×
×

روایتی عاشقانه و روزآمد از «بیژن و منیژه» شاهنامه

  • کد نوشته: 248180
  • خبرنگار موسیقی ایرانیان
  • سه شنبه, ۲۷ام فروردین ۱۳۹۸
  • ۰
  • نمایش «اکوان دیو» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی عباس عبدالله‌زاده از هجدهم فروردین ماه اجرایش را در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرده است. بازیگران این نمایش سروش طاهری، مانلی حسین‌پور، احمد داودی، فرشاد مجرب، مصطفی زندی، بهراد محمدی، یاسمن جعفری، عاطفه غضنفری، احسان سخی، شقایق مهاجر، فاطمه گوشه، پویا فراهانی، پانته‌آ احمدخان، آیلار […]

    روایتی عاشقانه و روزآمد از «بیژن و منیژه» شاهنامه
  • نمایش «اکوان دیو» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی عباس عبدالله‌زاده از هجدهم فروردین ماه اجرایش را در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرده است. بازیگران این نمایش سروش طاهری، مانلی حسین‌پور، احمد داودی، فرشاد مجرب، مصطفی زندی، بهراد محمدی، یاسمن جعفری، عاطفه غضنفری، احسان سخی، شقایق مهاجر، فاطمه گوشه، پویا فراهانی، پانته‌آ احمدخان، آیلار شجری، آیناز شجری، احسان خان محمدی، شهاب بهرامی، مریم خادمی و مبینا فرهت هستند.

    این نمایش درباره داستان عاشقانه بیژن و منیژه و برگرفته از شاهنامه فردوسی است. داستان از این قرار است که در یک شب سرد زمستانی، فردوسی تصمیم می‌گیرد منظومه عاشقانه بیژن و منیژه رو بنویسد که ناگهان دچار چالش‌های بسیاری می‌شود. در مسیر نگارش این مجموعه موانعی باعث اتفاقاتی می‌شود و حوادثی رقم می‌خورد اما در نهایت فردوسی این مجموعه را می‌نویسد…

    عباس عبدالله‌زاده کارگردان این نمایش در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: همیشه دغدغه‌ام داستان‌های کهن ایرانی رها شده و بسیاری قصه‌های خوب ادبیات ملی و فولکلورمان است که در گنجه‌ها خاک می‌خورند و کسی به سمتشان نمی‌رود، درحالیکه بسیاری کشورهای خارجی آثار مولانا، خیام و دیگر بزرگان ما را کار می‌کنند.

    خیلی از هنرمندان خارجی به آثار مولانا، خیام و دیگر بزرگان ما می‌پردازند، درحالیکه خود ما کمتر به سراغشان می‌رویم

    وی یکی از عللی که هنرمندان به سمت این آثار نمی‌روند را ضعف در برقراری ارتباط با مخاطب به شمار آورد و گفت: اگر این ارتباط با زبان روزآمد و لذت بخش در قالب قصه‌های تصویری باشد حال چه تلویزیون، سینما و تئاتر بهتر می‌تواند با بیننده متصل شود.

    عبدالله زاده با اشاره به اینکه سال‌هاست به دنبال یافتن این زبان ارتباطی مخاطب و آثار فولکلور ملی است، اظهار داشت: خوشبختانه در این نمایش با شیوه نگارش صحیحی توانستیم ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کنیم و بازخوردهایش را دیدیم. در این کار تماشاگر این احساس را ندارد که قصه کهنه و قدیمی است بلکه به راحتی ۸۰ دقیقه در سالن می‌نشیند و کار را تماشا می‌کند.

    وی با اشاره به تأکید بسیاری از هنرمندان تئاتری برای کار کردن نمایش‌ کشورهای دیگر چون آثار شکسپیر اظهار داشت: این خود فرار کردن به نوعی تحقیر ادبیات فولکلور و ملی محسوب می‌شود و آزاردهنده است.

    این کارگردان تئاتر با تأکید بر کار تحقیقی که در این زمینه انجام داده ،‌گفت: این روزها در فصلی از زندگی قرار داریم که واهمه اتفاقات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در جامعه زیاد است. قدری امید، عشق و حال خوب برای مخاطبان ضروری است و امیدوارم ما هم بتوانیم در حد یک لبخند در روحیه مردم نقش داشته باشیم.

    وی در ادامه افزود: در این نمایش روایتگر قصه عاشقانه اما روزآمد بیژن و منیژه از دل شاهنامه و تاریخ کهن بودم، تاکنون ۸ شب اجرا داشتیم و این اجرا تا ۱۸ اردیبهشت نیز ادامه دارد.

    پس از رد شدن نمایش «فستیوال»، تصمیم گرفتیم وقتمان را تلف نکنیم و کار دیگری که تا حدودی آماده داشتیم، به صحنه بیاوریم

    عبدالله زاده در پاسخ به این سؤال که سال گذشته قرار بوده نمایش دیگری را به صحنه ببرد اما این اتفاق نیفتاده است، گفت: بله من قرار بود نمایش فستیوال را اجرا کنم، ۶ ماه هم ۶۰ بازیگر و عوامل کار تمرین داشتند اما به دلائلی شورای نظارت و ارزشیابی ۲۷ اسفند ماه کار ما را رد کردند، بنابراین ما هم تصمیم گرفتیم به جای تلف کردن وقت نمایش دیگری را که در دست داشتیم برای سال ۹۸ آماده و به صحنه ببریم.

    نویسنده و کارگردان «چلچلا» درباره فضای نمایش گفت: این نمایش فضایی مدرن دارد با وجود اینکه داستان فولک است. این آثار کهن با وجود دارا بودن قصه‌های جذاب به دلیل زبان آرکائیکی که دارند، تماشاگر را به شدت پس می‎‌زند و برایش کسل‌کننده است، به همین دلیل ادبیات ملل همواره برای ما ادبیات قابل توجه‌تری بوده است.

    وی درباره شرایط سخت آماده سازی این نمایش گفت: ما از نوروز روزانه ده ـ دوازده ساعت تمرین داشتیم تا کار به اجرا برسد، البته ناگفته نماند که درصدی از کار از قبل آماده بود، ۱۷ فروردین مجوز گرفتیم و همه چیز برای اجرا مهیا شد.

    کارگردان «اکوان دیو» این نمایش را گروتسکی عاشقانه به شمار آورد و درباره موسیقی کار توضیح داد: این نمایش موسیقی زنده دارد، در آن سعی نکردیم به سمت سازبندی سنتی برویم. لازمه موسیقی، سازهای ایرانی نیست بلکه تلفیقی از سازها در این نمایشی وجود دارد بنابراین موسیقی کاملاً در خدمت اثر است.

    وی با اشاره به نوسان مخاطب نمایش در ایرانشهر گفت: ما چند شب اجرایمان پرمخاطب بود و شب‌های دیگر متوسط بود اما بهرحال سطح انتظار من بیش از اینها بود و انتظار سالن پر را هر شب داشتم که امیدوارم در روزهای آتی این اتفاق بیافتد.

    عبدالله زاده درباره انتخاب بازیگر این کار گفت: بخشی از بازیگران از کار فستیوال و بخشی دیگر نیز سریعا به کار پیوستند قدری کار ابتدا سخت و پیچیده بود اما خوشبختانه به سرانجام رسید و کار مناسبی هم از آب درآمد.

    وی در پایان گفت: امیدوارم تماشاگرها براساس محتوا کارها را انتخاب کنند و دنبال اسم و رسم دارها نباشند و سری هم به جوان‌ترها بزنند، چرا که بین آنها هم کارهای خوبی است. این اتفاق می‌تواند به بدنه تئاتر کمک کن و کسانی که زحمت می‌کشند با دل و جان تشویق شوند.

    انتهای پیام/

    https://musiceiranian.ir/?p=248180
       

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *