلفیقی را آماده کردیم که البته نمونه آن در دنیا انجام شده است ولی تا به حال این نوع تلفیق با موسیقی ایرانی وجود نداشته است.
ساکت درباره این قطعه توضیح داد: تم‌های معروف از موسیقی‌دان‌های معروف جهان را جدا کردهایم و آنها را به شیوه‌ای با یکدیگر تلفیق کرده و به یکدیگر متصل کردهایم تا نشان دهیم که پیام موسیقی ما صلح است. این قطعه از «آیریلیق» قطعه‌ی فولکلور آذری آغاز می‌شود، با بخشی از قطعه «شهرزاد» اثر کارساکوف ادامه می‌یابد، سپس والس شوستاکویچ، بعد، بخشی از قطعه‌ی «موسیقی کوچک شبانه» موتزات نواخته می‌شود و در پایان قطعه «حاضرباش» اثر استاد وزیری نواخته می‌شود که به صورت یک قطعه‌ی فانتزی برای تار و ارکستر آماده شده است.
این نوازنده تار و سه‌تار از مدیریت و سرپرستی یک گروه موسیقی در سوئد خبر داد و گفت: قرار است که به سوئد بروم و یک گروه ایرانی ـ سوئدی را که به تازگی فعالیتش را آغاز کرده است، سرپرستی کنم.
ساکت توضیح داد: این گروه هنوز نام ندارد و نام آن را من انتخاب می‌کنم و خواننده و یک نوازنده این گروه، ایرانی هستند و بقیه‌ی نوازنده‌های گروه را هنرمندان سوئدی تشکیل می‌دهند.
این هنرمند همچنین از اجرای یک کار تلفیقی موسیقی ایرانی و جاز در آلمان خبر داد و گفت: قرار است که یک برنامه شامل تلفیق موسیقی ایران و جاز را در آلمان برگزار کنیم.
شرکت در فستیوال جاده ابریشم
وی همچنین از شرکت در فستیوال «جاده ابریشم» در ۲۵ ماه سپتامبر ـ ۳ مهر ماه ـ خبر داد و گفت: از نوازندگان برتر کشورهایی که در مسیر جاده ابریشم قرار دارند، هر سال دعوت می‌شود تا در این جشنواره بنوازند. من سال گذشته نیز به این فستیوال دعوت شده بودم اما به دلیل اینکه همان زمان در آمریکا برنامه‌ای داشتم، نتوانستم در فستیوال بنوازم، اما امسال حتما در این فستیوال حضور خواهم داشت.
انتشار جلد شش و هفت کتب آموزش تار و سه‌تار و کتاب‌های دیگر
کیوان ساکت که تاکنون بیش از ۱۰ جلد کتاب در زمینه‌ی نوازندگی تار و سه‌تار منتشر کرده است، گفت: پنج کتاب از مجموعه ۱۰ تایی کتاب‌های آموزشی‌ام منتشر شده است و کتاب شش و هفتم نیز به زودی منتشر می‌شوند.
این هنرمند عرصه‌ی موسیقی یادآور شد: آخرین مراحل ویرایش این کتاب‌ها در حال طی شدن است و احتمالا در دستگاه «سه‌گاه» و «شور» خواهد بود. چون همه‌ی ۱۰ جلد کتاب نوشته شده است، فقط در تقدم و تاخر انتشار با یکدیگر متفاوت خواهند بود.
او درباره کتاب‌های کمک آموزشی‌اش نیز گفت: پنج جلد کتاب کمک آموزشی و دو کتاب چهارمضراب دارم و قصد دارم که یک کتاب چهارمضراب دیگر نیز برای دوره‌ی ابتدایی بنویسم. در این کتاب چهار مضراب‌هایی از اساتید بزرگ موسیقی ایران مثل ابوالحسن صبا، پرویز مشکاتیان، وزیری و دیگران قرار دارد که به صورت ساده شده برای هنرآموزانی که به مراحل تکنیکی نرسیده‌اند، نوشته می‌شود که آنها نیز بتوانند نمونه‌های ساده شده این قطعات را اجرا کنند.
این نوازنده‌ی تار و سه‌تار همچنین از انتشار کتاب آهنگ‌های کلاسیک آلبوم «دیدار شرق و غرب» در کتابی به عنوان دیدار شرق و غرب خبر داد.کتاب «خوشه چین تاک همسایه» نیز شامل نت‌های آلبوم «شرق اندوه» است که به زودی منتشر خواهد شد.
با انتشار کتاب‌های استاد وزیری فعالیت بنیاد وزیری به زودی آغاز می‌شود
کیوان ساکت که دبیر «بنیاد وزیری» است، در این باره توضیح داد: در سال ۱۳۵۷ استاد وزیری، «بنیاد فرهنگی وزیری» را تاسیس کرد و خانه‌اش را فروخت تا سرمایه‌ی این بنیاد کند. اما این اتفاق با انقلاب مصادف شد و بانک صنایع ایران منحل و به بانک تجارت منتقل شد و سرمایه بنیاد وزیری نیز در آن ماند و پس از سال‌های دوندگی توانستیم بنیاد را در سال ۱۳۸۴ دوباره در اداره ثبت شرکت‌ها، ثبت کنیم.
او توضیح داد: سرمایه بنیاد وزیری با همراهی یکی از شاگردان من که از کارمندان بانک تجارت بود، پیدا شد و مشخص شد که حدود دو و نیم میلیون تومان که آن زمان مبلغ زیادی بوده است در حساب بنیاد وزیری قرار گرفته شده به عبارتی یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان پول خانه استاد وزیری بوده و دولت وقت نیز ۷۰۰ هزار تومان به او کمک کرده است و سرمایه‌ی زیادی جمع شده بود، اما چون حساب بانکی به گونه‌ای بوده که سود به آن تعلق نمی‌گرفته است، همان مبلغ دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان باقی مانده است که فعالیت‌های بنیاد وزیری را به زودی با چاپ کتاب‌های استاد وزیری آغاز خواهیم کرد.
او سپس مدارک سپرده ثابت استاد وزیری در سال ۱۳۵۷ در بانک صنایع ایران و آگهی ثبت این بنیاد در سال ۸۴ را نشان داد و افزود: در ایران کارهای اداری بسیار آزار دهنده و دست پا گیر است و هیچ کس احساس مسئولیت نمی‌کند که به عنوان یک هموطن برای انجام کارهای فرهنگی کمکی کند و همه اسیر قوانین و چارچوب‌های غیرمنطقی نظام بروکراسی اداری ایران هستند.
برای معرفی شیوه‌ی تارنوازی‌ام به استان‌ها سفر می‌کنم
کیوان ساکت که کتاب‌های آموزشی موسیقی‌اش در بیشتر نقاط ایران تدریس می‌شود، به ایسنا گفت: من برای اینکه کتاب و شیوه خود را معرفی کنم، سفرهای بسیاری را به استان‌های مختلف ایران دارم، چون آموزش برخی کتاب‌های من در مقاطع بالا ممکن است برای مدرسین و هنرآموزان نکات مبهمی را به همراه داشته باشد، بنابراین شخصا با سفر به شهرهای مختلف مدرسین و هنرمندان جوان را راهنمایی می‌کنم اما متأسفانه بیشتر معلمان ما از روی عادت درس می‌دهند و بسیاری از آنها از کتاب‌های جدید بی‌اطلاع‌اند و به شیوه‌های جدید در موسیقی، بی‌تفاوت هستند و من از این بابت تعجب می‌کنم برخی کسانی که کارشان آموزش است، هیچ آشنایی با تکنیک‌های جدید ندارند.
این هنرمند افزود: من ناگریز بودم برای اینکه نسل جوان را با دیدگاه‌های فرهنگی خود آشنا کنم، به سفرهای استانی بسیاری بروم و دیدگاه‌هایم را شرح دهم و ساز بزنم و روال کار کتاب‌هایم را توضیح دهم. در برخی شهرستان‌ها مثل شیراز، اصفهان، یزد، همدان، اراک، مشهد و خطه شمال ایران اختصاصا کتاب‌های من تدریس می‌شود و در یک‌سری از شهرهای ایران نیز کتاب‌های من، جزء کتب آموزشی است.
او درباره‌ی شیوه تدریس کتاب‌هایش به هنرآموزان موسیقی گفت: تاکنون توانستم شاگردان خوبی تربیت کنم و شاگردانم در بیشتر نقاط ایران نوازندگان خوبی هستند و این نشان می‌دهد که کتاب‌ها و این متد آموزشی تا حدودی موفقیت‌آمیز بوده است.
دیدگاهتان را بنویسید