بابك بيات از همان دست آهنگسازاني بود كه در مرز پختگي؛ ورود به سينما و آهنگسازي براي فيلم را دركنار فعاليت‌هاي اصلي خود گنجاند و علاوه بر عرصه موسيقي در سينما نيز خود را جاودانه ساخت.
اين آهنگساز ۲۳خرداد ماه سال ۱۳۲۵در تهران متولد شد و در نوزده سالگي به عنوان دانش آموخته هنرستان عالي موسيقي، در اپراتوري تهران مشغول به كار شد.
بيات، دوره كارشناسي موسيقي را در خارج از كشور گذراند و شروع فعاليت خود ر ا به‌عنوان خواننده رسمي در گروه كر باغچه‌بان آغاز كرد و خوانندگي تنور اپراي تهران در تالار رودكي را نيز تجربه كرد. آغاز فعاليت سينمايي او با فيلم حسن كچل ساخته زنده‌ياد علي حاتمي به‌عنوان سازنده موسيقي متن در سال ۱۳۴۹بود.
خودش مي‌گفت:”بيش از 18 سال سينه‌خيز در اين حرفه حركت كردم، موسيقي فيلم ساختم و با عشق و علاقه كارم را ادامه دادم و اگر صورت هزينه‌هاي و دستمزد من را در اين مدت نگاه كنيد، از اينكه يك آهنگساز با اين همه زحمت چنين زندگي مي‌كند و درآمد كمي در حد يك كارمند داشته است، خنده‌تان مي‌گيرد … ”
مي‌خواست “حكم” آخرين كارش باشد، اما نشد؛ اما مي‌گفت: “چند فكري بودن گروه دست‌اندركار و … باعث شد با مسعود كيميايي همكاري نكند.”
بيات، همواره از حضور جوان‌ها در حرفه ساخت موسيقي فيلم راضي بود؛ اما خود اذعان مي‌داشت، متاسفانه بسياري از اين‌ها از آن حس موسيقايي و تخصص در موسيقي فيلم برخوردار نيستند و فقط آن را يدك مي‌كشند و چون كار ديگري بلد نيستند موسيقي فيلم بسازند.
او بعداز فيلم “به من نگاه كن” كار تازه‌اي نكرد؛ “آرزوي پيشرفت براي موسيقي فيلم در ايران را دارم؛ من از اين راه زندگي مي‌كردم اما هم‌اكنون حاضرم كار نكنم تا موسيقي فيلم در اين مملكت دست كساني باشد كه تخصص اين كار را دارند.”
ولايت عشق، كشتي آنجيليكا، عروس، نقطه ضعف، اتوبوس، پهلوانان نمي‌ميرند، جهان پهلوان تختي و افسانه‌ي سلطان و شبان از ديگر آثاري هستند كه بيات براي آن‌ها موسيقي ساخت و رفت.
گفته مي‌شود بابک بيات موسيقى فيلم را با فيلم “غريبه” که با همراهى واروژان ساخته شد، شروع کرد. بعد از آن، موسيقى فيلم‌هاى خوشيد در مرداب، شب آفتابى، برهنه تا ظهر با سرعت، فرياد زير آب، سريال چنگک و بسيارى موسيقى فيلم‌هاى ديگر را ساخت.
بابک بيات موسيقى فيلم را در بعداز انقلاب با فيلم “مرگ يزد‌گرد” ساخته بهرام بيضايى شروع کرد و در سال 1362 موسيقى فيلم‌هاى “نقطه ضعف “و “ريشه در خون” را ساخت و سال‌هاى بعد براى حدود 90 فيلم سينمايى موسيقى نوشت؛ آخرين سريالش هم “ولايت عشق” بود.
وي، جايزه سيمرغ بلورين فجر را براى فيلم عروس دريافت کرد. سال 1375 از بين چهار کانديد دوبار نامش اعلام شد، سيمرغ بلورين گرفت. در خانه سينما براى فيلم ساحره جايزه اول موسيقى فيلم را دريافت کرد. در جشن گزارش فيلم هم جايزه بهترين آهنگسازى را براى صد سالگى سينما از آن خود کرد.
بيات كارهاي ديگري هم مي‌كرد. در اين سال‌ها قطعه‌ي کرال و ارکسترال “سرزمين خورشيد” ساخته بود كه سال 1376 توسط ارکستر سمفونيک تهران و به‌رهبرى فريدون ناصرى اجرا شد. حدود هشت سال هم در دانشگاه‌هاى تهران موسيقى فيلم تدريس را کرد.
وي، خالق بيش از صد موسيقي فيلم و 20 آلبوم موسيقي بود. وي از 19 سالگي در اپراي تهران و زير نظر خانم ثمين باغچه‌بان و نصرت‌الله زابلي با موسيقي كلاسيك و جهاني آشنا شد و حدود پنج سال همكاري‌اش ادامه پيدا كرد. بعداز آن با محمد اوشال آهنگساز و رهبر اركستر جاز فولكلوريك دوستي عميقي پيدا كرد تا بدانجا كه به ادامه هارموني و آكومپاني و فراگيري ديگر اشتياقات بابك بيات منجر شد.
بابك بيات از جواني و نوجواني‌اش مي‌گويد: از همان آغاز سال‌هاي جواني فكر مي‌كردم زندگي برايم تمام شده است، اما فرداي آن روز شروع ديگر و حس غريبي داشتم. از خواب‌هاي كابوس‌مانند كه بيدار مي‌شدم، زندگي، نداري، كاركردن از سن پايين، موانعي كه مرا از هدفم دور مي‌كرد. مي‌خواستم آهنگساز بشوم، مي‌خواستم بخوانم اما نمي‌دانستم چه جوري؟ دوست داشتم تمامي لحظات خودم را توي موسيقي بياورم اما بلد نبودم. حتي يك نت يك خطي هم بلد نبودم.
بيات آذرماه سال ۸۵پس از تحمل ماهها بيماري و به دليل نارسايي كبد در تهران درگذشت.
اين هنرمند چهره شناخته شده‌اي براي ايرانيان است و به قول «مجيد انتظامي» جاي خالي او ديگر پر نمي‌شود. بابك بيات غنيمتي بود پربها….
دیدگاهتان را بنویسید