روح‌الله جعفری (نویسنده، کارگردان، منتقد، پژوهشگر و مدرس دانشگاه) به‌مناسب سومین روز از درگذشت زنده‌یاد جمشید مشایخی درباره فرازهایی از فعالیت تئاتری و همچنین روند شکل‌گیری شخصیت فرهنگی‌هنری این بازیگر، گفت: استاد جمشید مشایخی انسانی شایسته و فروتن و فرزندی خلف و قدرشناس ملت بزرگ ایران، و هنرمندی بااخلاق و کاربلد بود که با همه وجود به فرهنگ و هنر این مرزوبوم عشق می‌ورزید. یکی از خصلت‌های انسانی برجسته زنده‌یاد مشایخی، حمایت و دستگیری از عزیزانی بود که در زندگی به مشکل برخورده بودند و او بدون آن‌که قصد خودنمایی کردن داشته باشد، به یاری این عزیزان می‌شتافت.
جعفری ادامه داد: او در حمایت از کار خیر، همیشه پیش‌قدم بود و هر کاری که در این خصوص می‌توانست، انجام می‌داد. به‌یاد دارم وقتی زنده‌یاد مشایخی در فروردین ۱۳۹۳ متوجه شد که گروه تئاتر گیتی قرار است در روز ۲۰ فروردین، عواید فروش بلیت نمایش «من چه‌جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» را برای حمایت از هنرمندان بیمار اختصاص دهد، پیامی پر از مهر و محبت نوشت و در آن اشاره کرد که کمک و دستگیری از همدیگر باید در جامعه نهادینه شود. راه پرداختن به این مهم، عشق ورزیدن و طی کردن رسم و رسوم عاشقی به خالق هستی و بعد موجوداتی است که خداوند، خلق کرده است.
این پژوهشگر و مدرس دانشگاه یادآور شد: زنده‌یاد مشایخی بدون آن‌که به من و گروه اطلاع بدهد، این پیام را در اختیار رسانه‌ها قرار داده بود. من بعد از انتشار این پیام بود که دریافتم ایشان به‌صورت خودجوش در این راه، همراه و هم‌قدم با گروه تئاتر گیتی شده و دلش برای هر حرکت خیری که می‌تواند در جامعه باعث خوشحالی مردم شود و گره‌ای را از گره‌های ریز و درشت زندگی آن‌ها باز کند، می‌تپد و در این راستا، پیش‌قدم است.
جعفری با بیان اینکه «زنده‌یاد مشایخی در بعد از انقلاب، به‌عنوان اولین رییس اداره‌ی تئاتر مشغول به کار در آن‌جا شد.» گفت: او این مسئولیت را پذیرفت که به هنرمندان خدمت کند و در این راه، گرفتار مصلحت‌اندیشی نشد. او با سانسور هنر، مخالف بود و معتقد بود که با سانسور، جامعه بااخلاق و بافضیلت نمی‌شود. او برای ترویج اخلاق در جامعه، راهکار داشت و خود به آن پایبند بود و این راهکار، ترویج افکار بزرگانی همچون فردوسی، حافظ، سعدی، عطار و… بود.
دیدگاهتان را بنویسید