بابک رادمنش درباره اینکه شنیده میشود «سامی یوسف» برای حضور در ایران شرطهایی مانند سفر با هواپیمای اختصاصی دارد، گفت: او آرزوی اجرا در ایران را دارد؛ شرط او آرزویش است. سامی خیلی خاکی است. او حتی با قطار یا پیاده هم به ایران میآید.
به گزارش ایسنا، نام اصلیش «فیروز برنجان» است اما برای فعالیتهای هنری اسم «بابک رادمنش» را برمیگزیند. او که در زمینه آهنگسازی، ترانهسرایی و خوانندگی فعالیت دارد به تازگی با همکاری پسرش «سامی یوسف» که هنرمندی بینالمللی محسوب میشود، آلبومی را روانه بازار موسیقی کرده است. رادمنش به مناسبت انتشار این اثر در نشستی پاسخگوی پرسشهای خبرنگاران بود.
رادمنش گفت: من تا سال ۱۳۶۴ کارمند رسمی صدا و سیما بودم اما زمانی که مریض شدم برای درمان به خارج از کشور رفتم. در حال حاضر چهار سال است که دوباره با همسرم در ایران زندگی میکنم. سه سال پیش آلبومی را با نام «دلا» ساختم که به دلایلی پخش نشد.
او با اشاره به آلبوم جدیدش با نام «و اینک عشق» توضیح داد: این آلبوم خیلی وقت پیش آماده بود اما به دلایلی دیر منتشر شد. این اثر شامل ۱۲ قطعه میشود که یک قطعه آن آذری است. اشعار آن عاشقانه و عارفانه است.
پدر سامی یوسف در پاسخ به پرسشی مبنی بر برگزاری کنسرت به همراهی پسرش اظهار کرد: من قصد دارم در اردیبهشتماه سال آینده کنسرتی را برگزار کنم. سامی با یک کمپانی انگلیسی قرارداد دارد و نمیتواند هرکاری میخواهد انجام بدهد. ارگانهای مختلف بارها سعی کردند برای او اجرایی در ایران ترتیب بدهند اما نشد. در حال حاضر این موضوع آسانتر شده و بیش از شصت تا هفتاد درصد امید وجود دارد سامی به ایران بیاید البته نمیدانم به کنسرت اردیبهشتماه برسد یا نه.
رادمنش تاکید کرد: ما سعی میکنیم او سال آینده در ایران کنسرتی را برگزار کند.
او اضافه کرد: مبلغ درخواستی کمپانی مورد قرارداد سامی خیلی بالاست.یک بار که ارگانی خواسته بود او در ایران کنسرت داشته باشد این کمپانی برای شب اول اجرا ۳۰۰ هزار دلار و برای شبهای بعدی هر کدام ۱۵۰ هزار دلار طلب کرده بود. مقدار پولی که از این کنسرتها که متعلق به سامی است صرف امور خیریه میشود. او همیشه به من میگوید «پدر، من رسالتی دارم که باید آن را انجام بدهم».
این آهنگساز بیان کرد: یک بار سامی در انگلستان کنسرتی را برگزار کرد که بیش از دو میلیون پوند عایدی داشت؛ او حتی به یک پوند هم دست نزد و آن را صرف افرادی کرد که نیاز داشتند. او به دلیل اخلاق و خیرخواهیش همه جا مورد احترام است.
رادمنش درباره اینکه شنیده میشود «سامی یوسف» برای حضور در ایران شرطهایی مانند سفر با هواپیمای اختصاصی دارد، گفت: او آرزوی اجرا در ایران را دارد؛ شرط او آرزویش است. سامی خیلی خاکی است. او حتی با قطار یا پیاده هم به ایران میآید. او سفیر صلح سازمان ملل است؛ چنین آدمی هواپیمای اختصاصی طلب میکند؟ او اصلا اهل تجملات نیست.
او ادامه داد: عدهای میگویند چرا سامی مدام ایرانی بودنش را اعلام نمیکند؟ او دلایل خودش را دارد و میگوید اصالتا آذری است، در تهران به دنیا آمده و در انگلستان بزرگ شده است. صلاح نیست او این را بگوید زیرا اتفاقهای دیگری میافتد.
پدر سامی یوسف افزود: برای افراد مشهور زیاد شایعه میسازند؛ انشاءلله برای سامی شایعه بد نسازند، گناه دارد.
رادمنش که سرود معروف «خلبانان» ساخته اوست و سالهای ابتدایی انقلاب در صدا و سیما مشغول به فعالیت بوده،در بخش دیگری از این نشست در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر نشان ندادن سازهای موسیقی در صدا و سیما و رویکرد این سازمان در حوزه موسیقی گفت:من به عنوان یک شهروند از این کار تعجب میکنم. نمیدانم چه کسی این دستور (نشان ندادن ساز) را داده؟ اگر موسیقی حرام است پس صدای آن هم نباید باشد! این کار باعث تاسف است. دوستان غیرایرانی هم از این موضوع تعجب میکنند. اگر برای کارشان دلیل بیاورند آدم متوجه میشود چرا این کار را انجام میدهند.
او درباره دریافت حق مولف برای پخش آثارش از صدا و سیما نیز اظهار کرد: از ابتدا چه کسی حق مولف گرفته که من بگیرم؟
این آهنگساز در بخش دیگری از این نشست با تشبیه اینکه موسیقی یک ظرف و کلام (اشعار) محتوای آن ظرف هستند بر وجود اشعار ارزشمند در موسیقی تاکید و بیان کرد: آثار قدیمی را گوش بدهید چقدر ارزشمند هستند؛ صدا و سیما باید موسیقی ارزشمند بیشتر پخش کند.
رادمنش گفت: همه جای دنیا میدانند ایرانیها با ذوق هستند اما متاسفانه موسیقی ایران را خیلی نمیشناسند. در حال حاضر موسیقیای که جوانان کار میکنند کامپیوتری شده و گوشها با این روش مسموم شده است. الان هرکسی نمیتواند ملودی بسازد.
او بیان کرد: من تا دو سال پیش برای پنج خواننده جوان اثر ساختم؛ در حال حاضر هم هر جوانی سلیقه من را دوست داشته باشد با او کار میکنم.
ابوالفضل صادقینژاد ـ تهیه کننده این آلبوم ـ نیز با بیان اینکه آلبوم «و اینک عشق» آلبوم قابل دفاعی است، گفت که انتظار میرود ارگانهایی مانند صدا و سیما از چنین آثاری حمایت کنند.
دیدگاهتان را بنویسید