عمر بسیاری از گروه‌های موسیقی در خوشبینانه‌ترین شکل؛ بعداز چند اجرا متوقف می‌شود این درحالی است که شاید یکی از دلایل معروف شدن ارکستر زهی پارسیان؛ جدا از اجراهای منظم و حرفه‌ای گروه، به عمر ۱۰ ساله آن بازمی‌گردد.
ارکستر زهی پارسیان در تمام سال‌های فعالیتش به خوبی نشان داد که نه تنها قابلیت اجرای ژوست(تعبیری از اجرای هماهنگ و یکصدای ارکستر است) و باکیفیت قطعات موسیقی کلاسیک غربی را دارد بلکه در کنسرت‌هایی نظیر “نی‌نوا”ی حسین علیزاده و همچنین اجرای آثار زهی آهنگسازان ایرانی و درجریان همکاری با موزیسین‌های برجسته‌ای چون خاچیک بابایان، منوچهر صهبایی، نصیر حیدریان و… توانایی‌اش را در نوآوری و همچنین ذوب نشدن صرف در موسیقی کلاسیک غربی نمایان کرد.
هرچند نوازندگان جوان اما طراز اول؛ گروه ارکستر زهی پارسیان را تشکیل داده‌اند که اکثرا پیش از تشکیل آن‌هم در ارکسترهای دیگر ازجمله ارکستر سمفونیک تهران حضور داشتند اما اصلا نمی‌توان منکر این مساله شد که ارکستر زهی پارسیان در معرفی چهره‌های جوان و مستعدی چون آیدین احمدی‌نژاد، علی جعفری پویان، نیما زاهدی و برخی نوازندگان دیگر تا چه اندازه موثر بوده است. حضور همیشگی “مازیار ظهیرالدینی” به‌عنوان سرپرست این ارکستر نیز نه تنها اعتباری ویژه برای این ارکستر به حساب می‌آید بلکه خیال شنونده را از بابت شنیدن دقیق و درست قطعات راحت می‌کرد.
جالب اینکه این ارکستر بعداز ارکستر سمفونیک تهران که نماینده فرهنگی دولت است و ازسوی دولت حمایت مالی نیز می‌شود، تنها گروه خصوصی (بعداز گروه کامکارهاست که البته پشتوانه خانوادگی همواره آنها را دورهم نگاه داشته) است که توانسته است یک دهه را با موفقیت و بدون درجا زدن پشت سربگذارد.
اما اخیرا خبرهایی از احتمال تعطیلی این ارکستر به گوش می‌رسد. اصلی‌ترین مشکل ارکستر زهی پارسیان مانند دیگر فعالیت‌های فرهنگی در کشور؛ به هزینه‌های مالی آن بازمی‌گردد. مشکلات مالی موجب شده این ارکستر در منظم‌ترین شیوه اجرایی خود با موانع بسیاری مواجه شود.
نیما زاهدی(مایستر دوم و سخنگوی ارکستر زهی پارسیان) با تایید مشکلات مالی ارکستر زهی پارسیان برای حضور یک رهبر حرفه‌ای در آن می‌گوید: با هنرمندانی مانند علی رهبری، نصیر حیدری، شهرداد روحانی، هومن خلعتبری و برخی دیگر از رهبران حرفه‌ای برای رهبری ثابت ارکستر گفتگوهایی داشته‌ایم اما برای حضور چنین رهبرانی؛ نیازمند یک بودجه به طور متوسط از ۳ تا ۹ هزار یورو( معادل ۴۵ تا ۱۲۰ میلیون ریال) برای هر اجرا هستیم .
به‌گفته زاهدی، هنوز هیچ اسپانسری برای حمایت از این ارکستر پیشقدم نشده است این درحالی است که بخش خصوصی و شرکت‌های تولید و بازرگانی باید بخشی از درآمد خود را صرف امور فرهنگی کنند یا به امر فرهنگسازی بپردازند.
سخنگوی ارکستر زهی پارسیان با تاکید و صراحت اعلام می‌کند که: ارکستر زهی پارسیان قصد ندارد یک ارکستر دولتی باشد. وی در توضیح دلایل خود می‌گوید: حمایت‌های دولتی ماندگار نیستند و با تغییر یک مدیر، یک گروه ازهم می‌پاشد. به‌عنوان مثال ارکستر سنتی ایران به رهبری جلیل عندلیبی، ارکستر ملی به رهبری فرهاد فخرالدینی و ارکستر زهی نیاوران و برخی گروه‌های دیگر ازجمله گروه‌های دولتی بوده‌اند که با تغییر مدیر و تغییر سلیقه‌ها ازهم پاشیده است.
این نوازنده ویلن با تاکید بر این موضوع که فعالیت ارکستر زهی پارسیان هنوز متوقف نشده بلکه درحال حاضر برنامه‌های گروه هنوز برای اجرا در سال ۸۹ مشخص نشده است، می‌گوید: ارکستر زهی پارسیان در ابتدا کارش را با حدود ۱۰ نوازنده آغاز کرد، اما زمانی که این تعداد به ۲۲ نفر رسید، می‌بایست حتما باوجود یک رهبر کارمان را دنبال کنیم و برای هر اجرا نیز از یک رهبر دعوت کنیم.
مازیار ظهیرالدینی(سرپرست ارکستر زهی پارسیان) نیز بر سلایق شخصی اعضای گروه تاکید کرده و می‌گوید: هریک از نوازنده‌های گروه مسائل و دغدغه‌های شخصی خود را دارند و اختلاف سلیقه‌هایی در نگاه هریک از نوازنده‌ها وجود دارد. از همین رو تا به نتیجه نهایی برای چگونگی ادامه فعالیت‌های ارکستر زهی پارسیان نرسیم، برنامه‌های ارکستر محدود می‌شود.
این نوازنده ویلن نیز مانند زاهدی، بر مشکلات مالی گروه صحه گذاشته اما تاکید می‌کند که تعطیلی ارکستر زهی پارسیان فقط شایعه است و بس!
دیدگاهتان را بنویسید