مراسم یادبود فرهنگ شریف – آهنگساز و نوازنده تار – با حضور اهالی برجسته موسیقی ایران در حالی برگزار شد که بسیاری از دوستداران آن مرحوم پشت در و به صورت ایستاده، مراسم را از مانیتورها دنبال می‌کردند.
حسین الهی قمشه‌ای درباره موضوع «کرامت موسیقی» در این مراسم سخنرانی کرد و گفت: هیچ عبادتی بالاتر از فرهنگ و هنر نیست و چه بهتر انسان خودش را در معبد زیبایی وقف کند. من خودم را شخصا وقف می‌کنم تا موجبات اعتلای هنر و فرهنگ فراهم شود و زیبایی و نیکویی که در حال حاضر دوای درد بشریت است، رونق پیدا کند.
او ادامه داد: وقتی شما وارد عالم هنر و ساحت فرهنگ می‌شوید، گذشته و آینده‌ای وجود ندارد بلکه عالم افلاطون و مقدس است زیرا در این عالم می‌بینید که همه درباره آفریدگار جهان صحبت می‌کنند. فرهنگ سه کلمه زیبایی، دانایی و نیکویی است که هر سه ارتباط مستقیم با ابدیت پیدا می‌کنند. هنرمندان چه در غرب و چه در شرق همیشه هنر به ویژه موسیقی را هدیه‌های الهی تلقی می‌کنند. هایدن می‌گوید هر صبح که پشت پیانو می‌نشستم تا آهنگ بسازم، اگر اختلال در کارم پیش می‌آمد متوجه می‌شدم کاری انجام دادم که نباید انجام می‌دادم. موسیقی بزرگترین مظهر عقلانیت ماست.
ریاضیات نیز موسیقی عالم ماده است
قمشه‌ای در بخش دیگری از سخنانش افزود: ریتم، آگاهی از اسرار پشت پرده عالم است. گفته اند هر کسی در اسرار عالم تعقل کند به رقص می آید. مولانا از مشاهده اتفافاتی که کسی ندیده بوده به وجد می آمده و به همین دلیل تا آخر عمر خود چرخید و رقصید. کرامت موسیقی همه برکاتی که نصیب انسان شده است را در بر می گیرد. ریاضیات نیز موسیقی عالم ماده است.
کسی که از موسیقی خوشش نمی‌آید را برای دزدی انتخاب کنید
وی اضافه کرد: شکسپیر هم درباره موسیقی گفته است اگر موسیقی غذای عشق است پس بزنید. اگر کسی از موسیقی خوشش نمی آید او را باید برای هر گونه جنایت و دزدی انتخاب کرد. اگر استاد شریف که تمام اوصاف فرهنگ درون آن هست، ستوده شد به دلیل آن بود که تمام صفات خوب در آن متبلور بود. قطعات موسیقی او همیشه فاخر و شایسته بود.
این فیلسوف با بیان اینکه مهمترین کرامت موسیقی، خبر جاودانگی است، افزود: موسیقی خبر می دهد که نگران نباش اتفاقی برایت نمی افتد. عالم دیگر از موسیقی ساخته شده است. ظاهرا این جمله را شوبرت- آهنگساز اتریشی گفته است: هیچکس به اندازه موسیقیدان از بهشت خبر ندارد. این آهنگ ها از آنجا می آید. کرامت موسیقی خیال آدم را راحت می کند که این عالم حساب و کتاب دارد.
او در بخش دیگری از سخنرانی خود بیان کرد: در نمایشنامه کلئوپاترا حرف هایی درباره جاودانگی زده شده که شوق آن را در دل مردم جاودان می کند.
قمشه‌ای همچنین بیان کرد: من و استاد شریف پا به سن نگذاشتیم و کهنسال نشدیم بلکه هر روز بچه تر شدیم. یکی از ثروت های فرهنگی ما سازهای سولو بود. کنهسالی برای آدمهایی است که خود را خاک می بینند. ما هم اگر فکر کنیم خاکیم از خاک هم کمتر می شویم و شان و منزلتی را پیدا نمی کنیم.
در مراسم عزا شاهد ریتم هستیم
این شاعر ادامه داد: من بارها اعلام کرده ام ما در مراسم های عزاداری شاهد ریتم هستیم، پس عزاداری‌های ما جشن هستند. ریتم بیانگر شادی است. ریتم به این معناست که همه چیز درست است و نگران چیزی نباش.
او با بیان اینکه مولانا بسیاری از بزرگان را به خروس تشبیه کرده است، گفت: شکسپیر هم می‌گوید وقتی خروس می‌خواند تمام اشباح خبیث راه فرار را در پیش می‌گیرند.
قمشه‌ای در بخش دیگری از صحبت‌هایش به استاد شجریان اشاره کرد و گفت: خدا استاد شجریان را حفظ کند.
عشق، راه‌های غیرممکن را ممکن می‌کند
کامبیز روشن روان – آهنگساز – در این مراسم نیز بیان کرد: متاسفانه ما عادت کردیم به اینکه در سالگرد اساتید بزرگ دورهم جمع شویم و مرتب بگوییم «زنده یاد». ای کاش می توانستیم در زمان حیات این هنرمندان، از آنها قدردانی کنیم.
او ادامه داد: اساتیدی که به این درجه می رسند، چگونه می توانند با محدودیت هایی که در آن زمان وجود داشته است بدرخشند؟ شاید بتوان عشق را تنها دلیل آن بیان کرد. عشقی که به جان یک موسیقیدان می افتد غوغا می کند و راه های غیر ممکن را ممکن می کند. عشقی که اگر بتوانیم هنر را بدون آن تصور کنیم چیزی از آن باقی نمی ماند. اگر با بسیاری از هنرمندان صحبت کنید و بپرسید اگر دوباره به دنیا بیایند چه کاری را انتخاب می کنند؟ آنها پاسخ می دهند که باز هم همین کار را انتخاب می کنند. آنها با عشق خود زندگی می کنند. اینجاست که باید گفت: هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق.
شریف به خط و خوشنویسی علاقه داشت
یکی از دوستان مرحوم شریف نیز ضمن بیان خاطره ای، درباره شخصیت او گفت: شریف تمام صفات خوب را داشت. یکی از صفات برجسته او مهربانی بود. وجود او لبریز از عشق و مهربانی بود و هیچگاه راضی نشد پشت سر کسی صحبت کند.
رحیمی که سال ها در حوزه خوشنویسی فعالیت می کند، افزود: او علاقه بسیاری به خط و خوشنویسی داشت و این علاقه او موجب پیوند من و شریف شد.
به گزارش ایسنا در مراسم یاد بود فرهنگ شریف، گروه های مختلفی به ترتیب روی صحنه آمدند و اجرا کردند. همچنین قطعه صوتی موسیقی با عنوان «راه بی پایان» به انتخاب متین‌فر – پژوهشگر موسیقی – پخش شد. قرار است این فایل صوتی به همراه کتابی از این پژوهشگر به‌زودی منتشر شود. خلاصه‌ای از مستند «بلند صدای تار شریف» نیز پخش شد.
داود گنجه ای، میلاد کیایی، محسن کرامتی، عبدالحسین مختاباد، محمد موسوی ، فاضل جمشیدی، سعید ثابت، فخری ملک پور، شهرام میرجلالی، انوشیروان روحانی، سیما مافیا، حسین پرنیا، فرامرز شریف از جمله مهمانان مراسم یاد بود فرهنگ شریف بودند که عصر روز شنبه ۱۸ شهریورماه در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
فرهنگ شریف در ۱۷ شهریور ۱۳۹۵ در سن ۸۵ سالگی در تهران درگذشت.
دیدگاهتان را بنویسید