امیرپدرام طاهریان (رهبر ارکستر سمفونیک رسانه هنر) جزئیات اجرای ۲۱ آبان این گروه و دلایل ۱۲ سال حرکت در قالب ارکستری خصوصی را اعلام کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ارکستر سمفونیک خصوصی «رسانه هنر» به رهبری امیرپدرام طاهریان و با حضور مریم مدنی به عنوان کنسرت مایستر روز دوشنبه ۲۱ آبان ساعت ۲۱:۳۰ در تالار وحدت روی صحنه می‌رود.
طاهریان در مورد جزئیات این کنسرت و در جواب اینکه چه میزان از آن‌چه در کنسرت‌های قبلی این ارکستر شنیده‌ام در کنسرت ۲۱ آبان تکرار و چه قطعات جدیدی اجرا می‌شود، توضیح داد: آن‌چه در این اجرا می‌شنوید، کاملا جدید است و تکرار رپرتوارهای قبلی نیست. یکی از قطعات «سمفونی هشت» شوبرت است که فکر می‌کنم آخرین باری که در ایران اجرا شد سال ۷۶ بود و طی ۲۱ سال اخیر اجرا نشده است. موسیقی فیلم «فهرست شیندلر» را که در سه قسمت برای ویولن سولو و ارکستر تنظیم شده است برای اولین بار توسط ارکستر اجرا می‌کنیم، موسیقی‌ای که قبلا بخش‌هایی از آن با پیانو در رسیتال‌های خصوصی زده شده ولی تا به حال کامل و با ارکستر در ایران اجرا نشده است. کنسرتو فولوت باخ را هم می‌زنیم.
او ادامه داد: سولیست ویولن‌مان خانم مریم مدنی هستند و سولیست فولوت‌مان خانم منا طاهریان.
آخرین باری که ارکستر سمفونیک خصوصی «رسانه هنر» در تالار وحدت به اجرای برنامه پرداخت ۲۵ اسفند ۱۳۹۶ بود و طاهریان در جواب اینکه با توجه به لیستی که در این فاصله از سوی بنیاد فرهنگی- هنری رودکی ارائه شد و در آن میزان تخفیف‌هایی که به هنرمندان جهت اجرا در تالار وحدت و رودکی داده شده بود آمد، آیا تغییری در شرایط اجرا ایجاد شده است یا خیر، توضیح داد: شرایط حداقل برای ما تغییر نکرده است و اصلا این گونه نیست که بخواهیم بگوییم سهل‌تر شده است و شاید اپسیلونی تغییرات به سمت بالا داشته ولی به سمت پایین نداشته است. این گونه تخفیف‌ها و اینکه بخواهند تسهیلاتی قائل شوند، در بنیاد رودکی معمولا برای نهادها اتفاق می‌افتد تا برای گروه‌ها و ارکسترهای خصوصی و تا این لحظه ما از تخفیفی برخوردار نبوده‌ایم.
طاهریان در خصوص دشواری‌های فعالیت ارکستر سمفونیک رسانه هنر به شکل خصوصی از سال ۸۵ تا امروز هم تصریح کرد: ما ارکستر سمفونیک هنر را سال ۸۵ با هنرجویان خودم و همسرم شکل دادیم، یعنی آموزش‌شان دادیم و در واقع کارمان را با آن‌ها از سطحی که در حال آموزش دیدن بودند شروع کردیم تا به سطح حرفه‌ای رسیدند. در این میان دوستان‌مان در خانه موسیقی و اساتید دیگر هم به ما مشورت‌هایی دادند که در هر اجرا بتوانیم از اجرای قبل بهتر باشیم و خدا را شکر می‌کنیم که تا به این جای کار عملکردمان در هر اجرا بهتر از اجرای قبل بوده است. از سال ۹۰ یکسری از دوستان حرفه‌ای‌تر هم به جمع‌مان اضافه شدند و ارکستر از حالت زهی به حالت سمفونیک تبدیل شد و در تمام این سال‌ها، مدیریت گروه چه از نظر مالی، چه از نظر فرهنگی و چه از نظر فنی برعهده من و همسرم بوده است و تعدادی از بچه‌ها مخصوصا در بخش زهی و یکی، دو نفر از بچه‌های کلارینت برای پا بر جا ماندن ارکستر کمک بسیاری به ما کردند. آموزشگاه‌مان، محل تمرین بچه‌هایمان را فراهم کرده است و هزینه‌هایمان را هم تا به حال صرفا از طریق فروش بلیت تامین کرده‌ایم و تاکنون اسپانسر نداشته‌ایم. البته در ایران هم خواستگاهی ندارد و هنوز مقوله اسپانسر برای موسیقی کلاسیک جا نیافتاده است و بیشتر اسپانسرها گرایش‌شان به سمت موسیقی پاپ است و هنوز نسبت به کشورهای اروپایی در زمینه حمایت اسپانسر از موسیقی کلاسیک عقبیم.
طاهریان در پایان در مورد اینکه با این سیستم کاری، ارکستر می‌تواند از پس تامین هزینه‌های خود بربیاید هم گفت: متاسفانه کامل نمی‌تواند و به اندازه‌ای است که بتواند هزینه‌های سالن را تامین کند و بتواند دستمزد نوازندگان سازهای بادی را که در قالب مهمان به ما اضافه می‌شوند بدهد. مابقی ماجرا، یعنی مقداری که بماند، بین خود بچه‌ها تقسیم می‌شود که معمولا عددی بسیار ناچیز است. هدف این ارکستر بیشتر فرهنگی بوده است تا بحث بیزینسی و مالی و بیشتر با این تفکر جلو رفته‌ایم و بچه‌ها هم همین تفکر را داشته‌اند و حمایت کرده‌اند. گاهی اوقات پیش آمده که همه بلیت‌های کنسرت، فروش رفته و عددی مانده و مبلغ ناچیزی به بچه‌ها رسیده است و ممکن است همان عدد هم به دست نیامده باشد و مبلغی به بچه‌ها نداده نشده باشد.
دیدگاهتان را بنویسید