کیوان ساکت ـ آهنگساز و نوازنده تار و سه‌تار ـ با انتقاد از تعطیلی ارکستر ملی گفت: ارکستر ملی نماینگر بخشی از هویت فرهنگی ماست و مسوولین اگر قدری هوشمندانه به شرایط نگاه کنند، نباید بگذارند چنین ارکستری معلق باشد و اگر با سابقه فرهنگی چند هزار ساله‌ای که داریم، فاقد یک ارکستر ملی برای آثار موسیقایی وطن خود باشیم یک ضعف فرهنگی غیر قابل انکار خواهیم داشت.
ساکت در گفت‌وگو با خبرنگار موسیقی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به تعطیلی یک‌ساله‌ای که در روند فعالیت‌های ارکستر ملی اتفاق افتاده است، گفت: ارکستری با ۸۰ نوازنده، هزینه زیادی را می‌طلبد و امکان اینکه با بودجه‌های خصوصی کار کند، خیلی محدود است.
وی ادامه داد:در کنار هزینه‌ها، حضور رهبری که تمام نوازندگان ارکستر کار او را قبول داشته باشند، بسیار اهمیت دارد. به علاوه ارکستر ملی نیازمند آهنگسازی است، چون برای ارکسترهای غربی رپرتوارهای بسیاری وجود دارد و آنها همیشه از آثار آهنگسازان جهان می‌توانند استفاده کنند اما آماده کردن رپرتوار متنوع برای ارکستری که سابقه‌ی طولانی ندارد کار دشواری است.
این نوازنده تار و سه‌تار که قرار بود آثارش به همراهی نوازندگی او در کنار ارکستر ملی در آخرین کنسرت این ارکستر اجرا شود و او به دلیل مناسب نبودن شرایط اجتماعی حاضر به ظاهر شدن بر صحنه نشد و پس از آن کار معلق ماند، افزود: به اعتقاد من جای ارکستر ملی مدت‌ها است که خالی است و باید با یک مدیریت جدید، ارکستر دوباره کار خود را شروع کند و ترجیح همه نوازندگان این ارکستر بر رهبری«استاد فرهاد فخرالدینی» است.
این هنرمند درباره حضور فخرالدینی تأکید کرد: او بهترین گزینه برای رهبری ارکستر بوده و هست، اما اگر از چنین کاری امتناع کند، به هرحال شاگردانی دارد و کشور ما نیز به لحاظ هنرمندان شایسته، کمبودی ندارد و می‌توان باز ارکستر ملی را راه انداخت.
ساکت با اشاره به شایعه‌هایی مبنی بر خصوصی شدن ارکستر ملی به ایسنا گفت: فکر نمی‌کنم یک نهاد خصوصی بتواند هزینه‌های ارکستر ملی را تقبل کند. چون این ارکستر با ۸۰ نوازنده حداقل در ماه ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان باید دستمزد نوازندگان را بدهد و مسایلی مانند هزینه سالن، محل تمرین، آهنگساز و یا خوانندگانی که در اجراهای مختلف با آنها همراهی می‌کنند، از هزینه‌هایی است که به اجراهای مختلف این ارکستر اضافه می‌شود که البته خرج کردن این مبلغ در راه‌های فرهنگی بسیار ناچیز است.
این هنرمند در پایان گفت:در تمام دنیا به ویژه کشورهایی که دارای سابقه‌ی فرهنگی هستند و به فرهنگ و هنر اهمیت می‌دهند، شهرداری‌ها همواره حامی ارکسترهای این‌چنینی بوده و هستند. در ایران هم می‌توان از شهرداری تهران انتظار داشت که هزینه‌های چنین ارکستری را که نسبت به درآمد شهرداری و خرج‌هایی که می‌کنند بسیار اندک است، تقبل کند و از ارکستر ملی حمایت کند.
دیدگاهتان را بنویسید