شامگاه پنجشنبه ۱۴ بهمن، نوای کمانچه، صدای غمناک کیهان کلهر و ترانه کردی «واران وارانه (باران بارانه)» فضایی غریب در تالار وحدت ساخت.
اردیبهشت سال جاری بود که تور کنسرت «پردگیان باغ سکوت» با حضور کیهان کلهر (کمانچه)، نوید افقه (تنبک)، علی بهرامی‌فرد (سنتور) و هادی آذرپیرا (تار) با اجرا در شیراز، بوشهر، اهواز، بندرعباس، اردبیل، تبریز، رشت، ساری و گنبدکاووس آغاز و از چهاردهم تا هجدهم دی مهمان تالار وحدتِ تهران شد.
«پردگیان باغ سکوت» پس از آن به خرمشهر (رایگان)، اصفهان، همدان، قزوین، سنندج، کرمانشاه، کرمان، زاهدان (رایگان)، بیرجند و تربت‌حیدریه (رایگان) رفت و تالار وحدت بخت‌یار بود که دوباره قرعه به نامش افتاد تا سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم بهمن میزبان کلهر، افقه، بهرامی‌فرد و آذرپیرا شود که با کمانچه، تنبک، سنتور و تار معاشقه می‌کنند.
آن‌ها در ادامه ۱۶ بهمن به بجنورد و ۱۷ بهمن به سمنان می‌روند تا به این ترتیب تور کنسرت «پردگیان باغ سکوت» در اواسط بهمن پایان یابد.
شامگاه پنجشنبه ۱۴ بهمن ساعت ۲۱:۳۰ کنسرت «پردگیان باغ سکوت» در تالار وحدت با این جملات کیهان کلهر آغاز شد: «ما در اواخر تور کنسرت‌مان در شهرهای ایرانیم. چهار یا پنج اجرا بیشتر نمانده است تا پرونده این تور بسته شود و نمی‌دانیم دوباره کِی به سراغش خواهیم رفت.»
این نوازنده زبردست کمانچه ادامه داد: «شما شنونده قطعاتی در دستگاه همایون و شور خواهید بود. علی بهرامی‌فرد پیش درآمد و هادی آذرپیرا رِنگ خواهند نواخت و بقیه قطعات را با هم آماده کرده‌ایم.»
بعد از چند قطعه که حاصل هم‌نوازی شگفت‌آور کمانچه، تنبک، سنتور و تار با یکدیگر بود، کیهان کلهر شروع به خواندن کرد.
او ترانه «غروب کوهستان» را که حدود ۴۰ سال پیش توسط ناهید خوانده شد با صدایی غمناک و با همراهی کمانچه خواند: «غم و غصه توی قلبُم لونه کرده/ ای خدا دلُم پر درده/ نمی‌سازه با مو دنیا/ دیگه برنمی‌گردُم به آشیونه/ ای خدا کسی چه می‌دونه غم و تنهایی دل را/ خدایا مو به درگاه تو چی بوده گناهُم/ که باید یا بسوزم و یا بسازُم/ مو جَوونُم، آشیونم شده ویرون/ غروبه توی کوهستون/ منم نالون/ که سرگردون هی بنالُم/ از این دنیا دلُم تنگه/ دل یار مو از سنگه/ خدایا گله دارُم/ ز تنهایی دلُم خونِ/ غم و دردُم فراوونِ/ خدایا گله دارُم…»
کلهر البته تمام این قطعه را نخواند و بخشی از آن را با «نازنینِ مهربون، اسمِ تو وردِ زبون، بی تو تنهایی چه سخته…» ترکیب کرد.
پس از آن این چهار نوازنده، در چند قطعه دیگر با یکدیگر هم‌نوازی کردند و در این میان نوید افقه به خاطر آن‌چه با تنبک می‌کرد چندین بار مورد تشویق قرار گرفت.
با پایان کنسرت و خروج هنرمندان از صحنه، در پی تشویق ادامه‌دار حاضران آن‌ها بار دیگر بازگشتند تا قطعه بیزِ کنسرت را اجرا کردند.
کلهر پیش از شروع در پاسخ به تماشاگری که جمله‌ای به زبان کردی گفت، جواب داد: «قطعه‌ای کردی را تمرین کرده‌ایم که برایتان اجرا می‌کنیم.» می‌شد پیش‌بینی کرد که ترکیب صدای غمناک کلهر، زبان کردی و نوای کمانچه فضایی فراموش‌نشدنی خواهد ساخت و چنین هم شد.
کلهر قطعه «واران، واران» را خواند که یکی از معروفترین قطعات کردی خوانده شده توسط شهرام ناظری است؛ «واران وارانه، واران وارانه، عزیزکم گل ریزه ریزه (باران بارانه، باران بارانه، عزیزم گل پر پره)/ وعده وهار دای عزیزکم، یه خو پاییزه (وعده بهار به من دادی عزیزم، این که پاییزه)/ واران وارانه، عزیزکم واران وارانه (باران بارانه، عزیزم باران بارانه)/ واوارن وارانه، واران ترم کرد (باران بارانه، باران خیسم کرد)/ سوزه چاو خمار عزیزکم، له دین درم کرد (سبزه رویِ چشم خمار عزیزم، از دین به درم کرد)/ نازنین، له دین درم کرد (نازنین ، از دین به درم کرد)/ شرطو له داخت عزیزکم، هرگز نه خنم (شرط می‌بندم که از غصه تو عزیزم هرگز نخندم)/ برگی آزییتی عزیزکم، له ور نکنم (لباس عزا را عزیزم، از تن بیرون نیاورم)/ واران وارانه عزیزکم، واران وارانه (باران بارانه عزیزم، باران بارانه)/ واران وارانه، واران ترم کرد (باران بارانه، باران خیسم کرد)/ سوزه چاو خمار عزیزکم، له دین درم کرد (سبزه رویِ چشم خمار عزیزم، از دین به درم کرد)/ نازنین، له دین درم کرد (نازنین، از دین به درم کرد)/ واران وارانه عزیزکم، واران وارانه (باران بارانه عزیزم، باران بارانه)…»
دیدگاهتان را بنویسید