آرش نصیری: گروه رستاک در آستانه بیست سالگی، همچنان موفق و فعال است و اخیرا هم آلبوم صوتی و تصویری «میان خورشیدهای همیشه» را منتشر کرده، که نشان از پیوستگیشان در رعایت یک استاندارد منطقی کاری و رشد حرفهای و تحقیقاتیشان در استفاده از موسیقی مقامی و محلی ایران و ایجاد تغییرات متناسب با شخصیت و زبان گروهیشان دارد. حضور سرپرست و آهنگساز اصلی این گروه سیامک سپهری در این گروه، چندی در سایهای از ابهام قرار گرفته بود اما اخیرا در کنسرت تهران و کنسرت قزاقستان دوباره با گروهش همراه شد و به شایعات پایان داد. قبل از این کنسرت هم، به همراه دو خواننده گروه، فرزاد و بهزاد مرادی در دفتر موسیقی ما حاضر شد و درباره استراتژیهای گروه و دیگر مسائل و اخبار آن به گفتگو نشست. جایگاه سیامک سپهری در گروه رستاک یگانه است، و هم این جایگاه، و هم استراتژیها و رفتارجمعی گروه رستاک، نشان از یک درایت و برنامهریزی دقیق و حساب شده دارد.
جدای از تاثیر تربیت و رشد سیامک سپهری در خانوادهای با اصول منظم، حسابشده، اخلاقی و انسانی، حضور شخص مهندس منوچهر سپهری به عنوان پدر معنوی و طراح استراتژی کلان، در موفقیت و تعالی سازمان رستاک غیرقابل انکار است.
سپهری پدر، فوق لیسانس مهندسی شیمی و پتروشیمی از دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۵ ، سالها در نقش «کارشناس ارشد»، «مشاور مدیرعامل و هیات مدیره» و «مدیرعامل» در شرکتهای بزرگ صنعتی دولتی و غیردولتی حضور داشته و همچنین، مدیر و مشاور سازمانی کارخانجات متعدد صنعتی بوده و وظیفه مدیریت و سازماندهی نیروی انسانی، بهینهسازی چارتهای سازمانی، تهیه طرحهای کارانه، طبقهبندی مشاغل، مشاوره بهینهسازی تولید، تاسیس و سرپرستی روانشناسی صنعتی را به عهده داشته و همه این موارد را هم تدریس کرده است. ایشان علاوه بر تحصیلات و تجربیاتش، دورههای آموزش توجیه کردن کارکنان و توسعه آموزش کارکنان را در دانشگاههای معتبر آمریکا گذرانده و در زمینههای بررسی رشته مهندسی سازمان در ایران و همچنین طراحی مصاحبهها و پرسشنامههای استخدامی و سازمانی مطالعاتی ریشهای داشته و چندین سال کار پژوهشی و تجربی و اجرایی در موضوع «روابط شرکا در ایران» و اصلاح و توسعه این روابط انجام داده و بنابر این، یک مدیر سازمانی درجه یک و یک کارشناس کارکشته ملی و حتی بینالمللیست. بنابر این، حتی اگر پدر سیامک سپهری هم نبود، حضور ایشان در این گروه برای شکلگیری ساختار اساسی این گروه مغتنم بود و هست.
رستاک گروهیست که به شکلی اصولی و ریشهای پایهریزی شد. اعضایش آموزشهای اولیه و اصولی موسیقی را فراگرفتند و در زمینه موسیقی محلی ایرانی آلبومی فرهیخته و فرهنگی به نام «رنگوارههای کهن» را منتشر کردند و بعد با آلبوم «همه اقوام من» به شکلی فراگیر در جامعه و بین علاقمندان موسیقی مطرح شدند و بعد با انتشار حرفهایتر و دقیقتر دو آلبوم دیگر «سرنای نوروز» و «میان خورشیدهای همیشه» نشان دادند که به شکلی درست و حساب شده در حال مطالعه و رشد فردی و سازمانی خوداند و در تمام این تقریبا بیست سال حضور، با کمترین حاشیههای مدیریتی و اخلاقی و انسانی، به شکل یک خانواده منسجم و اصیل باقی ماندند و اینها همه نشان از ساختار درست و مدیریت سازمانی دقیقشان دارد.
همه اینها نشان از تاثیر حضور مهندس منوچهر سپهری دارد. کسی که عنوان رسمیاش «مدیر مالی و منابع انسانی گروه رستاک» است اما در واقع استراتژیست کلان و پدر معنوی این گروه محبوب هنریست. او تجربیات گرانقدری در زمینه مدیریت دارد و حضورش در شکلگیری موفق و حضور مداوم و موثر رستاک غیرقابل انکار است و حتی شاید بتوان این تجربیات را، در سطحی کلانتر (حتی به عنوان مشاور و در طراحی مسائل مرتبط با جوانان ) مورد استفاده قرار داد. حضور افرادی چون مهندس منوچهر سپهری در موسیقی این مرز و بوم مغتنم است.
دیدگاهتان را بنویسید