فریدون خشنود، آهنگساز آهنگ معروف «الله الله» با صدای رضا رویگری میگوید: نوازندگانی که در خیابان ساز میزنند هم اعتقاد دارند و مسلمانند. اگر با این سبک با جوانان برخورد کنند، آنها دلآزرده شده و روحیه خود را از دست میدهند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، فریدون خشنود (آهنگساز و موسیقیدان که آهنگ معروف «الله الله» با صدای رضا رویگری از ساختههای اوست) درباره ابتکار دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر اینکه هر آهنگساز و گروهی که دو بار در زمینههای موسیقی کلاسیک، سنتی و نواحی مجوز گرفته باشد، نیازی به کسب مجوز ندارد و فقط شعر آلبوم موردنظر آنها در شورای مزبور بررسی میشود، گفت: فکر میکنم این سازوکار دفتر موسیقی عالی است چون آرامش بهتری را برای خواننده و آهنگساز فراهم میکند و قدم خوبی است که در راه پیشرفت موسیقی برداشته میشود.
وی افزود: کسانی که موسیقی فاخر کار میکنند، جزو اساتید و بزرگان موسیقی هستند که همیشه آثار خوبی را ارائه میدهند و در واقع خودشان مواظب هستند که موسیقیهای بد ارائه ندهند. من از این موضوع خوشحال هستم و امیدوارم این برنامه ادامه پیدا کند چون با این کار قدم بسیار خوبی در راه موسیقی برداشته میشود.
خشنود در واکنش به سوالی درباره میزان تأثیرگذاری کنسرتهایی با رویکرد موسیقی مذهبی که چندی پیش با حمایت معاون هنری وزارت ارشاد روی صحنه رفت، گفت: من دو سال پیش آلبومی با نام «غزل عاشورا» ارائه دادم که در بازار موسیقی موفقیت چشمگیری داشت و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. خودم بهعنوان یک ایرانی و یک مسلمان آن اثر را بسیار دوست داشتم و هنوز هم دوستش دارم. در آلبوم اول اشاره کردم که ما این آثار را در آلبومهای «غزل عاشورا ۱» و «غزل عاشورا ۲» نیز ادامه خواهیم داد منتها پروژه ساخت این آلبومها بنا بر دلایلی متوقف شد. البته دلایل توقف این پروژهها مسائل اجتماعی و اقتصادی نبود. همه چیز خوب پیش میرفت ولی بعد کار من کمی زیاد شد.
این آهنگساز و موسیقیدان با اشاره به تأثیر نوحهخوانی و مرثیهخوانی در موسیقیهای امروز گفت: ما ایرانی و مسلمان هستیم و ریشه ما مرثیه است. شما اگر دقت کرده باشید، خوانندههایی که صدایشان کمی به سمت نوحهخوانی و مرثیهخوانی گرایش دارد، بلافاصله با موفقیت چشمگیری روبهرو میشوند. ممکن است شنونده ایرانی متوجه نباشد که چرا این خواننده موفق شد ولی چنین خوانندهای موفق میشود چون دل مردم را به دست میآورد.
خشنود افزود: ما خوانندهای داشتیم که از آقای آهنگران تقلید میکرد، به صورتی که اگر شما صدای موسیقی آهنگهای این خواننده را برمیداشتید و صدای خالی او را میشنیدید، احساس میکردید که آقای آهنگران دارد آن آهنگها را میخواند. اتفاقاً آن خواننده موفقیت چشمگیری هم به دست آورد چون نوحهخوانی و مرثیهخوانی میکرد. ما ایرانیها رگ و گوشت و استخوانمان پر از احساس است. البته احساس در تمام موسیقیها وجود دارد. ممکن است شما یک موسیقی پاپ خارجی گوش کنید ولی توجه شما را جلب نکند و از آن موسیقی لذت نبرید. با این حال وقتی در یک آهنگ احساس وجود دارد، ممکن است اصلاً کلام آن را هم نشنوید ولی به صورت ناخودآگاه توجه شما را جلب کند. اگر حس و احساس با مرثیهخوانی ما ادغام شود، غوغا میکند و شنوندهها را در سنین مختلف تکان میدهد. اغلب خوانندههای حرفهای ما دارند از این سبک استفاده میکنند. پایهگذاران این سبک هم آقای آهنگران و آقای کویتیپور بودند. هنوز هم صدای آنها زیبا و دلنشین است.
آهنگساز و تنظیمکننده «مرد غریب» با صدای فریدون فروغی درباره برخورد نامناسب با نوازندههای خیابانی در رشت گفت: البته من علت این برخوردها را نمیدانم، این نوازندههایی که در خیابان ساز میزنند هم اعتقاد دارند و مسلمان هستند. کاملاً روشن و واضح است که چرا به خیابان میآیند چون نیاز مالی دارند. اگر با این سبک با جوانان برخورد کنند، جوان هم دلآزرده میشود و روحیه خودش را از دست میدهد. حتی ممکن است به سراغ دزدی و اعتیاد هم برود. به نظرم برخورد با نوازندههای خیابانی بسیار زشت و زننده بود و میتوانستند با ملایمت به آنها یادآوری کنند که امشب شب شهادت است.
او افزود: از نظر من شخصی که در خیابانها اجرا میکند هنرمند است چون به صورت کاملاً زنده در مقابل مردم مینشیند و موسیقی اجرا میکند. مشخص است که این افراد با شهامت هستند و آنقدر اعتماد به نفس دارند که در خیابان حاضر میشوند و در گرما و سرما میخوانند. من فکر میکنم این افراد قابل احترام هستند و نباید چنین برخوردی با آنها صورت بگیرد. من برخورد با نوازندگان خیابانی در رشت را در فضای مجازی دیدم و بسیار ناراحت شدم. فکر میکردم ای کاش آنجا بودم و هر کاری از دستم برمیآمد برای این جوانان انجام میدادم.
خشنود در واکنش به سازوکارهای حمایتی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از موسیقی خیابانی و تقدیر نمادین از آنها گفت: ما آنقدر جوانان خوبی داریم که در حال حاضر از بسیاری از خوانندههایی که روی استیج میروند هم بهتر هستند. آنها معمولاً افراد گمنامی هستند که نمیدانند چهکار کنند چون پولش را ندارند، در حالی که روزی ۱۰ ساعت میخوانند و مینوازند. به نظرم یک جایی باید باشد که از این افراد حمایت کند.
دیدگاهتان را بنویسید