گزارش از بزرگداشت عطا جنگوک در ارسباران

موسیقی ایرانیان: مراسم بزرگداشت عطا جنگوک با سخنرانی محمدرضا درویشی و آوازخوانی شهرام ناظری در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد. در این مراسم که با حضور داریوش پیرنیاکان، حسین بهروزی‌نیا، علی اکبر شکارچی، مسعود حبیبی، محمدرضا درویشی، شهرام ناظری، رامبد سدیف ، سیفی زاده و تنی چند از هنرمندان موسیقی و خانواده آن مرحوم برگزار شد ابتدا نماهنگی از سه تار نوازی جنگوک پخش و سپس پروین بهمنی و دامون شش‌بلوکی از هنرمندان ایل قشقایی به مرثیه خوانی و لالایی‌خوانی پرداختند که البته قبل از اجرا علی اکبر شکارچی پژوهشگر و نوازنده کمانچه به توضیحاتی در خصوص رابطه این اجرا و عطا جنگوک پرداخت و گفت: ایل قشقایی یکی از ایل‌های بزرگ و معتبر است که هر پاییز به اطراف مناطق لار کوچ می‌کردند. بر این اساس جنگوک تحت تأثیر موسیقی این ایل بوده و موسیقی آنها را اجرا کرده است.
پس از این اجرا داریوش پیرنیاکان نوازنده سه تار و سخنگوی خانه موسیقی با ذکر خاطراتی از جنگوک و رابطه نزدیک دوستی خود با این هنرمند پرداخت و گفت: او بسیار آدم افتاده‌ای بود و آنچه در ذهنش بود را قصد داشت به مخاطب ارائه دهد. جنگوک یکی از بهترین شاگردان شهنازی بود و تمام ردیف معروف میرزاحسین قلی را نزد ایشان یاد گرفته بود.
وی ادامه داد: ما هنرمندانی چون جنگوک را نباید فقط زمانی که می‌میرند بشناسیم و برایشان بزرگداشت و تشییع جنازه‌های مفصل بگیریم، در صورتی که واقعیت این است که در حال حاضر به هنرمند و موسیقی عنایتی نمی‌شود و این در حالی است که باید هنرمندان را پاس بداریم و به آنها احترام بگذاریم.
این نوازنده سه تار ادامه داد: این جلسات می‌تواند سرمشقی برای ما و متولیان فرهنگی باشد که به هنرمندان این عرصه توجهی بیشتر صورت گیرد. من هیچ شکی ندارم که این قبیل هنرمندان دق می‌کنند و می‌میرند چرا که عطا مریض نبود و هیچ مشکلی نداشت. او یکدفعه سکته کرد و به عقیده من او هم دق کرد. چرا که برای یکی از کارهای اخیرش به قدری تلاش کرد تا با پیدا کردن شرکتی به عنوان سرمایه‌گذار آن را منتشر کند اما متأسفانه چنین نشد و او با پول شخصی خودش کار را تهیه کرد.
داریوش پیرنیاکان افزود: ما چقدر باید شاهد این مسئله باشیم که هنرمندان‌مان در گوشه خانه‌هایشان دق کنند و بمیرند. نسل ما نسل سوخته است. تلویزیون این همه موسیقی ‌های نازل و پست را پخش می‌کند ولی یک چنین کارهای باارزش را پخش نمی‌کند. البته اگر هم پخش کند حقوق کار را به هنرمند نمی‌دهد.

سخنگوی خانه موسیقی با اشاره به این که نسل ما هیچ گونه احترامی در پیشگاه آقایان مسئول هنر ندارد، اظهار داشت: بعد از ۷ ماه از درگذشت پرویز مشکاتیان جنگوک می‌رود. این دو هنرمند نسلی هستند که خیلی برای موسیقی زحمت کشیده‌اند و موسیقی را به عنوان هنر متعالی شناخته و دنبال کردند فوت این عزیزان زنگ خطرهایی است برای جامعه هنری. این نوازنده سه تار گفت:‌ چرا هنرمندانی مثل شهرام ناظری باید در خارج از کشور کنسرت دهد چرا که در ایران سالن مناسب اجرا وجود ندارد؟ و اینها همه، دردهای ماست.
پیرنیاکان در پایان صحبت‌های خود گفت: مسئولان باید به خود بیایند و به هنرمند رسیدگی کنند. چرا ما نباید در این سالن شاهد کنسرت جنگوک بودیم؟ خواهش من از همه دوستانی که با عشق به این مکان آمده‌اند، این است که هنرمندانتان را پاس بدارید و وقتی زنده هستند به کار آنها احترام بگذارید و آنها را دریابید.
بعداز صحبت‌های داریوش پیرنیاکان علی اکبر شکارچی پیام تسلیت دختر جنگوک را از خارج از کشور فرستاده بود قرائت کرد و سپس حمید سکوتی یکی از شاگردان جنگوک به همراه علیرضا شاه محمدی خواننده به اجرا پرداختند و سپس محمدرضا درویشی گفت: تمام صحبت های پیرنیاکان قابل قبول است اما چه کسی باید رسیدگی کند؟ ما ۳۰ سال است که این حرف‌ها را می‌زنیم ولی هیچ بازخوردی را نمی‌بینیم. دیگر خسته شده‌ایم. من دیگر مسئولی را خطاب قرار نمی‌دهم و از مشکلاتمان هم نخواهم گفت. یاران دبستانی ما یکی پس از دیگری پرپر می‌شوند که این خود به علت عدم توجه به فرهنگ ماست. پرپر شدن اینها یک ضایعه فرهنگی است که بی توجهی به فرهنگ باعث این برگریزان شده است.
وی ادامه داد: ما در تهران هستیم و نمی دانیم در شهرهای کوچک چه می‌گذرد؟ آنجا برگریزان بیشتر است چرا که هر هفته یکی دو هنرمند به زمین می‌ریزند و این مسئله نه تنها برای کسی مهم نیست بلکه اصلا دیده نمی‌شود. استادان موسیقی ما همچون مشکاتیان، پایور و جنگوک دیگر نیستند اما ما در مناطق ایران کسانی را داریم که منحصر به فرد هستند که دیگر جایگزینی برای آنها نخواهد بود.
درویشی در پایان خاطرنشان کرد: بی توجهی که در حال حاضر در کل فرهنگ ما وجود دارد در طول این سالها بی سابقه بوده است.
مراسم بزرگداشت جنگوک با سه تار نوازی فریبا هدایتی و تنبک نوازی بهنام معصومی ادامه یافت و سپس مهدی آذرسینا به ذکر خاطراتی از همکاری خود با جنگوک پرداخت و سپس آوازی را برای این هنرمند خواند. بعد از دونوازی تار فرید مظفرزاده و غلامرضا صدرالدینی نوازنده تنبک، شهرام ناظری به واسطه رامبد سدیف به روی صحنه آمد و گفت: در این بحران و وضعیت خیلی فشار به هنرمندان وارد می‌شود. من علاقه‌مند به این نیستم که در عزای هنرمندان بنشینم چرا که دیگر کشش این را ندارم. ولی ناچاریم.
این خواننده صحبت‌های خود را با خواندن دو بیت از حضرت مولانا به پایان برد و سپس سیفی زاده از شاگردان محمود کریمی به شعرخوانی پرداخت.
بزرگداشت عطا جنگوک با کمانچه نوازی علی اصغر شکارچی در فرهنگسرای ارسباران به پایان رسید.