آیین رونمایی از آلبوم «هنوز آواز» با صدای «علی اصغر شاه زیدی» در سالن سوره حوزهی هنری در حالی برگزار شد که این خوانندهی برجستهی موسیقی در مکتب آواز اصفهان با همان خضوعِ ذاتیاش از شکلگیری این آلبوم گفت و از اینکه طی چند شب ۴۰ آواز را به صورت بداهه خوانده است و اگر مشکلی دارند به خاطرِ بیدقتی بوده است. این در حالی که فرزندِ محمدجواد کسایی از پدرِ خود نقل کرد که او در جاهایی بهتر از «تاج اصفهانی» آواز خوانده است.
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، در این جلسه «محمد جواد کسایی» -نوازندهی سه تار و فرزند محمد حسن کسایی- با اشاره پیشینه مکتب آوازی در اصفهان عنوان کرد: «مکاتب هنری ابتدا در هرات بوده و بعد از آن به تبریز، قزوین و اصفهان می رسد و حدود ۲۵۰ سال در این شهر می ماند. دربار شاه عباس به هنرهای مختلف از جمله موسیقی توجه خاصی داشته است. از میان تعدد اسامی هنرمندان موسیقی اصفهان، پدر آواز ایران سید عبدالرحیم اصفهانی که به اختصار به او «سید رحیم» می گویند، شاخص است و دو اثر نیز از او به یادگار مانده است. بسیاری از خوانندگان برجسته بعدها شاگردی مکتب سید رحیم را کرده اند و سید رحیم به مناسب خوانی معروف بوده است. نفر دوم در این بحث، صدر المحدثین بوده که صدایی سرشار از بلاغت و رسایی با بیانی نافذ داشته است. چنانچه ملک الشعرای بهار در دیداری شیفته او می شود.»
وی با اشاره به تعلق خاطر خود به صدای حبیب از آوازخوان های مکتب اصفهان گفت: «اگر از من بپرسند می خواهی چه کسی را ببینی، حتما می گویم حبیب که بسیاری از شاخصان و اساتید حوزه آواز طنین صدای او را ستوده اند؛ با صدایی باریتون یا بم خوانی که تا زمان قاجار چندان مرسوم نبوده است و شاید کلنل علی نقی وزیری به تاثیر از صدای او، موسیقی را وارد ایران میکند. «سید حسین طاهرزاده» از شاگردان ممتاز سید عبدالرحیم اصفهان نیز با ورود به تهران روند آواز را تغییر داد. وقتی از او پرسیدند صدای چه کسی را می پسندی؟ گفته بود ادیب و صدای او باید از رادیو ایران پخش شود. البته منظور او این نبوده که رادیو تک صدایی شود. بلکه اصالت و توانایی ادیب در خواندن آواز مدنظرش بوده است.»
فرزندِ نوازندهی برجستهی نی ادامه داد: «پدرم حسن کسایی همیشه می گفت مکتب بازی، کاری خطرناک است و این مرزبندیها به موسیقی آسیب میرساند؛ اما واقعیتهای تاریخی را باید مطرح کرد. صدای «علیاصغر شاهزیدی» مثل کاشیکاریهای اصفهان چیزی اضافه دارد و آن نظیر لعابی است که روی کاشیها وجود دارد و باعث استحکام ساختمان آن میشود. پدرم میگفت شاه زیدی همیشه برحسب رعایت شاگرد و استادی می گوید تاج و تاج و تاج. اما گاهی و در بسیاری از جاها بهتر از او خوانده است.»
در این هنگام حاضران ایستاده شاه زیدی را تشویق کردند. کسایی در ادامه محمود رفیعیان، شهرام میرجلالی و فرناد شاه زیدی که وظیفه میکس و مسترینگ و ضبط آلبوم هنوز آواز را برعهده داشت، معرفی و این بیت را به شاه زیدی تقدیم کرد: «به ره صبا نشینم که نشانی از تو گیرم….تو گل کدام باغی که صبا خبر ندارد»
در ادامه کلیپی از قطعه «آسمان مست» با صدای علی اصغر شاه زیدی پخش شد. «سعید بیابانکی» نیز گفت: مدتی است که یک شب در هفته اجرای برنامه رادیوشب را برعهده گرفتهام و هیچ شبی نیست که مردم تقاضای پخش این قطعه را نداشته باشند.
وی در ادامه از فریدون شهبازیان رهبر ارکستر ملی ایران دعوت به سخنرانی کرد. او در توصیف شهبازیان گفت: «بعضی از نام ها آنقدر پرطمطراق هستند که معرفیشان کار دشواری است. هشت سالم بود که اولین بار سریال «سفرهای دور و دراز هامی و کامی در وطن» ساخته نادر ابراهیمی را دیدم و در تیتراژ اسم استاد شهبازیان را به عنوان آهنگساز خواندم.»
شهبازیان نیز با حضور روی سن گفت: «گمان نمی برم نیازی به معرفی موسیقی اصیل ایران باشد؛ زیرا رسانه ها بسیار درباره آن داد سخن کرده اند. آیا ما به حفظ اصالت ها پیش می رویم یا از بار حیثیت موسیقی برای سرگرم کردن مردم میکاهیم؟! زمانی موسیقی بازاری جای خود را داشت و موسیقی هنری نیز جای خود را. اما امروز آش هفت جوشی به نام موسیقی همراه با موسیقی غربی از کلاسیک تا الکترونیک به خورد مردم داده می شود.»
وی با بیان این که برای داشتن موسیقی بالنده و فراگیر باید به موسیقی ملی و ارکسترال میدان بیشتری دهیم، ادامه داد: «متاسفانه امروز به جای این که در خدمت هنر باشیم هنر را به خدمت خود درآورده ایم. هرچه تکراری شود، ملال آور نیست. مگر شعر حافظ تکراری می شود؟! بنابراین موسیقی سنتی به علاوه بداهه نوازی هنرمندان بزرگ جای خود را دارد. آنچه امروز به عنوان موسیقی سنتی امروز شناخته می شود، امری انتزاعی است و موسیقی در حد مسمومیت ذهنی مصرف می شود.»
شهبازیان درباره علی اصغر شاه زیدی نیز عنوان کرد: «خوانندگانی نظیر شاه زیدی و نوازنده ماهری نظیر میرجلالی ساز و آواز ایرانی بر مبنای ردیف آوازی موسیقی ایران را اجرا کردهاند که از نظر بداهه خوانی بسیار ارزنده است. سالها قبل روی دو مجموعه از آثار علی تجویدی کار کردم و شروع آشنایی ام با شاه زیدی به همان زمان برمیگردد. در این سالها بارها کنار او بودم. علی اصغر شاه زیدی علاوه بر اجرا در تدریس آواز ایرانی نیز شاگردان بسیاری تربیت کرده است که اتفاقا در مسابقه شب آواز ایرانی که توسط سپهر سوره هنر برگزار شد، بسیاری از آن ها حضور داشتند.»
در ادامه میلاد عرفان پور مدیر جدید مرکز موسیقی حوزه هنری عنوان کرد: «از آقای شاه زیدی بابت این که این فرصت را در اختیار مرکز موسیقی قرار دادند که آلبوم شان در اینجا تولید شود، باید تشکر کنم. مناسبخواهی شاید تعبیر لطیفی باشد که از جانب متولیان امر موسیقی میتواند از هنرمند تقدیر کند. این مهم است که متولی موسیقی بداند چه می خواهد. موسیقی نیز باید روح مخاطب را صیقل دهد و خواننده ای می تواند این وظیفه را به دوش کشد که خود ابتدا روحش را صیقل داده باشد.»
در ادامه کلیپی از صحبت های شهرام میرجلالی و حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران درباره شاه زیدی پخش شد و او با تشویق مستمر حاضران به روی سن رفت.
علی اصغر شاه زیدی درباره آلبوم خود توضیح داد: «من طی چند شب حدود ۴۰ آواز خواندم که بداهه بودند و اگر از دیدگاه اساتید ضعفی دارد شاید به دلیل کم دقتی باشد. در دوران فعالیت موسیقیام خوشبختانه توفیق این را داشته ام که شاگرد بزرگان باشم و در اینجا باید از مسئولان حوزه هنری تشکر کنم که همیشه کار حمایت از هنر را ادامه داده اند و به نظرم باید هرکس به اندازه توانش در این زمینه مایه بگذارد. همچنین از محمود رفیعیان و شهرام میرجلالی بابت همکاری خوب شان در این امر تشکر کنم.»
وی با بیان این که همیشه بداهه میخواند، افزود: «من همیشه بداهه میخوانم و اگر بعد از اجرا از من بپرسند چه خواندی و چه بود، نمی توانم بگویم که تحریر را از قبل پیش بینی کردهام.»
در ادامه، محسن مومنی شریف، منبری، محمد زرویی، میرجلالی، کسایی، عباس سجادی، شهبازیان، عرفان پور، محمدی و بخشش برای رونمایی از آلبوم «هنوز آواز» به روی سن رفتند و لوح تقدیری را به علی اصغر شاه زیدی اهدا کردند. همچنین از عباس محمدی به واسطه تلاش هایش در مرکز موسیقی حوزه هنری تقدیر شد
دیدگاهتان را بنویسید