ویژه‌برنامه موسیقی عرفانی و مناجات برنامه هزارصدا، بعد از افطار پنج شنبه ۱۸ خرداد برگزار شد. در این برنامه میلاد کیایی، حمیدرضا نوربخش و علیرضا پورامید به عنوان کارشناسان روی صحنه حضور داشتند اما از آنجایی که برنامه به شکل مسابقه نبود، آنها با پرسش‌های مدیر و مجری برنامه آرش نصیری، درباره اصل آهنگ‌های اجرا شده و استادانی که آن کارها را پیش از این اجرا کرده بودند سخن گفتند.
در ابتدای برنامه مجری این شعر مشهور مولانا را خواند که همگان آن را به مثنوی افشاری استاد شجریان به یاد داریم: «این دهان بستی دهانی باز شد/ تا خورنده‌ی لقمه‌های راز شد» و سپس تیتراژ برنامه پخش شد که روی نوای ملکوتی «ربنا»ی استاد شجریان ساخته شده بود.در ابتدای تیتراژ هم، روی طرح معروفی از پرچم ایران کار هادی حیدری که در فضای مجازی مطرح شده نوشته شده بود: «چو ایران نباشد تن من مباد» و مجری هم شهادت جمعی از هموطنانمان را در فاجعه تروریستی هفدهم خرداد تسلیت گفت.
پس از آن و بعد از سخنان اولیه استاد میلاد کیایی، حمیدرضا نوربخش در مقام مدیرعامل خانه موسیقی برخی نظرات جامعه موسیقی و انتظاراتشان از رییس جمهور را مطرح کرد. نوربخش گفت: « قبل از هر چیز از طرف خودم و همچنین به نمایندگی از خانواده موسیقی به خاطر حادثه تلخ تروریستی که دل همه ما را به درد آورد ابراز تاسف و تاثر می‌کنم و برای شهدای این حادثه طلب رحمت و آمرزش و رضوان و برای خانواده‌های گرامی‌و داغدیده‌شان طلب صبر می‌کنم.» وی سپس به موضوع انتخابات ریاست جمهوری هم پرداخت و گفت: «در بیست و نهم اردیبهشت و قبل از آن در کارزارهای انتخاباتی شاید اولین بار بود که جامعه موسیقی به این شکل استثنایی، در یک تکاپو و حرکت منسجم در صحنه وارد شدند و نظرات و دغدغه‌هایشان را گفتند و از جناب آقای دکتر روحانی حمایت کردند. این حجم از گفتگو و تلاش حکایت از یک سری مطالبات هم دارد.» نوربخش با ذکر این نکته که موسیقی و موسیقدانان ما کم مشکل ندارند گفت: سال‌هاست که این مشکلات سر راه موسیقی هست و مواقعی هم شدت و صعف پیدا می‌کند. این یک دغدغه عمیق و مطالبه جدی ماست که دولت و دولتمردان باید برای آن چاره‌ای اساسی بیاندیشند تا ما در چهارسال پیش رو نه تنها شاهد حوادث تلخ در موسیقی‌مان نباشیم، بلکه شاهد شکوفایی هم باشیم. نوربخش با بیان اینکه این مطالبات بارها و بارها اعلام شده گفت: کاش دیروز که افطاری هنرمندان با رئیس جمهور بود هم اعلام می‌شد. نوربخش ضمن بیان اینکه «همه ما می‌دانیم که موسیقی چه مشکلاتی دارد و چقدر در گوشه و کنار مملکت به آن نامهربانی می‌شود» افزود: در گوشه و کنار این مملکت نگاه‌های ملوک‌الطوایفی هست و هر کسی به خودش اجازه می‌دهد که راجع به موسیقی ابراز نظر بکند و نظرش را اعمال کند. ما بارها گفته‌ایم که ما یک جغرافیا، یک کشور، یک دولت و یک قانون داریم و خواست جدی ما چیز پیچیده‌ای نیست. ما می‌خواهیم همه و همه ملتزم قانون باشند. انشالله که آقای رییس جمهور بیش از پیش این مسئله را پیگیری کنند و آن را جدی بگیرند.
وی با بیان این نکته که نسل جوان موسیقیدان ما مشکل اشتغال و امنیت شغلی دارند ابراز امیدواری کرد که این مسئله مورد توجه قرار بگیرد.
سپس گروه ملک به سرپرستی و خوانندگی محمدافروز برای اجرا به روی صحنه دعوت شدند. آنها بنابر آنچه برایشان در نظر گرفته شده بود آهنگ «همه درها اگر بسته، در قصر خدا بازه» ساخته امیرپازوکی و اجراشده توسط استاد اکبرگلپایگانی را با یک گروه هشت نفره بعلاوه هشت نفر گروه کر اجرا کردند.
پس از این اجرا نصیری از نوربخش درباره شیوه آوازخوانی استاد گلپایگانی، از میلاد کیایی درباره اجرای صحنه‌ای و مناسب‌خوانی ایشان و از علیرضا پورامید درباره فضای اجتماعی که این آثار در آن تولید می‌شدند پرسید و هر سه این کارشناسان در مورد این پرسش‌ها توضیحات فصلی دادند.
بعد از این اجرا جابر برزگر با نوازندگی عود محمدمحسنی غزل «ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم» را خواند و سپس گروه ققنوس به سرپرستی و خوانندگی علیاکاظمیان و تنطیم آرمین عمرانی به روی صحنه دعوت شدند تا «ملکا ذکر تو گویم» ساخته استاد فرامرز پایور را که پیش از این استاد شجریان آن را خوانده اجرا کنند. پس از این اجرا کارشناسان درباره استاد پایور و جایگاه هنری و شخصیتی و از جمله نظم و دیسیپلین ویژه شان سخن گفتند.
اجرای بعدی علیرضا جعفرزاده بود که اشعاری از مناجات‌نامه خواجه عبدالله انصاری را به شکل آوازهایی دعاگونه خواند و مورد تشویق قرار گرفت.
اجراکنندگان بعدی گروه نوای خیال به سرپرستی و آهنگسازی جهانبخش احمدپور بودند که به شیوه دعاخوان‌های قدیم اشعاری دعاگونه را در آواز و تصنیف خواندند و پایان بخش اجراها هم اجرای محمدهاشم احمدوند به عنوان خواننده مهمان بود که با نوازندگی تار برادرش داود احمدوند قطعاتی دعاگونه از مولانا را در ماهور به زیبایی اجرا کرد.
با این اجرا، ویژه‌برنامه هزارصدا، نیم ساعت از نیمه شب گذشته به پایان رسید.
هزارصدا برنامه‌ای برای معرفی استعدادها و چهره‌های جوان موسیقی‌ست که در دو بخش موسیقی سنتی و موسیقی پاپ هر ماه برگزار می‌شود و بنابر اعلام مدیر و مجری آن آرش نصیری، برنامه بعدی بیست و دوم تیرماه و در ژانر پاپ خواهد بود. نصیری دلیل این فاصله را، تقارن برنامه بعدی با ایام تعطیلی‌های عید فطر عنوان کرد. به این ترتیب در تیرماه فقط یک برنامه برگزار می‌شود و پس از آن و از ماه‌های بعد، هر ماه دو برنامه برگزار خواهد شد.
حاشیه‌ها:
-در همان اوایل برنامه علیرضا پورامید عنوان کرد که با عنوان موسیقی عرفانی برای این برنامه موافق نیست و نصیری توضیح داد که نمی‌دانست عنوان این برنامه را چه بگذارد و پورامید هم پذیرفت اینکه این عنوان را چه باید بگذاریم مشکل است و در مورد هر کدام ار عناوینی که ممکن بود بتوان روی این برنامه گذاشت توضیحاتی داد. البته اواخر برنامه این موضوع را عنوان کرد که شاید بتوان عنوان این برنامه را حمدیه گذاشت.
-در بخشی از برنامه، وقتی نصیری می‌خواست از استاد کیایی سوالی درباره استاد پایور بپرسد عنوان کرد که ایشان شاگرد استاد پایور بوده است. کیایی که خود از استادان برجسته سنتور است گفت شانس این را نداشته که شاگرد پایور باشد و برادرش ایرج کیایی استادش بود که خود از شاگردان برجسته استاد صبا بود. وی سپس نظم و دیسیپلین و جایگاه رفیع استاد پایور را ستود.
-در بخشی که از برنامه نوربخش درباره استاد پایور سخن گفت و در ضمن برشمردن ویژگی‌های شخصیتی و هنری ایشان گفت که ایشان بسیار مذهبی بود اما هیچگاه اهل تظاهر نبود. سپس، چون موضوع هم آهنگی بود که استاد پایور ساخته و استاد شجریان اجرا کرده بودند درباره استاد شجریان هم سخن گفت و در نهایت عنوان کرد مگر کسی می‌تواند استاد را از ذهن و ضمیر مردم پاک کند. شجریان فراموش شدنی و حذف شدنی نیست و در این سال‌ها، با وجود آنکه نزدیک به هشت سال است که ظاهرا حضور ندارد، هیچ کس به اندازه ایشان در فضای مجازی و در دل مردم مطرح نیست.
-استاد مهدی آذرسینا، محمدرئوف قنبری، حسین علیشاپور و مجید ناظم پور از جمله مهمانان برنامه بودند.
دیدگاهتان را بنویسید