×
×

در اولین روز کاری سال جدید، حکم رفع ممنوع الکاری گروه «سون» امضا شد

  • کد نوشته: 32926
  • موسیقی ایرانیان
  • دوشنبه, ۱۹ام فروردین ۱۳۹۲
  • ۰
  • داستان کش دار ممنوع الکاری گروه پرطرفدار «سون» بالاخره به پایان رسید و یک تماس تلفنی ، راس ساعت ۱۰ صبح اولین روز کاری سال ۹۲ از طبقه چهارم ساختمان دفتر موسیقی به اعضای این گروه، باعث شد پروسه تقریبا دو ساله ممنوع الکاری آنها به اتمام برسد تا اعضای خوش اخلاق و بی حاشیه […]

  • داستان کش دار ممنوع الکاری گروه پرطرفدار «سون» بالاخره به پایان رسید و یک تماس تلفنی ، راس ساعت ۱۰ صبح اولین روز کاری سال ۹۲ از طبقه چهارم ساختمان دفتر موسیقی به اعضای این گروه، باعث شد پروسه تقریبا دو ساله ممنوع الکاری آنها به اتمام برسد تا اعضای خوش اخلاق و بی حاشیه این گروه بالاخره بتوانند با انرژی تمام آخرین مراحل آلبوم جدیدشان را نهایی کنند.

    اما پرداختن به موضوع اصلی و داستان ممنوع الکاری این گروه، شاید کمی دیر و بی ربط باشد امام قطعا می تواند شبهات این پرونده را از بین ببرد.

    ماجرا از زمانی شروع شد که برخی رسانه ها خبر از همکاری اعضای این گروه را با چهره های لس آنجلسی دادند و در ادامه اخباری نیز مبنی بر حضور چهره های مشکوک در کنسرت این گروه به گوش رسید تا گمانه زنی ها درباره ممنوع الکاری «سون» ورد زبانها شود. اتفاق جالب این بود که این ممنوع الکاری شامل کنسرت های این گروه نمی شد و آنها اجازه برگزاری اجراهای زنده شان در تهران و شهرستانها را داشتند!

    ذکر این نکته ضروری است که در تمام این مدت اعضای این گروه حتی یک جمله هم در رسانه ها در باره اخبار منتشر شده درباره شان، حاضر به اظهار نظر نشدند و همیشه سکوت و ادب و احترام، تنها راهکار آنها برای جواب دادن به اهالی رسانه بود.

    همه این اتفاقات در حالی رخ میداد که آلبوم «دوستت دارم» در ترکیه ضبط و آماده انتشار شده بود و حتی پوستر های آن هم در انبار موسسه «ایران گام» تحویل داده شده بود. پیگیری ها به نتیجه ای نرسید و این گروه حتی از اجرای برزگی که در کانادا برای آنها ترتیب داده شده بود، منع شد. اجرایی که قطعا می توانست بازتاب های گسترده ای را در رسانه های آن ور آبی داشته باشد.

    روزها گذشت و این گروه در همه این مدت به جز اجرا در کیش و حضور در سریال «زمانه» و انتشار چند تک قطعه، فعالیت دیگری را نداشت ولی طرفداران «سون» هنوز هم پیگیر اخبار گروه مورد علاقه شان بودند تا مشخص شود «سون» طرفداران دو آتیشه خود را هنوز حفظ کرده.
    پس از دو سال حتما صحبت های اعضای این گروه می تواند نکات جالبی را در بر داشته باشد:

    «آرش قنادی» صحبت هایش را در این باره اینگونه مطرح می کند: «ببین اصلا دوست ندارم در مورد این مدت زمان که دیگر گذشته حرف بزنم و از شما هم می خواهم در این باره از من نپرسی. حتی فکر کردن درباره این دوره عجیب زندگی ام، حالم را بد می کند. ولی همه حرف هایم را در یک جمله به تو می گویم : در اولین روز کاری سال جدید، حکم رفع ممنوعیت گروه «سون» با لطف و پیگیری دوستان دفتر موسیقی امضا شد و دیگر از امروز حتی یک لحظه را هم از دست نمی دهیم. شاید باور نکنی که از همان لحظه ای که این خبر به ما رسید، شروع کردیم  دیگر تقریبا آخرین مراحل رسیدن به نسخه نهایی را در حال انجام ایم. هر چه در توان داریم را به کار گرفته ایم و انرژی عجیبی هم سراغمان آمده. همه مراحل طراحی و ماجراهای فنی و تولیدی اثر هم انجام شده و همه سعی مان این است که بدون کوچکترین تاخیری آلبوم را اوایل اردیبهشت روانه بازار کنیم. بزودی تاریخ دقیق انتشار را از طریق شما دوستان خوبم در «موسیقی ما» اعلام خواهیم کرد. تا یادم نرفته تشکری ویژه هم از شما دارم که در همه این مدت تنها دلخوشی ما بودید و با اخبار و گزارش های گاه و بی گاه تان درباره ما. دم تان واقعا گرم….».

    کیارش پوزشی ، دیگر عضو «سون» درباره این مدت و اخبار جدید وآلبوم جدیدشان به «موسیقی ما» می گوید:«انرژی زیادی داریم. زمان زیادی را به هر حال از دست داده ایم اما مطمئن باشید این آلبوم حرف های زیادی برای گفتن دارد. در مورد اتفاقات گذشته هم حرفی ندارم و بهتر است دیگر تمام شده بدانیم شان. باید به فکر آینده بود. ما برای یک آینده بزرگ در تلاشیم».

    آخرین عضو «سون» امیر قنادی است که دل پری هم دارد : «در همه این مدت فشارهای زیادی کشیدیم. اتهامات و شایعه های زیادی درباره ما نقل شد و همین باعث شد سختی این دوران برای ما چند برابر شود. شاید باور نکنی ولی من در این دوره ، روزهایی را تجربه کردم که هنوز هم اذیت ام می کنند. در اتاق که تنها می شدم و فکر می کردم، حس می کردم دیوارها به طرف من می آیند و الانه ست که روی من خراب شوند. توهم عجیبی بود و فشار زیادی را تحمل کردم. در کنسرت هایی که به دعوت دوستان و همکاران دعوت می شدیم، در تمام مدتی که در سالن بودم لبخند می زدم ولی از داخل در حال فروپاشی بودم. گفتن اش سخت است و اصلا بیا در مورد آینده حرف بزنیم و دیگر سراغ آن فضا ها نرویم. اصلا این حرف ها را نمی خواهد منتشر کنی. بگذار برای خودم بمانند. به هر حال تجربه ای بود که گذشت. اما می دانی؟ الان برای یک بازگشت قدرتمند، به قدری انرژی دارم که فکرش را هم نمی توانی بکنی…».

    https://musiceiranian.ir/?p=32926
       
    برچسب ها

    مطالب مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *