ارکستر سمفونیک تهران با طعم ارکستر ملی ایران

علی رهبری

اجرای دیشب ارکستر سمفونیک تهران ، شبی خاطره انگیز را برای موسیقی ایران رقم زد و با شگفتی های بسیاری همراه بود

در شامگاه پنجشنبه ۳ اردیبهشت ماه ارکستر سمفونیک تهران تحت امر علی رهبری،  (سرناد برای سازهای زهی اثر چایکفسکی و سمفونی پنجم بتهوون) را در تالار وحدت بگونه ای  اجرا کرد که عطش چند ساله علاقمندان موسیقی کلاسیک و هواداران ارکستر سمفونیک برای شنیدن صدای زیبا از این ارکستر هشتاد ساله به یک باره فروکش کرد.

باید پذیرفت این ارکستر، بهتر که نه ….. دگرگون شده است. باید پذیرفت که علی رهبری ارکستر سمفونیک تهران را ترمیم که نه …. باز سازی کرده است. اگر نخواهیم بگوییم چیزی که شب گذشته از این ارکستر شاهد بودیم قابل قیاس با اجراهای ارکسترهای بزرگی مانند لندن و برلین و مسکو بود هم باید پذیرفت که ارکستر سمفونیک ما تا رسیدن به مرزهای جهانی دیگر فاصله چندانی پیش روی ندارد.

علی رهبری که بگفته خود برای رسیدن به آرزویش که همانا ساختن و پرداختن یک ارکستر سمفونیک در اندازه های جهانی برای کشورش چیزی نزدیک به چهل سال صبر کرده بود، درمدت کمتر از دوماه موفق شده تا ارکستر سمفونیک تهران را به حد و اندازه ای از دیسیپلین و نظم برساند که بجرات می توان گفت تا چند ماه قبل حتی تصورش هم برای خوشبین ترین افراد غیر ممکن بود.

همیشه و همواره اعتقاد بر این بوده که نهادینه شدن موسیقی کلاسیک و بدنبال آن دستیابی به یک ارکستر سمفونیک تمام عیار نیازمند عزمی جدی و همه جانبه برای فرهنگ سازی است. یک فیلارمونیکر شدن بیش از هر چیزی و همسان و همسنگ با تلاش و ممارست شبانه روزی نیازمند فرهنگ خاص این جایگاه است و یک ارکستر سمفونیک هم بیش از هر چیزی نیازمند بستری فرهنگی در سطح جامعه است. و این بستر سازی فرهنگی صرفا با تاسیس و پرورش یک ارکستر سمفونیک میسور نیست. که مخاطب فرهیخته و آموزش دیده برای ارکستر سمفونیک اهمیتی همسان آب دارد برای ماهی.

گویا علی رهبری هم به این نیاز حیاتی و بسیار مهم واقف است. گویا علی رهبری بهتر از کسی به نقش و اهمیت مخاطب در ادامه زندگی یک ارکستر واقف است. و گویا عزم کرده حتی به بهای به جان خریدن اتهاماتی از قبیل عوامفریبی و جنجال سازی آغاز گر حرکتی نو پا اما جدی باشد که هدفی جز تربیت مخاطب آگاه ندارد. امیدواریم علی رهبری به این قبیل سخنان وقعی ننهد و با عزمی روزافزون به کاری که آ؛از کرده ادامه بدهد.

اکثر مخاطبان ارکستر سمفونیک در ایران بدرستی ساختار و شاکله موسیقی کلاسیک را نمی دانند و نمی شناسند. درک و شناخت درستی از موومان ندارند و به طبع آن در پایان هر موومان اقدام به تشویق می کنند.  و این ایرادی تازه و نوظهور نیست. اما علی رهبری اولین رهبری در ارکستر سمفونیک است که با جسارت و بی پروایی خاصی همراه با  گویشی تلخ اما به شدت دلنشین چشم در چشم مخاطب حاضر در سالن دوخت و به آنها گفت که شناخت درستی از موسیقی کلاسیک ندارند. علی رهبری از همه ما  دعوت کرد تا در مسیر آموزشی نوازندگان ارکستر سمفونیک با آنها همراه و همقدم شده و با هم بیاموزیم.

پایان اجرای ارکستر سمفونیک تهران با پایان انتظار بازگشایی مجدد ارکستر ملی همراه بود. نهایتا انتظار چند ماهه به پایان رسید و چوب رهبری ارکستر ملی هم در دستان علی رهبری ارام گرفت. علی رهبری در پایان اجرای دیشب ارکستر سمفونیک با اعلام نام جدید ارکستر سمفونیک تهران عملا از تصمیم و قصد نهایی مسولان فرهنگی کشور در باره ارکستر ملی ایران رونمایی کرد. از دیشب ارکستر سمفونیک تهران را باید با نام جدید ارکستر سمفونیک ملی ایران شناخت.