استاد مصطفی کمال پورتراب طی نامه ای به محمد باقر قالیباف که در اختیار ایرنا قرار داده است، خواستار تاسیس هنرستان موسیقی توسط شهرداری تهران شده است.چندی پیش استاد پورتراب در گفت و گویی که پس از مراسم مهمانی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای هنرمندان موسیقی ، تجسمی و تئاتر برگزار شد به خبرنگار ایرنا گفت، که در صدد است به منظور بهبود اوضاع آموزش موسیقی و تربیت بهتر هنرمندان موسیقی دان کشورمان نامه ای را به شهرداری برای تاسیس هنرستان موسیقی و درخواست از آنان در این باره بنویسد. رونوشت این نامه به سردار طلایی رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر نیز ارسال شده است. اینک متن کامل این نامه که توسط استاد پورتراب در اختیار ایرنا قرار داده شده، منتشر می شود:
جناب آقای دکتر محمدباقر قالیباف، شهردار محترم تهران
با عرض سلام و تحیت و با توجه به عنایات جنابعالی در تأسیس موزه سازه‌های موسیقایی و حمایت مادی و معنوی از خانه موسیقی و خدمات بسیار ارزنده‌ای که تا کنون به دست توانمند شما ایجاد شده است بر آن شدم که به مصداق “همه دوها به سه منجر می‌شوند” تقاضای دیگری در راستای توسعه این هنر بنمایم تا مکمل الطافتان در امر پیشبرد و تعالی موسیقی کشور شود. به طوری که می‌دانید، واژه “کنسرواتور” در زبان فرانسوی به معنای “پرورشگاه” است که شهرداری دولت فرانسه در زمان‌های قدیم در آنجا از کودکان بی سرپرست نگهداری و حمایت می‌کرده و در میان افراد با استعداد، به آنها رشته‌های گوناگون هنر موسیقی را می‌آموخته است. ادامه این امر باعث شده که شهرداری دولت فرانسه در حال حاضر تمامی بودجه کنسرواتوارهای متعدد تمام شهرهای فرانسه را از نظر مادی و معنوی عهده دار شود و هنرمندان برجسته جهانی زیادی را برای کشور خود تربیت کند. از آنجا که کشور هفتاد میلیون ما فقط تعداد انگشت شماری موسسه کم مایه و محقر به نام هنرستان موسیقی دارد که اغلب محیط مناسبی برای تحصیل ندارند و حقوق مدرسان آنها علاوه بر ناچیز بودن چندین ماه به تعویق می‌افتد و در نتیجه افرادی تدریس این هنر متعالی را عهده دار می‌شوند که توانایی هنری مطلوبی ندارند و در نتیجه نمی‌توانند هنرمندان شایسته‌ای را تربیت کنند.
اینجانب به عنوان یک موسیقی‌دان پیش کسوت که توفیق تربیت هنرمندان زیادی را داشته‌ام که اکنون نیز از بزرگان جامعه موسیقی به شمار می‌روند به عنوان یک مدرس هشتاد و شش ساله از شما تمنا دارم، برای آن که هنرمندان آینده کشور (که می‌توان آنها را از میان نوجوانان با استعداد منع کشور انتخاب نمود) سر و سامانی به سزا پیدا کنند، شهرداری تهران در این شهر سیزده میلیونی مسبب خیر شده و هنرستان نمونه و مطلوبی با مکان و مدرسان و وسایل آموزشی و کمک آموزشی مناسب تاسیس نماید تا شاهد به وجود آمدن هنرمندان شایسته‌ای شویم که در آینده نزدیک مایه افتخار ایران و ایرانیان شوند. به نظرم این امر از حیاتی‌ترین مسایل هنری (به ویژه موسیقی که همیشه به عناوینی پرصرفه بوده است) می‌باشد که وظیفه ملی اولیای امور توانمندی مانند جنابعالی است. پیشاپیش از لطف شما در این مورد سپاسگزاری می‌نمایم و امیدوارم این امر خطیر در آینده نزدیکی تحقق یابد.
استاد دانشکده موسیقی دانشگاه هنر و مشاور ارشد موسیقی سازمان صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضو شورای عالی واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نایب رییس شورای عالی و رییس کانون مدرسان خانه موسیقی و چهره ماندگار سال ۸۷، مصطفی کمالی پور تراب، ۱/۸۹/۳۰
مصطفی کمال پورتراب سال ۱۳۰۳ در تهران به دنیا آمد. او نزد استادانی چون یاروسلاوبیزا (فاگوت) حشمت سنجری و عطاا… خادم میثاق (ویولن) روبیک گریگوریان (آواز گروهی) روح ا…خالقی(تئوری موسیقی ایرانی) موسی معروفی (تـار) فریدون فرزانه و پاتما گریان (سرایش) و …در سال ۱۳۲۴ از هنرستان موسیقی فارغ التحصیل شد.
در آن زمان در سه ساله پایانی متوسطه یا باید به ادامه رشته ساز می پرداختند یا رشته موسیقی علمی پورتراب رشته موسیقی علمی را برای ادامه تحصیل در هنرستان برگزید تا بتواند در دوره عالی هنرستان در رشته آهنگسازی ادامه تحصیل دهد. اما هنرستان هنوز فاقد دوره عالی بود. از آن پس پورتراب مدتی به طور خصوصی تحت تعلیم پرویز محمود قرار گرفت وبه عنوان نوازنده فاگوت، ویولن، ویولن آلتو و غیره در ارکستر هنرجویان هنرستان و ارکستر سمفونیک تهران به رهبری پرویز محمود و بعدها روبیک گریگوریان نوازندگی کرد.
در سال ۱۳۳۰ وقتی دوره عالی آهنگسازی در هنرستان تشکیل شد، پورتراب نیز وارد این دوره شد و در سال ۱۳۳۹ با رتبه نخست تحصیلات خود را به پایان برد. استادان این دوره حسین ناصحی (هماهنگی) هایمو تویبر (کنترپوآن) فوگ (ساز شناسی) ایمانوئل ملیک اصلانیان (پیانو) مهدی برکشلی (تجزیه و تحلیل موسیقی باستانی) فؤاد روحانی (فرم موسیقی وزیبائی شناسی) و غیره بودند.
او از سال ۱۳۴۰ سرپرستی یکی ازارکسترهای وزارت فرهنگ و هنررا برای ساخت آهنگ، رهبری آن واجرای برنامه درتلویزیون عهده دارشد و در زمینه رهبری ارکسترمدتی با حشمت سنجری کار کرد. پورتراب در سال ۱۳۴۶ به منظور تحقیقاتی در زمینه موسیقی با استفاده از بورس راهی فرانسه شد پس از چند ماه به ایران بازگشت و حدود چهار سال از تجربیات کریستین داوید در آهنگسازی استفاده کرد. از سال ۱۳۲۴ به صورت مستمر تدریس را آغاز کرد و از سال ۱۳۵۰تا ۱۳۵۲ مدی رهنرستان موسیقی بود.
پس از انقلاب به تدریس هارمونی، کنترپوآن و تئوری موسیقی در کلاس خصوصی خود و بعدها در دانشگاه هنر و دانشگاه آزاد پرداخت.
او در حال حاضر نیز مشغول به تحصل در دانشگاه آزاد اسلامی و کنسرواتوار تهران است. از آثار او می توان به قطعاتی چون قطعه ای در چهارگاه (۱۹۵۵)، سونات ویولن و پیانو در دومینور (۱۹۵۹)، سه قطعه برای گروه خیام (۱۹۶۹) سوئیت هفت پیکر در نه قسمت برای ارکستر سمفونیک (۱۹۷۰)، مارش در ماژور برای ارکستر سمفونیک (۱۹۷۳)، رقص پریان در فامینور (۱۹۸۰)، آواز بی گفتار دو قطعه برای ارکستر زهی (۱۹۸۰) و…. از آثار مکتوب او نیز می توان به آثاری چون تئوری موسیقی، مبانی آهنگسازی، تجزیه تحلیل موسیقی برای جوانان ( ترجمه اثر لئونارد برناشتاین از انگلیسی)، حل المسائل تئوری (ترجمه اثر اثر پرتسولی از ایتالیائی)، هارمونی مدرن (ترجمه اثر ایگل فیلد هال از انگلیسی)، هارمونی کلاسیک (ترجمه اثر سی.اچ. کیتسون از انگلیسی)، آهنگ های برگزیده ایگلفیلد هال، کنترپوان به زبان ساده (ترجمه اثر استاکز از انگلیسی) و…
دیدگاهتان را بنویسید