سندرو گُرلی رهبر آنسامبل دیوِرتیمنتو ایتالیا درباره حضور موسیقی ایران در شصتمین بینال موسیقی ونیز گفت: «حضور سه آهنگساز ایرانی در ونیز بسیار حائز اهمیت است و فکر میکنم تاثیری عمیق بر روی شنوندگان خواهد داشت و بدین ترتیب بدعت یک سابقه را برای حضور مجدد در آینده خواهد گذاشت.»
به گزارش سایت خبری و تحلیلی «موسیقی ایرانیان»، شصتمین دورۀ بینال موسیقی ونیز مهرماه امسال در حالی برگزار می شود که برای نخستین بار آثار مهدی خیامی، علیرضا فرهنگ و کارن کیهانی سه آهنگساز ایرانی با عنوان «موسیقی ایران از گذشته تا امروز » در این فستیوال توسط آنسامبل دیورتیمنتو ایتالیا اجرا می شود.
سندرو گُرلی رهبر این آنسامبل در این باره گفت: «بینال موسیقی، مهمترین فستیوال موسیقی معاصر در ایتالیاست. یک سنت طولانی دارد و در یکی از زیباترین شهرهای ایتالیا برگزار می شود. متعجب هستم که موسیقی معاصر ایران هرگز به این فستیوال نرفته و بسیار خرسندم که اولین نفری هستم که این موسیقی را به بینال می برم.»
وی ادامه داد: «معتقدم که خیلی شناخت موسیقی های سنتهای دیگر اهمیت دارد، امروزه شناخت ادبیات دشوار نیست چرا که بسیاری از کتابها به زبانهای اروپایی ترجمه می شوند، اما شنیدن موسیقی خصوصا اجرای زنده از فرهنگهای دیگر ساده نیست. در نتیجه حضور سه آهنگساز ایرانی در ونیز بسیار حائز اهمیت است و فکر میکنم تاثیری عمیق بر روی شنوندگان خواهد داشت و بدین ترتیب بدعت یک سابقه را برای حضور مجدد در آینده خواهد گذاشت.»
این رهبر ارکستر درخصوص تلفیق موسیقی و سازهای ایران با آنسامبل دیورتیمنتو ایتالیا اظهار داشت: «من همیشه نسبت به موسیقی های غیر اروپایی کنجکاو بودم به طوری که از چند سال پیش پروژه معرفی کردن موسیقیهای کهن و قدرتمند سنتی را با آنسامبلم در ایتالیا در دست انجام دارم به همین دلیل تلفیق تعدادی سازهای موسیقی سنتی ایرانی با سازهای غربی و در کنار هم قرار دادن نوازنده های ایتالیایی و سولیستهای ایرانی، به نظرم بهترین حالت برای معرفی موسیقی جدید (آهنگسازان ایرانی) ایرانی ها در ایتالیا خواهد بود.»
سندرو گُرلی درباره برنامه اجرایی آنسامبل دیورتیمنتو در شصتمین بینال موسیقی ونیز گفت: «دیورتیمنتو آنسامبل بیشترین انرژیش را روی اجراهای اول آهنگسازان سراسر جهان میگذارد. همیشه اجرای اول یک اثر، یک مسئولیت بسیار بزرگ است، چراکه با اجرای اول، واقعا یک کمپوزیسیون (آهنگ) جدید متولد میشود. ما به پذیرفتن این مسولیت عادت کردیم. در کنسرت بینال نیز مسئولیت ما بیشتر از قبل است، به این دلیل که موسیقی ای را معرفی میکنیم که هرگز در این فستیوال اجرا نشده و برای اکثر کسانی که گوش خواهند کرد، جدید خواهد بود. به همین دلیل به دنبال آثاری رفتیم که فکر میکنیم، نماینده نسل جدید موسیقیدانان ایرانی هستند و تمام تمرینات لازم را برای یک اجرای خوب از پارتیتور آهنگسازان انجام خواهیم داد.»
وی درباره انتخاب آثار آهنگسازان ایرانی برای این اجرا، بیان داشت: «رهبری کردن آثار آهنگسازان اروپایی یا آمریکایی که از سازهایی استفاده کرده اند که به سنت خودشان وابسته نبوده؛ بارها برایم پیش آمده از جمله آنگکلونگ از سنت بالی (اندونزی)، یا تبلا و سیتار هندی، یا کوتو ژاپنی و خیلی سازهای دیگر. بر این اساس معتقدم تنها راه موجود برای معرفی سازهای ایرانی به شکل کاملش میتواند از طریق آثار نوشته شده توسط آهنگسازان ایرانی و اجرای آنها توسط نوازنده هایی که به طور معمول این سازها را اجرا می کنند یعنی نوازندگان ایرانی باشد.»
رهبر آنسامبل ایتالیا ادامه داد: «ما از سه آهنگساز ایرانی خواستیم که به ما کمک کنند تا آرزو و خواسته ما که تلفیق دو سنت است به واقعیت تبدیل شود که این عملی شدن توسط قطعاتی که در آن یک ساز سنتی ایرانی و یک آنسامبل با فرمت غربی حضور دارند برآورده خواهد شد. در نتیجه در برنامه کنسرت سه اثر داریم یکی با تار، یکی با سنتور و یکی با کمانچه. در قسمت دوم کنسرت از چهار نوازنده ایرانی حاضر ( یک نوازنده پرکاشن هم خواهد بود) خواستیم تا موسیقی سنتی ایرانی اجرا کنند.»
گرلی درخاتمه خاطر نشان کرد: «من بسیار خشنودم که این کنسرت روز بعد از بینال ونیز در فستیوال اپرتو ایتالیا نیز تکرار خواهد شد همچنین همین رپرتوار را نیز بهار ۲۰۱۷ در فصل کنسرتی روندو در میلان تکرار خواهیم کرد.»
دیدگاهتان را بنویسید