کیوان ساکت نوازنده و آهنگساز موسیقی ایران در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران اظهار کرد: موضوع استفاده و در واقع سرقت آثار هنری به شکل غیراخلاقی، مسئله تازهای نیست. کشورهایی که در مسائل فرهنگی پیشرفته‌تر از ما هستند دو راهکار موثر برای این مسئله اندیشیده‌اند. نخست اینکه سطح فرهنگ عمومی مردم خود را ارتقا داده‌اند. در کشور ما این کار به برنامهریزی طولانی نیاز دارد، مردم باید خودشان بدانند که نباید آثار موسیقی را کپی کنند یا نمونه غیرمجاز آن را نخرند.
وی ادامه داد: به‌خاطر دارم در خارج از کشور، مصاحبه‌ای با یک شبکه رادیویی داشتم. علاقه داشتند که نمونهای از اثر مرا در اختیار داشته باشند، هر چه اصرار کردم از روی تنها سی‌دی که همراه داشتم تکثیر کنند، قبول نکردند. این نشانه رشد فرهنگی مردم یک جامعه است.
این نوازنده تار با اشاره به نقش سازمان‌های متولی موسیقی گفت: نهادهای بسیاری در این موضوع میتوانند نقش داشته باشند که صدا وسیما مهمترین آنهاست. البته خود صدا و سیما بدون پرداخت حق کپی رایت، بدون کسب اجازه از هنرمندان و به هر شکلی که دلش بخواهد از آثار موسیقی کشور استفاده میکند. کجای دنیا موسیقی را قطع میکنند تا کسی صحبت کند؟
ساکت تاکید کرد: اینگونه برخوردها به مردم میآموزد که موسیقی هیچ ارزشی ندارد، میتون آن را قطعه قطعه کرد، روی آن کلام گذاشت و مهمتر از همه بدون اجازه از آن استفاده کرد. این تنها کاری است که رسانه ملی به مردم میآموزد.
وی همچنین درباره نقش حمایتی وزارت ارشاد از موسیقی نیز خاطرنشان کرد: بخشی از موسیقی به‌خصوص در موسیقی سنتی ما هست که نیاز به حمایت دارد. وزارت ارشاد موظف است هر بار بخشی از آثار موسیقی اعم از کتاب یا سی‌دی را خریداری کند و در اختیار کتابخانه‌ها قرار دهد که این کار هم انجام نمی‌شود.
این هنرمند صاحب‌نام افزود: کار هنرمند تولید اثر است، او نمی‌تواند هم اثر تولید کند، هم آن را بفروشد و هم برای حمایت از آن اقدام کند. انجام این کار بر عهده وزارت ارشاد یا نهادهایی مانند خانه موسیقی است که برای تصویب قانون کپی‌رایت و حمایت از حقوق هنرمندان تلاش کنند. چون با وجود این قانون میتوان از هر کسی که اثری را به شکل غیرقانونی کپی یا تکثیر میکند شکایت کرد.
دیدگاهتان را بنویسید