چالشی بین نقاشی و موسیقی

کیوان ساکت

پرفورمنس موسیقایی کیوان ساکت و علیرضا مجابی شب گذشته با تاخیری یک ساعته و اجرایی بداهه از ترکیب موسیقی ایرانی و نقاشی در تالار وحدت اجرا شد.

در پرفورمنس موسیقایی کیوان ساکت و علیرضا مجابی که جمعه شب اول خرداد ماه با تاخیری یک ساعته در تالار وحدت برای علاقمندان اجرا شد، علیرضا مجابی شاعر کشورمان و کیوان ساکت نوازنده و آهنگساز موسیقی ایران در یک چالش موسیقایی با ترکیب نقاشی به صورت بداهه به اجرای آثار مد نظرشان پرداختند.

کیوان ساکت قبل از شروع این برنامه که قرار بود ساعت ۲۱:۳۰ در تالار وحدت اجرا شود اما در ساعت ۲۲:۳۰ اجرای خود را آغاز کرد، خطاب به تماشاگران گفت: من قرار نیست سخنی بگویم و به خاطر تاخیر ناخواسته ای که شما عزیزان با آن مواجه شدید بی نهایت عذرخواهی می کنم.

وی افزود: متاسفانه به دلیل اجرای نمایش «سقراط» در تالار وحدت، سالن را ساعت ۹ شب به ما تحویل دادند و همین موضوع باعث شد که آماده سازی صحنه کمی به با تاخیر روبرو شود چرا که این اجرا نیازمند مقدماتی بود که باید حتما فراهم می شد. به هر ترتیب هم من و هم علیرضا مجابی به خاطر این تاخیر از شما باز هم عذرخواهی می کنیم.

ساکت در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: من چند روز دیگر با گروهی از هنرمندان آلمانی قرار است برنامه ای را اجرا کنم اما بسیار می ترسم با توجه به شرایط پیش آمده امشب، قرار است در آن برنامه چه اتفاقی برای ما بیفتد. به هر حال امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که دچار مشکلاتی از این دست نشویم.

این نوازنده و آهنگساز در پایان پرفورمنس «رنگاهنگ» که تا ساعت ۲۴ به طول انجامید، در حضور هنرمندانی که روی صحنه حضور داشتند، بیان کرد: پر بی فایده نیست که بار دیگر قسمت آخر شعر معروف «دست» اثر زنده یاد فریدون مشیری را که همیشه در کنسرت های مختلف اجرا کردم بار دیگر در اینجا برای شما بخوانم. این را من نمی گویم اما به تایید بسیاری از بزرگان شعر و ادب این شعر یکی از گران سنگ ترین و زیباترین شعرهای نو ادبیات پارسی است که با تمام اختلاف سلیقه ها همه متفق اند که یکی از زیباترین شعرهاست.

علیرضا مجابی هم در انتهای این پرفورمنس ضمن دعوت از هنرمندان حاضر در برنامه روی صحنه گفت: متاسفانه طی روزهای گذشته فرهنگ و هنر این سرزمین عزیزانی را از دست داد که جای خالی آنها میان ما احساس می شود. بزرگانی چون محمد علی سپانلو و مصطفی عبداللهی که هر دوی این هنرمند به نوعی یکی از ارزشمندترین افراد در حوزه ادبیات و تئاتر بودند و لازم است در اینجا یاد و خاطره این عزیزان را گرامی بداریم. ضرورت دارد در اینجا یادی از زنده یاد سیمین بهبهانی داشته باشیم که حق بزرگی برگردن ادبیان کشورمان دارند.

وی افزود: چنین برنامه ای که شما امشب روی صحنه دیدید کاملا بر اساس بداهه بود که دوست داشتم بین هنرهای نقاشی و موسیقی چالشی ایجاد کنیم تا همانطور که قبلا گفتم مخاطب همنشینی خود با هنرمند را احساس کند. این اتفاق برای من تجربه بسیار ارزشمندی بود که باز هم دوست دارم دوباره آن را تکرار کنم. باور کنید من هیچ ذهنیتی از آنچه که کیوان ساکت مد نظر خود داشت نداشتم ولی همین که مخاطب و فکر او با هنرمند همراه می شود برای من تجربه دلنشینی بود.

این هنرمند در بخش پایانی صحبت های خود گفت: از همه هنرمندانی که در این مراسم حضور پیدا کردند، ممنون هستم و امیدوارم توانسته باشیم با شما عزیزان ارتباط گرفته باشیم. البته جا دارد در اینجا از آقای کامکار که زیر صدای صحنه ما را تولید کرده بود، تشکر کنم که در این اجرا به ما کمک زیادی کرد.

جواد مجابی، رضا فیاضی، محمد علی بهمنی، پوران درخشنده، دانیال حکیمی، امیر کاوه آهنین جان، بهزاد شیشه گران از جمله هنرمندانی بودند که در این اجرا حضور داشتند.